مزدک میرزایی که چندي پیش با مهاجرت از ایران شوک عجیبی را وارد کرد، اینک در گفتگویی به توضیح این اتفاق و تصمیمش پرداخته و البته برخی دوستانش را بدون کنایه نگذاشته است.
به گزارش ایلنا، میزگرد گزارشگران ورزشی در کشور های فارسی زبان با حضور مزدک میرزایی، علاوالدین بوریف، و فیروز مشعوف برگزار شد تا گزارشگر سابق صدا و سیمای ایران که اینک به انگلیس مهاجرت کرده صحبت های جالبی در آن مطرح کند و پس از مدتها به دلایل این تصمیم بپردازد.
مزدک میرزایی در مورد تجربیات گزارشگری خود در ایران و مشکلات گزارشگری اظهارکرد: مشکلات فراوانی پیش روی خبرنگاران و گزارشگران ورزشی قرار دارد باید کلاس های فراوانی شکل بگیرد تا بتوانیم به استانداردهای جهانی برسیم. هنگامی که من در ایران حضور داشتم چندان پیگیر گزارشگران مطرح جهان نبودم در این مدتی که مهاجرت کردم به خوبی فهمیدم که سطح گزارشگران فارسی با گزارش های بین المللی بسیار فاصله دارد و این تنها با برگزاری کلاس های آموزشی و استفاده از مدرسان بین المللی و جلسات هم اندیشی میتوان شرایط را اندکی بهتر کرد تا بتوانیم به استانداردهای جهانی نزدیک شویم تا بیننده به خوبی از فوتبال و ورزش لذت کافی را ببرد.
میرزایی در مورد چالش های پیش روی گزارشگران ایران گفت: در ایران نیز مشکلات زیاد است. اگر قرار باشد کمی فضای کار باز تر باشد و دوستان گزارشگر بتوانند راحت تر کار خود را انجام بدهند خیلی بهتر خواهد شد. برخلاف بازي های داخلی که در ورزشگاه حضور داریم در دیگر بازي ها این امکان برای گزارشگران فراهم نیست و ما به خوبی نمی توانیم در رویدادهای بزرگ مانند جام جهانی و جام ملت ها از ورزشگاه مسابقات را پوشش دهیم. اگر این اتفاق رخ دهد و گزارشگران بتواند از ورزشگاه بازي را گزارش نمایند قطعاً شرایط خیلی متفاوت تر رقم خواهد خورد. در ایران بعضی از ورزشگاه ها از نظر نور پردازی ضعیف هستند بعضی دیگر در تصویربرداری ضعیف عمل می کنند. متأسفانه افرادی که در بخش فنی حضور دارند ناتوان هستند. آن ها به خاطر شغلی که در شهری که فعالیت می کنند دارند، همه کار می کنند و در کنار آن یک روز در هفته نیز مسابقات ورزشی را پوشش میدهند در حالیکه اطلاعات زيادي در این زمینه ندارند. این ها تنها بخشی از مشکلات تصویربرداری و گزارشگری در ایران است. از طرفی سایت های خبرگزاری متعدد و روزنامه های فراوانی در ایران در حال فعالیت هستند. خبرنگاران در این زمینه به بهترین شکل ممکن کار می کنند و در کم ترین زمان ممکن اخبار را در اختیار مخاطب قرار می دهند. در این زمینه کار به خوبی پیش می رود و میتوان آنرا در سطح کلاس جهانی مقایسه کرد. ولی از نظر اقتصادی به خوبی آگاه هستم که به خوبی از خبرنگاران ورزشی و گزارشگران حمایت نمی شود تا آن ها را دلگرم کند و بیشتر عشق به این کار باعث شده تا آن ها در این زمینه فعالیت کنند.
او در مورد علت مهاجرت خود به ایران گفت: من احساس کردم دیگر امکان پیشرفت من در ایران وجود ندارد. موانع زيادي بر سر راه من قرار داشت. بارها تلاش کردم تا پیشرفت کنم ولی هر بار با مشکلات زیادی رو به رو شدم. حس کردم که در این مقطع باید از این شرایط و این فضا فاصله بگیرم و در جای دیگر از دنیا فعالیت خود را ادامه دهم و باتوجه به شرایط وامکانات از وضعیت خود کاملا راضی هستم. افرادی که اینجا هستند درک بالایی از کار دارند و اطلاعات آن ها برای پوشش مسابقات ورزشی بالا است.
