چلسی تیمی پراستعداد اما گیج!

در سال‌های اخیر هیچ‌کس اندازه ناپولی ساری را در سری آ اذیت نکرد. آن هم مامور بانکی که هیچ رزومه‌ای در فوتبال نداشت. او زمانی از ۲ هافبک دفاعی استفاده می‌کرد اما این اتفاق ۷ سال قبل در باشگاه سورنتو افتاد. در امپولی و ناپولی، ساری با ۴-۳-۱-۲ و یا ۴-۳-۳ بازی کرده است. به این سیستم ساری‌بال می‌گویند. اگر قرار نیست ساری‌بال بازی کنید، ساری را مربی خود نکنید ولی آیا ترکیب چلسی آماده این روش بازی هست یا نه؟ وقتی روبرتو مانچینی از سیتی اخراج شد، تیم خواستار یک روش بازی خاص بود که هیچ‌کس دیگری انجام نمی‌داد.

اما چلسی می‌خواهد خاص باشد اما بازیکنانش را دائما می‌فروشد و می‌خرد، مربیان را هم. بازیکنان چلسی در چند سال اخیر نشان داده‌اند که چقدر سریع می‌توانند به سیستم‌های جدید عادت کنند آن هم وقتی که انگار باشگاه در بحران حضور دارد. با این حال این روش در درازمدت جواب نمی‌دهد مخصوصا وقتی مسائل مالی دست و پای شما را ببندد.

این اتفاق شاید نتیجه همان سیاست‌ها باشد. تیمی سرشار از استعداد با یک مربی خوب که در یک سرگیجه کلی بسر می‌برند. مجهز کردن ساری فقط خرید جورجینیو نیست. چلسی با وجود یکی از بهترین هافبک‌های دفاعی دنیا، همچنان هافبک‌دفاعی که به سیستم ساری بخورد را نخریده است. حالا کانته مجبور است برای بهتر پیش رفتن سرعت تیم، تبدیل به هافبکی باکس‌توباکس شود. بازیکنان که جاه‌طلبی زیادی ندارند شاید از این موضوع ناراحت شوند اما او با این روش کنار آمده است. انگولو در کارش بد هم نیست و ۳ گل زده که بیشترین میزان گلزنی در یک فصل دوران بازیگری‌اش است اما او تمام پتانسیل خود را در این نقطه زمین نشان نمی‌دهد. هافبک‌های میانی چلسی روی‌هم‌رفته ۷ گل به ثمر رسانده‌اند که بارکلی هم هافبک وسط فرض شده است.

یکی از این گل‌ها هم از روی نقطه پنالتی بود. این نشان از نبود هرگونه عطش برای گلزنی در مرکز زمین است. جورجینیو توسط بازیکنانی احاطه شده که در پست اصلی خود بازی نمی‌کنند. اگر یک بازیکن را مثل تاتنهام مسئول مهارش کنید، تقریبا مالکیت توپ هم از چلسی گرفته می‌شود. اما فقط کانته نیست که در پست غیرتخصصی بازی می‌کند. آیا داوید لویز زمانی که ۳-۵-۲ بازی می‌کند، بهتر از ۴-۳-۳ نیست؟ آیا واقعا سزار آزپیلیکوئتا در مدافع مرکزی در سیستم ۳ دفاعه بهتر از مدافع راست در سیستم ۴ دفاع خطی نیست.

آیا مارکوس آلونسو در سیستم ۳ دفاع، مدافع چپ بهتری نسبت به الان که فول‌بک است، نیست؟ آیا ویلیان بهتر نیست در راست بازی کند تا چپ؟ اینها تازه بدون در نظر گرفتن بازیکنانی مانند موزس، زاپاکوستا، پالمیری، درینک واتر، موراتا و ژیروست که تنها دقایقی بازی کرده‌اند و امثال باکایوکو و باتشوایی که با انتقالات قرضی به تیم‌های دیگر واگذار شدند. جلوتر از همه اینها ادن هازارد است. کسی که اینقدر در اوایل فصل آماده بود که همه از مطابقت‌پذیری سریع تیم با سیستم مائوریتزیو ساری تعجب کرده‌ بودند. او مهاجم وسطی است که ناچار بود پستش را قبول کند.

بازیکنی که اگر از اول مهاجم مرکزی بود، هیچ‌کس اندازه او از فضاها استفاده نمی‌کرد. در بازی برگشت با آرسنال، بارها و بارها توپ‌های خوبی به فضاهای خالی فرستاده شد اما هیچ‌کس در محوطه جریمه نبود. به همین خاطر در ۲ بازی اخیر، چلسی شوتی در چارچوب نداشته است.

آمدن احتمالی گونزالو هیگواین احتمالا به معنی حل شدن این مشکل است با وجود آنکه منطقی نیست از او انتظار خیلی زیادی داشته باشیم آن هم از بازیکنی که یکی از بدترین فصل‌های بازیگری‌اش را سپری می‌کند و هیچگاه در انگلیس پا به توپ نشده است. با این وجود، همچنان این سیستم نقل‌وانتقالاتی که بازیکنانی نامربوط به مربیانش را به خدمت می‌گیرد به نظر بزرگترین مانع پیشرفت چلسی است. بازیکنانی که آنچنان به تفکرات مربی نمی‌خورند.