این روزها و در روزهای انتخابات، در میان ورزشی ها، حرف های دو نفر حسابی سر و صدا کرده است. در میان حمایت بیش از ۱۴۰۰ چهره ورزشی از کمپین حامیان روحانی، دو نفر بودند که با تمام وجود پای کار دولت ایستادند. ابتدا علی دایی. او شاید به خاطر برخورد پرسپولیس با خودش باید گلایه می داشت اما وقتی بحث انتخابات داغ شد، نشست و سخن گفت.
تحصیلکرده ترین چهره فوتبال ایران که بی شک بیزنسمن ترین شان است. او دلایلش را برای حمایت از دولت گفته بود. دایی اگر منافع فردی را در نظر می گرفت شاید باید منتقد می شد اما از دلایلش برای دفاع گفت. از وعده های پوچ و دروغین. از قول های امکان ناپذیر برای اشتغال زایی و...
دایی البته پیشتر و در سال ۱۳۹۱ و قبل از انتخابات ۹۲، درحالی که صراحتا همیشه گفته پدرش خواسته وارد بازی انتخابات نشود و هیچ وقت هم نرفته با نامزدها عکس انتخاباتی بگیرد، انتقاد تندی داشت از دولت قبلی. دولتی که آنجا هم سرمربی تیم ملی شان شده بود و هم سرمربی پرسپولیس. او به عکس خیلی های دیگر نرفته بود با چاوز فوتبال بازی کند و مجوزهای آنچنانی واردات هم نگرفته بود. چیزهایی که البته در این دولت دیگر به ورزشکاران داده نشد.
درست در نقطه مقابل دایی، همیشه علی کریمی بوده است. علی کریمی که روزی در پاسخ به اینکه چرا برای گرفتن توپ طلای فوتبال آسیا کراوات نمی زنی و به مراسم رسمی نمی روی، گفته بود یادتان نرود قبل از من این جایزه را علی دایی برده است و خیلی دیگر برای اوهیجان انگیز به نظر نمی رسید، همیشه با دیگر چهره دست نیافتنی فوتبال ایران، شاید سر بهترین بودن، اختلاف داشتند.
تا همین اواخر هم حسابی به هم تاخته بودند. تقریبا این دو سر هر چیزی بحث شان شده بود. از سال ۱۳۷۷ و یک بازی فوتبال سالنی و ماجرای یک درگیری تا تیم ملی و بازی ایران و مکزیک و نگاه کردن در چشم دایی و پاس ندادن و کلی دعواهای بعدی. از دعوت به تیم ملی تا خط خوردن و سایر ماجراها!
این دو اما این چند روز کمی به یکدیگر نزدیک تر شدند. علی کریمی به دایی قهرمانی اش را تبریک گفت بی آنکه اسم سرمربی تیم را بیاورد و دایی هم تشکر کرد. این دو این روزها در یک مورد اتفاق نظر دارند. در حمایت از دولت روحانی و تداومش تا ۱۴۰۰. کریمی خیلی دلی با ۲ میلیون فالوور اینستاگرامی اش بی آنکه حتی ملاقاتی با دولتی ها داشته باشد، پست های زیادی در حمایت از دولت داشته و پای کار است.
به نظر می رسد مواضع دایی در حمایت از دولت هم در این نظر مثبت کریمی به نفت و دایی بی اثر نبوده. بالاخره این دو در مسیر یک خواسته نسبتا وسیع مردمی، بدون اجبار نقش کلیدی شان را ایفا می کنند و به یک نقطه اشتراک بعد دو دهه رسیده اند.
- 17
- 2
