به گزارش ورزش سه، پرسش های حمیدرضا صدر:
یک: آیا باید این خبر را جدی گرفت؟
از نگاه اکثر رسانه های بریتانیایی خبر بازگشت رونالدو به منچستر یونایتد مضحک بوده، یک شیطنت رسانه ای و نه بیشتر. در عین حال بهانه ای برای این که ارزیابی کرد یونایتد به چه بازیکنانی نیاز دارد.
دو: آیا این بازی رسانه ای خورخه مندس نیست؟
می گویند"رونالدو از خورخه مندس درخواست کرده او را از گرداب مالیاتی رهایی بخشد". مدیر برنامه های رونالدو یکی از بزرگ ترین مردان فوتبال اروپا است. بارها رسانه ها را خریده و همه را بسان مهره های شطرنج به بازی گرفته.
خیلی ها اعتقاد دارند جنجال رسانه ای "جدایی رونالدو از رئال" و روی آوردن به قصه "یکی بود، یکی نبود، رونالدو بود و منچستر یونایتد" زاده ذهن خلاق و البته کاسبکارانه او است. هر چه باشد در جهان امروز هر چیزی که یک جور پیام بازرگانی و مالی نداشته باشد به حساب نمی آید و هر بازیکن فوتبال نوعی "تابلوی آگهی" است و این خبر برای مندس مناسب ترین تبلیغ بوده.
سه: آیا ترک برنابئو معمای مالیاتی را حل می کند؟
رفتن رونالدو طفره های مالیاتی را از بین نخواهد برد، همین طور تهدید به ترک اسپانیا. مگر آن که رئال حاضر شود مالیات های پرداخت نشده رونالدو را بپردازد، که اگر چنین باشد یعنی رونالدو / مندس به بازی با رئال پرداخته اند.
چهار: آیا رونالدو این قدر می ارزد؟
رئال مادرید، رونالدو را ارزان از دست نخواهد داد. رونالدو هم بهترین گلزن تاریخ رئال شده و هم پرارزش ترین متاعی که مادریدی ها ورای گل هایش در اختیار دارند. فلورنتینو پرس به ارزش متاع اشراف دارد، به این که رئال این عصر، خوب یا بد، بدون رونالدو تعریف نشده.
رسانه های بریتانیایی تخمین زده اند منچستر یونایتد برای بدست آوردن رونالدو هم باید ۱۷۵ میلیون پوند بپردازد و هم داوید دگیا را روانه مادرید کند. دگیا که طی سه فصل اخیر در کنار مانوئل نوئر و جی جی بوفون روند پایداری را طی کرده و یکی از بهترین ها است. ارزش دگیا را حدود ۸۰ میلیون تخمین زده اند که یعنی هزینه انتقال رونالدو از برنابئو به اولدترافورد سه برابر مبلغی خواهد شد که یونایتد برای پل پوگبا پرداخته.
ضرب و تقسیم های ساده نشان می دهند نه تنها رونالدو سی و دو ساله که شش ماه بعد سی و سه ساله خواهد شد چنین ارزشی ندارد، بلکه بازیکنی به چنین ارزشی وجود ندارد. چنان که هنوز خیلی ها اعتقاد دارند دو خرید گران قیمت سال های اخیر، گرت بیل توسط رئال و پوگبا توسط یونایتد، چنان ارزشی نداشته اند.
پنج: آیا گزینه های بهتری وجود ندارند؟
یونایتد نیاز به جراحی دارد و مورینیو در همه جناح ها جز دروازه به بازسازی روی آورده: دفاع راست، دفاع چپ، هافبک جلوی مدافعان با رفتن مایکل کریک، مهاجم نوک جای زلاتان. در کنار همه اینها اولین خرید یونایتد، ویکتور لیندلف سوئدی با ۳۱ میلیون پوند، نشان داده مورینیو حتی به گزینه دیگری در قلب دفاع کنار کریس اسمالینگ / اریک بیلی یا حتی جای آنها روی آورده.
شش: آیا مورینیو خواستار رونالدو هست؟
بازگشت رونالدو بدون "بله" مورینیو محال است. رونالدو طی سه فصلی که ژوزه در برنابئو بود ۱۲۰ گل زد، ولی اخبار مربوط به درگیری ها و تنش دو طرفه شان از یادها نرفته. این که هر دو پرتغالی هستند، برخلاف آن چه به نظر می رسد چالش انگیزتر است تا بازکننده گره های کور.
رونالدو در صورت بازگشت – به هر صورت و هر قصه ای – نه آلکس فرگوسن که برایش بسان پدری بود را در اولدترافورد خواهد یافت و نه کسی مثل کارلوس کی روش را که آن اطراف بود و از او حفاظت می کرد.
هفت: آیا قصه زلاتان یونایتد فراموش شده؟
زلاتان ایبراهیموویچ فصل گذشته در یونایتد فوق العاده بازی کرد. درخشان بود و کارساز. جسم قوی داشت و روحیه ای جنگجو. با این وصف مصدومیتی که ناگهان گریبانش را گرفت او را به دلیل سن و سال بالایش در منچستر به آخر خط رساند. در عین حال یکی از چالش های یونایتد در فصل سپری شده "زلاتان محوری" بود و کسی نمی دانست اگر او دروازه را باز نکند چه کسی باز خواهد کرد؟
زلاتان ۲۸ گل زد و دو بازیکن بعدی مارکوس راشفورد و هنریک مخیتاریان جمعا ۲۲ گل.. تفاوت بزرگ یونایتد مورینیو و یونایتد فرگوسن این بود که گل های تیم های فرگوسن از جناح های متفاوت و توسط بازیکنان مختلف زده می شدند. آن چه رونالدو در برنابئو انجام داده خارق العاده بوده، ولی نکته بینانی هم هستند که اعتقاد دارند رونالدو در رئال هم جلوی شکوفایی دیگران را گرفته. ورود رونالدو به اولدترافورد یعنی و به تعبیری "تکرار الگوی زلاتان". در حالی که مورینیو می خواهد یونایتد را چند وجهی کند.
- 19
- 4
