به گزارش جام جم آنلاین، او که به دلیل تکنیک نباش به «سارادونا» شهرت دارد این روزها تمرکز خود را از روی فوتبال برداشته و به زلزله زدگان معطوف کرده است. سارا این روزها اقدامات شخصی برای کمک به حادثه دیدگان انجام می دهد. روزنامه هایی که تیتر می زنند :«جهان پهلوان» ها کجایند که به داد زلزله زدگان برسند حتما ستاره هایی مثل او را نمی بینند که بی منت تلاش می کند. گفت و گوی جام جم آنلاین با این ورزشکار اخلاق مدار را در ادامه می خوانید:
در حوادث تلخ طبیعی این چنینی ورزشکاران چگونه می توانند بر روی روند کمک رسانی تاثیر گذار باشند؟
ورزشکاران می توانند اقدامات خیلی مهمی انجام بدهند. در واقع وقتی ورزشکاران مشهور حضور پررنگ خود در عملیات یاری رسانی نشان بدهند مردم عادی هم تشویق می شوند. الان هم علی دایی به عنوان مشهورترین ورزشکار ایرانی پیشقدم شده و همه ما هم دنبال او راه افتاده ایم. الان در شهرستان ها همه دست به دست هم داده اند. واقعا این حادثه تاسف برانگیز بود. شاید نتوانیم به بهترین شکل ممکن کمک کنیم اما نهایت سعی و تلاش خود را می کنیم.
خود شما شخصا چه کارهایی انجام دادید؟
من ۲۴ ساعت تمام تلاش کردم. وسایل مورد نیاز و آب معدنی را جمع کردیم. افراد دیگر را هم تشویق می کنیم. پدرم هم با یک نیسان آب معدنی و کلوچه را جمع آوری می کند.
تا به حال زلزله را تجربه کرده اید؟
سال ۶۹ سه ساله بودم که زلزله رودبار آمد. ما فاصله یک ساعته با رودبار داشتیم. با اینکه سه ساله بودم اما تکان های شدید و وحشت زیادی را که ایجاد شده بود به یاد دارم. تکان های شدید آن زلزله هرگز از یادم نمی رود. هنوز در ذهنم باقی مانده است.
به نظر شما لزومی دارد ورزشکاران به کرمانشاه بروند یا اینکه کمک هایشان از همان شهرهای خودشان کافی است؟
خوب است که عده ای بروند اما باید شرایط خاص برخی از ورزشکاران را در نظر گرفت. باشگاه به ما اجازه خروج نمی دهد. البته تا امروز ورزشکاران زیادی راهی کرمانشاه شده اند.
خون هم دادید؟
نه متاسفانه من اوی منفی نیستم. البته از بچه های باشگاه چند نفری که اوی منفی دارند داوطلبانه خون دادند.
شهرت ورزشکاران زن از ورزشکاران مرد کمتر است، اما با این حال در شرایط این چنینی شهرت ورزشکاران زن برای کمک به مردم می تواند موثر باشد؟
حتی اگر یک درصد هم تاثیر داشته باشد باید از آن استفاده شود. باید تلاشمان را بکنیم. مهم نیست چه کسی هستیم و کجا زندگی می کنیم، هم باید تلاش کنیم.
کمی هم درباره فوتبال صحبت کنیم، خانم گل سال های گذشته این فصل در چه تیمی بازی می کند؟
شهرداری بم.
میگویند این تیم تضعیف شده است؟
خیر، الان هم صدرنشین هستیم. البته من ۱۲ سال برای تیم ملوان بازی کردم و همانطور که می دانید این تیم سال گذشته منحل شد.
الان هم مثل سال های گذشته در صدر جدول گلزنان هستید؟
خیر، چون تغییر پست داده ام و الان هافبک چپ هستم. من تابع نظر سرمربی تیم هستم.
میگویند شما رکورددار گلزنی در تاریخ فوتبال بانوان ایران هستید، حساب گل هایتان را دارید؟
باور کنید نه، باید بروم بررسی دقیقی انجام بدهم و تعداد گل هایم را بیاورم و به هم اطلاع می دهم.
می گویند شهرداری بم نسبت به سایر تیم های لیگ برتر فوتبال بانوان پول بهتری به بازیکنان میدهد، درست است؟
صد در صد درست است. من که راضی هستم. البته دستمزدهای ما زمین تا آسمان با آقایان فاصله دارد اما حداقل نسبت به تیم های دیگر شرایط ما خوب است.
تیم ملی بانوان هنوز تشکیل نشده است؟
آخرین بار تیم ملی فوتبال بانوان فرودین ماه تشکیل شد و پس از آن دیگر هیچی. گویا رفت تا دو سال دیگر که تیم ملی داشته باشیم! البته این تاخیرها به این دلیل است که سرمایه گذاری ها بر روی بخش پایه انجام می شود.
حرف پایانی؟
جان باختن هموطنانم را در زلزله اخیر کرمانشاه تسلیت می گویم. همه ما غمگین هستیم. فقط باید کمک کنیم تا بازماندگان از شرایط بحرانی خارج شوند.
- 12
- 6