وقتی «آقای خاص» برای فوتبال بغض می‌کند + فیلم

به گزارش ورزش سه، امروز مصاحبه ای احساساتی از مورینیو منتشر شد؛ او با تمام وجود خواهان بازگشت به دنیای فوتبال و عرصه مربیگری است. البته آنهایی که پیشتر دل در گروی عشق به آقای خاص سپده داشتند، این اولین چشمه های احساسات ژوزه مورینیو نبود؛ او هنگام جدایی از اینتر نیز نتوانست جلوی سرازیر شدن اشک های خود را بگیرد و در آغوش مارکو ماتراتزی بغضش شکست؛ تصویری ماندگار از دو قهرمانی که بعد از فتح لیگ قهرمانان در برنابئو، یادگاری غیرمنتظره را برای هواداران خود بر جای گذاشتند؛ آنچه هرگز از مورینیو و ماتراتزی سراغ نداشتیم.

همان اولین قاب هایی که از سرمربی پرتغالی و در آن مقطع گمنام پورتو در تاریخ فوتبال به ثبت رسید، نشان می داد یک پراگماتیست تندخو در قلب فوتبال ماشینی اروپا ظهور کرده است؛ جشن شادی اغراق آمیز بعد از به ثمر رسیدن گل پورتو در خانه سرالکس فرگوسن و مات کردن یکی از مهم ترین چهره های تاریخ فوتبال خبر از آغاز یک عصر جدید در فوتبال می داد.

برای آن خوره فوتبال هایی مثل ما که در آن عصر دلبسته چهره های اتوکشیده و کروات زده هایی مثل آرسن ونگر و اوتمار هیتسفیلد بودیم، تماشای ژوزه مورینیو باور روی دیگر روابط انسانی بود؛ وقتی در اولین کنفرانس مدعی شد "من را مغرور خطاب نکنید اما من آقای خاص هستم"، دیگر اطمینان پیدا کردیم فوتبال گمشده خود را پیدا کرده است.

تئوریسین پرتغالی هم در مستطیل سبز غوغا می کرد و هم در کنفرانس های مطبوعاتی؛ زیرا او خودش در اولین روزهای حضور در چلسی گفته بود یک بازی فوتبال برای او از حضور در کنفرانس مطبوعاتی قبل از مسابقه آغاز می شود.

بعد از سه سال درخشان در چلسی و مغلوب کردن سرالکس؛ نوبت سفر به ایتالیا، مهد عاشقان فرا رسید و ژوزه مورینیو فلب های مالامال از عشق کوروانورد را نیز از آن خود کرد. خشم فروخورده ۴۵ سال حسرت ناکامی در فتح لیگ قهرمانان، با جادوی آقای خاص شکسته شد و اینتر با غلبه بر بارسلونای شکست ناپذیر، فاتح لیگ قهرمانان شد.

وداع تلخ و دراماتیک در آغوش مارکو ماتراتزی، پایان دوران درخشان حضور او در اینتر بود. به گفته خودش، دیگر نمی شد برای سومین بار پیشنهاد رئال مادرید را رد کرد و حالا آقای خاص آماده شکستن امپراطوری خدشه ناپذیر پپ گواردیولا بود.

از نوامبر سال ۲۰۱۰ و پذیرش شکست با ۵ گل در نوکمپ تا برتری در فینال کوپا دل ری، برتری با سه گل در نوکمپ و شکست دادن بارسلونا با "کام داون" کریستیانو رونالدو در خانه رقیب، ژوزه مورینیو تنها به دو فصل زمان نیاز داشت. بله، کارنامه آقای خاص در برنابئو فوق العاده نبود اما با هیچ متر و معیاری نمی توان او را ناکام خطاب کرد.

بسیاری معتقدند کینه مورینیو از بارسا، برگرفته از رد شدن پیشنهاد سرمربیگری به وی در سال ۲۰۰۸ توسط هیئت مدیره این باشگاه بوده است. اوضاع جوری پیش رفت که آقای خاص در اردوی رئال مادرید، بازیکنان بارسا را دشمنان تیم خطاب می کرد و از بازیکنانش می خواست در اردوهای تیم ملی نیز به آنها نزدیک نشوند.

حتی خود او سالها پیش گفت: "اگر بارسلونا از من متنفر است این دیگر مشکل خودشان، ترس در فرهنگ لغات من جایی ندارد."

بازگشت به چلسی با عادت همیشگی او یعنی فتح لیگ برتر همراه شد. اما یک درگیری عجیب با اوا کارنیرو، پزشک زن چلسی، شرایط را برای ادامه کار ژوزه مورینیو در استمفوردبریج دشوار ساخت و در نهایت دسامبر سیاه، پایان کار او در فصل دوم حضور در لندن را رقم زد.

البته سرمربی پرتغالی کمتر درگیر روابط  احساسی و عاطفی است. یکبار، خطاب به لو مارتین، روزنامه نگار ال پایس گفت: "هرگز وقت خود در این رابطه که مردم به من علاقه دارند یا از من متنفرند، تلف نمی کنم."

اگرچه آقای خاص در اولدترافورد چندان موفق نبود، اما کسب جام خصیصه ابدی او بوده و فتح لیگ اروپا و البته درگیری های رنگارنگ، آخرین اپیزود دوران مربیگری او را به تلخ ترین شکل ممکن رقم زد.

بله در این سالها درگیری با تیتو ویلانوای فقید، فراهم کردن زمینه خداحافظی آندرس فریسک از دنیای داوری و مواردی از این دست، بهانه ای برای ناسازگاری و حتی نفرت از آقای خاص بود اما او سالها قبل بهترین توصیف ممکن را در مورد خودش ارائه داد: "افرادی هستند که ضریب هوشی بالاتری از من دارند. آنها به خوبی می دانند چگونه تصویری متفاوت از آنچه درونشان هست را بروز دهند، در حالیکه در پس این تصویر، تفاوتی بین ما وجود ندارد.

مورینیو در این سالها بارها با پپ گواردیولا درگیر شد و حتی هنوز هم با نام بردن تیم دوم سیتی به عنوان یکی از مدعیان قهرمانی، دست از طعنه زدن به او برنمی دارد. گیلم بالاژ، نویسنده کتاب بیوگرافی گواردیولا در این رابطه نوشت: "انگار که با آوردن نام مورینیو، دیواری نامرئی در مقابل پپ ظاهر شده، عضلات گردن او کشیده شده، قوز می کند و دیگر به چشمان شما نگاه نمی کند".

اما امروز تصاویری از ژوزه مورینیو منتشر شد که برآیند خود واقعی او بود؛ یکی خوره فوتبال مثل ما که از همه نظر هزاران فرسخ از ما بالاتر است و تنها یک درد مشترک داریم؛ عشق بی مضایقه به فوتبال. این مصاحبه و اشک های باورنکردنی روی پنهان و غیرمنتظره یک ابر قهرمان بود؛ ژوزه مورینیو، مردی که سالها پشت یک نقاب شیشه ای پنهان شده بود.