ايران بود كه داشت با عليرضا كريمي فيتيله‌پيچ مي‌شد! قهرمان غلت مي‌خورد و همين‌طور كه مي‌غلتيد سالن مسابقات به دور سرش مي‌چرخيد و براي دومين بار تمام زجرهايي كه براي كسب افتخار متحمل شده بود، از مقابل ديدگانش همچون فيلمي تراژيك عبور مي‌كرد، چرا كه كمي قبل‌تر فرياد زده بودند #بايد_ببازي(!) و در اين زمان، دنيا آزادكار روسيه را تحسين مي‌كرد كه چگونه به اين شكل حماسي، مبارزه باخته را به نفع خود تمام كرده؛ اما داستان چيز ديگري است؛ مظلوميت(!) و هيچ كس در هيچ كجاي دنيا نفهميد و متوجه نشد كه كريمي چرا اينگونه كشتي برده را به حريف روس باخت.
مسابقات جهاني اميد‌ها يا همان زير ٢٣ سال با پيشنهاد فدراسيون كشتي ايران يك بار ديگر احيا شد تا بعد از سال‌ها در تقويم اتحاديه جهاني كشتي گنجانده شود و جواناني كه پس از موفقيت در مسابقات جهاني جوانان پشت خط بزرگسالان مي‌ماندند و بعضا قيد كشتي گرفتن را زده و به دست فراموشي سپرده مي‌شدند در كوران رقابت باقي مانده و به واسطه پلي كه اين مسابقات بين جوانان و بزرگسالان جهان ايجاد مي‌كند، به هرز نرفته و در كشتي باقي بمانند تا به سلامت به در رده سني بزرگسالان رسيده و به درخشش‌هاي خود ادامه دهند.
اين مسابقات به ميزباني لهستان برگزار شد؛ اما اين مسابقات كه مي‌رفت همچون ساير رقابت‌ها برگزار و به پايان برسد، به يكباره براي ايراني‌ها رنگ و بوي ديگري گرفت.
جدول مسابقات خبر از برخورد عليرضا كريمي، اميد اصلي تيم ايران با قرعه اسراييل مي‌داد و آزادكار كرجي پس از مصاف با كشتي‌گير روسيه بايد با برنده ديدار اسراييل و امريكا مبارزه مي‌كرد. در اين زمان اين سوال مطرح بود كه «مگر اسراييل هم كشتي دارد؟» آنها پيش از اين و در كل تاريخ كشتي جهان، تنها سه مدال در تمام رده‌هاي سني كسب كرده‌اند –كه يكي از آن سه را هم سال ٢٠١٣ وقتي همين كريمي در رقابت‌هاي جوانان جهان مقابل نماينده اسراييل حاضر نشد، آبراهام برنشتاين براي‌شان كسب كرد و امكان ندارد نماينده قدرتي چون امريكا مغلوب آزادكار اسراييل شود؛ اما شد.
قبل از شروع مصاف، عليرضا كريمي با عليخان جبراييلوف روس بود كه خبر رسيد يوري كلاشنيكوف اسراييلي در كمال ناباوري موفق شد ساموئل جوزپ بروكس امريكايي را شكست دهد تا عليرضا كريمي همان موقع با مدال وداع كند. در اين زمان تازه خيلي‌ها فهميدند كه يوري كلاشنيكوف يك كشتي‌گير روسي الاصل است كه براي اسراييل به ميدان رفته است. در ادامه كريمي به ميدان رفت و تا يك دقيقه پايان مبارزه از حريف روس پيش بود؛ اما مصلحت در اين بود كه ببازد، براي همين مربيان فرياد زدند «بايد ببازي» و او كه بخت نخست قهرماني بود، فيتيله‌اش را به دست عليخان جبراييلوف روس داد تا ٦ بار بتاباند و از قهرمان ايراني يك بازنده بسازد، چرا كه در صورت پيروزي بايد در ادامه به مصاف نماينده اسراييل مي‌رفت و اگر نمي‌رفت، اتحاديه جهاني تيم ايران را محروم مي‌كرد.
اين براي دومين بار بود كه كريمي به دليل برخورد با نماينده اسراييل مدال جهاني را از دست رفته مي‌ديد. در كشتي بعد جبراييلوف و كلاشنيكوف بايد با هم رقابت مي‌كردند و برنده اين ديدار كسي نبود جز نماينده روسيه، پس طبق قوانين اتحاديه جهاني باز كريمي و نماينده اسراييل بايد در گروه بازنده‌ها به مصاف هم مي‌رفتند كه كريمي راهي ميدان نشد تا آزادكار اسراييل بدون كوچك‌ترين دردسر به مدال برنز برسد و اين سوال مطرح شود كه پس چرا اتحاديه جهاني محروميتي به دليل حاضر نشدن كريمي در مقابل كلاشنيكوف براي تيم ايران در نظر نگرفت!
داستان از اين قرار است كه اگر كريمي نماينده روسيه را شكست مي‌داد و بعد در مقابل آزادكار اسراييل حاضر نمي‌شد، علاوه بر حذف خود، نماينده روسيه هم حذف مي‌شد و اين موضوع روس‌ها را بر آن مي‌داشت تا به اتحاديه جهاني اعتراض كرده و خواستار محروميت ايران شوند؛ اما با باخت مصلحتي كريمي، كشتي‌گير روسيه به قهرماني رسيد، اسراييل به مدال برنز و تنها كسي كه بي‌مدال ماند ايران بود و يك كشتي‌گير سرخورده ايراني كه براي دومين بار به دليل برخورد با قرعه اسراييل از مدال جهاني بازمانده و در اينستاگرام خود آن آهنگ را با متن «آخرين سنگر سكوته/ حق ما هم هيچ‌وقت گرفتني نيست.» پست مي‌گذارد تا مظلوميت خود را به اين شكل فرياد بزند و زمينه ساز ايجاد هشتك «بايد ببازي» شده و تبديل به ترند جهاني شود.
جالب اينكه اگر كريمي قهرمان مي‌شد يا حتي به مدال برنز مي‌رسيد، تيم ايران به جاي عنوان هشتمي به جايگاه سومي دست مي‌يافت؛ اما اين پايان داستان نيست! يوري كلاشنيكوف روس تازه به تيم اسراييل پيوسته است و شايد قرباني بعدي او حسن يزداني باشد، در مسابقه بعدي...
- 13
- 2
