تغییرات در نقل‌و انتقالات
گواردیولا: جدا از ریاض محرز که در تابستان امسال به منچسترسیتی اضافه شد و هنوز نتوانسته به روزهای خوبش برسد، سیتی نشانه‌های واضحی از فصل گذشته به همراه خود دارد. به نظر نمی‌رسد گواردیولا تغییر عمده‌ای در تیمش ایجاد کرده باشد و بازیکنان جوان تیم، یک سال با‌تجربه‌تر شده و به سیستم سرمربی اسپانیایی عادت کرده‌اند.
کلوپ: تغییر عمده کلوپ، حضور استعدادهای جوان و تازه‌نفس است. جدا از اشتباه مقابل لستر، الیسون در درون دروازه نمایش‌های خوبی داشته و نبی کیتا، بالانس را به خط میانی لیورپول اضافه کرده است. بازی پرسی و ضد‌حمله‌ای لیورپول باعث شده تا به‌حال فابینیو فرصت بازی کردن نداشته باشد.
مورینیو: از لحاظ بازیکن، مورینیو دائما اعلام کرده بود که تیمش به تقویت نیاز دارد. ویکتور لیندلوف، فیل جونز، کریس اسمالینگ و اریک بایی و حتی آندر هررا، توانایی بازی در خط دفاعی را دارند. الکسیس سانچس، آنتونی مارسیال و مارکوس راشفورد در خط حمله این تیم شرایط خوبی را به وجود آورده‌اند ولی به نظر ثباتی در این خط نیست.
ساری: ساری سعی دارد موفقیتش در ایتالیا را با خود به انگلیس بیاورد و به نظر سبک فوتبال روان او در تیمش جاری است. بازیکنان آبی‌پوش عاشق آزادی عملی هستند که سرمربی ایتالیایی در اختیارشان قرار داده که دقیقا خلاف سبکی است که کونته در تیمش اجرا کرد. ۴ پیروزی از ۴ بازی نشان می‌دهد که چلسی خود را برای قهرمانی آماده کرده است.
پوچتینو: تاتنهام در تابستان در نقل‌و انتقالات اقدامی برای خرید بازیکن نکرد و به نظر این موضوع نتیجه می‌داد که آن‌ها مقابل واتفورد متوقف شدند. مطمئنا اهداف بزرگی در سر پوچتینو و بازیکنانش وجود دارد و آن‌ها در هر پست، ستاره‌های خوبی در اختیار دارند. سرمربی آرژانتینی توانست در اولدترافورد به پیروزی مهمی دست پیدا کند و نتایج خوب در بازی‌های مهم، پازل گم شده تیم اوست که به نظر امسال پیدا شده است.
امری: نه فقط تغییر ساده، بلکه تغییر ساختاری. امری مربی عمل‌گراتری نسبت به آرسن ونگر است ولی واقعیت این است که در ۴ بازی اول فصل، آرسنال هنوز نتوانسته آن‌طور که انتظار می‌رفت عمل کند و با روزهای اوجش فاصله دارد. شاید کمی زمان ببرد تا امری در این تیم به خوبی جا بیفتد.
سبک بازی
گواردیولا: بیش از همیشه جنگجویانه. فوتبال تیم گواردیولا یعنی پاس‌کاری از عمق دفاع و این در بارسلونا و بایرن هم مشهود بود. شاید گواردیولا از این بابت نگران شده باشد که ولورهمپتون چطور توانست جلوی آن‌ها بایستد و امتیاز بگیرد و باید دید که آیا پپ مقابل دیگر رقیبان نیز دچار مشکل خواهد شد یا نه.
کلوپ: تیم او نسبت به فصل قبل که فوتبالی دیدنی به نمایش می‌گذاشت، کمی تلاشگر شده است. برخی معتقد بودند که مثلث خط حمله ممکن است دچار مشکل شود ولی تقابل با برایتون و لستر نشان داد که این‌طور نیست. به نظر بهترین بازی‌های تیم کلوپ همچنان پیش‌روست.
مورینیو: تیم مورینیو همواره بر‌اساس شناخت اشتباهات حریف و ضربه زدن از همان نقطه شناخته می‌شوند و البته حفظ صلابت. مشکل تیم در این فصل در دفاع بوده و البته خط حمله هم آن‌طور که باید ظاهر نشده است. تنها خوشبین‌ترین هوادار یونایتد باور می‌کند که تیم مورینیو روزی مثل تیم سر الکس فرگوسن حمله خواهد کرد.
ساری: تماشای تیم او لذت‌بخش است. چلسی بازیکنان فوق‌العاده‌ای دارد و ساری به آن‌ها آزادی عمل داده است. هازارد، ویلیان، پدرو و دیگران با آزادی کامل در زمین ظاهر می‌شوند و فرصت پرواز دارند. تماشای چلسی در این فصل لذت‌بخش خواهد بود.
پوچتینو: بازیکنان شناخت خوبی از هم پیدا کرده‌اند و بعید است که سبک بازی تاتنهام نسبت به فصل گذشته دچار تغییر شود. اضافه شدن لوکاس مورا باعث شده تا سرعت مورد نیاز تیم در خط حمله تامین شود و مورا بالاخره این فرصت را پیدا کرد که پتانسیل خود را به رخ بکشد.
امری: آرسنال در این فصل دیگر حوصله سر بر نیست. آن‌ها این را در جریان پیروزی ۳- ۲ مقابل کاردیف نشان دادند. تیم امری، تیمی است که در ۴ بازی اول فصل، خوب بازی کرده و موقعیت‌های خوبی داشته و گل‌های خوبی هم زده ولی گل‌های زیادی نیز دریافت کرده است.
- 9
- 1