مزدک میرزایی در مورد چالش ها و فرصت ها در حوزه ورزش و کار در آن گفت: باتوجه به ادبیات و کلماتی که سال های سال در ایران نهادینه شده است نمی شود بسياري از این کلمات را عوض کرد و نوآوری به وجود آورد. ابتدا قرار شد برای بسياري از کلمات معادل فارسی گنجانده شود اما استقبال نشد و در بسیاری از موارد موجب خنده مخاطبین و سوژه برای آن ها شد. بعضی از این کلمات متأسفانه دارد به سمتی میرود که واژه انگلیسی آن در گزارش پرکاربرد تر شده است. کلماتی که معادل فارسی آن ها وجود ندارد و کم کم وارد ادبیات گزارش فارسی شده که یکی از معضلات اساسی در این حیطه است. این موضوع حتی در خبرگزاری ها و سایت ها نیز مشاهده می شود بعضی از اهالی رسانه فکر می کنند اصطلاحات انگلیسی را بکار ببرند برای آن ها کلاس دارد در صورتی که این چنین نیست و آوردن کلمه ای که حتی در زبان انگلیسی پرکاربرد نیست هیچ مزیتی در گزارش و اخبار ندارد و متأسفانه در سال های گذشته زیاد شده و ما را از زبان شیوا فارسی دور کرده. من نیز از این قضیه جدا نیستم و من نیز بعضی مواقع از این کلمات بکار بردم که معادل فارسی آن وجود نداشته است.
گزارشگر سابق صدا و سیما با کنایه به بعضی گزارش های عجیبی که این روزها در تلویزیون مرسوم شده اظهارکرد: مثلا بسياري از گزارشگران می گویند ضربه خطار را می زند در حالیکه این اشتباه است ضربه آزاد زده می شود نه ضربه خطا و این اصطلاح سال های سال از در گزارش وجود دارد و نمی شود آنرا اصلاح کرد. یا بعضی از دوستان واژه "توی دروازه" را بخود اختصاص دادند در حالیکه من به یاد دارم این اصطلاح به دهه ۴۰ و ۵۰ باز می گردد که به نظرم این اصطلاح بدی نیست و معادل آنرا به فارسی در آوردیم. متأسفانه این اواخر بعضی از دوستان سبک گزارش عربی را وارد گزارش خود کردند و مثل آن ها فریاد می زنند و فکر می کنند برای مخاطب جذاب است که این به هیچ وجه قشنگ نیست و ما نباید به سمت گزارشگری عربی برویم. بهتر است گزارشگران به جای داد و فریاد سعی کنند به گزارش اتفاقات بازي بپردازد و به جای اینکه نظر مخاطب را جلب کنند سعی کنند او را در جریان بازي قرار دهند. همه این موضوعات و مشکلات را میتوان با برگزاری برخی از کلاس ها و آموزش دادن برطرف نمود.
او افزود: ما تصمیم نداریم به دوستانی که در شبکه های عربی گزارش می کنند توهین کنیم به هر حال این نوع گزارش سبک خاص آن ها است و مخاطب خاص خود را دارد و اینگونه گزارش می کنند. من فکر می کنم باید آن راهی را برویم که مردم بیشتر دوست دارند و با فرهنگ ما مطابقت دارد.
میرزایی در مورد این که گزارشگران نباید تمایلات رنگی خود را بروز دهند اینطور توضیح داد:در ایران شما به هیچ وجه حق این را ندارید که از تیمی خاص طرفداری کنید. من خودم بارها گفتم طرفدار فوتبال ایتالیا و تیم یوونتوس هستم و این را هرگز از کسی پنهان کردم. به طور مثال رضا جاودانی هوادار لیورپول است و دیدم بعد از قهرمانی این تیم در لیگ جزیره اشک ریخت. این قصه در مورد تیمهای خارجی کاملاً متفاوت است برخی از دوستان به راحتی اعلام می کنند طرفدار کدام تیم هستند، ولی در خصوص فوتبال داخلی این قضیه کاملاً متفاوت است شما نباید بگوید طرفدار کدام تیم هستید و بنظر من دوستانی که به دنبال پیشرفت هستند باید میل و علاقه خود به یک تیم را کاهش دهند تا بتواند موفق باشند و دوستان همکار باید بدانند کری خوانی در هیچ زمینه ای جالب نیست و باید از آن پرهیز کنند.
- 15
- 5