تغییر و تحولات بزرگی در فوتسال ایران رخ داد و علی کفاشیان از سمت خود استعفا کرد. همچنین تیم ملی فوتبال ایران نیز در مسابقات جام ملتهای آسیا حاضر شده و به دنبال کسب بهترین نتیجه است. همین موارد باعث شد تا گفتگویی داشته باشیم با یکی از پیشکسوتان فوتبال و فوتسال.
گفتگوی حسین شمس با ایلنا را در ادامه میخوانید:
فعل و انفعلاتی در فوتسال رخ داد و علی کفاشیان جای خود را به داوود پرهیزکار داد. در این خصوص چه نظری دارید؟
به عنوان یک پیشکسوت باید بگویم که وقتی نظری از من و امثال من پرسیده نمیشود و خودشان تصمیم میگیرند و افراد را جا به جا میکنند دیگر جای حرفی نیست. خود مسئولان باید پاسخگوی انتصابات خود باشند. ایران تنها جایی است که میبینیم اینگونه اتفاقات در آن رخ میدهد. اهالی آن رشته هیچ دخالتی در آن رشته ندارند و هر کس که میآید باید او را تحمل کنند و بارها هم این اتفاقات رخ داده و تازگی ندارد.
لیگ فوتسال ایران هم شرایط خوبی ندارد و آن شادابی که همیشه شاهد بودیم را مشاهده نمیکنیم. دلیل این زوال را در چه میدانید؟
دیگر چیزی به نام فوتسال وجود ندارد. دیگر ستارهای در فوتسال وجود ندارد و همهی ستارگان فوتسال ایران به کشورهای دیگر مثل چین و عراق و لبنان رفتهاند. کسانی هم که ماندهاند از روی ناچاری ماندهاند. تنها دو تیم در لیگ ایران پول خوب به بازیکنان میدهند و دیگر تیمها شرایط مالی نابسامانی دارند. بنابراین شما شاهد این هستید که به این وضعیت دچار شدهایم.
سال ۲۰۰۸ و زمانی که شما سرمربی تیم ملی ایران بودید فوتسال به عنوان یک قطب در ورزش کشور فعالیت میکرد و طرفداران زیادی هم داشت. اما الآن میبینیم که والیبال جای فوتسال را میان مردم گرفته است. چه شد که فوتسال به این وضعیت دچار شد؟
اتفاقاتی رخ داده که دیگر هیچ پدر و مادری رغبت نمیکند فرزند خود را تشویق به فوتسال بازی کردن کند. وقتی تلویزیون را روشن میکنیم و میبینیم بازیکنان دو تیم به قصد کشت یکدیگر را میزنند دیگر نباید انتظار رشد و ترقی در این ورزش را داشته باشیم. سلسه اتفاقاتی که افتاد فوتبال مانع رشد فوتسال شد. حمایتهایی که فوتبالیها به آن هدفی که داشتند رسیدهاند و آن هم این است که فوتسال را از دور خارج کنند.
شما از حمایتهایی که ورزش فوتبال از آن برخوردار بوده از آن صحبت کردید اما تفکری وجود دارد که برعکس این نظریه را معتقد است. سردمدار آنها کارلوس کیروش سرمربی تیم ملی فوتبال است که معتقد است آن حمایتهایی که برای آمادهسازی تیم ملی لازم بوده انجام نشده. در این خصوص چه نظری دارید؟
در مورد تیم ملی بزرگسالان که اصلاً چنین چیزی وجود ندارد. منابع نامحدود مالی به تیم تزریق میشود و حمایتهای فوقالعادهای از آن صورت میگیرد. رسیدگیهای زیادی به این تیم میشود و فکر نمیکنم در قاره آسیا تیمی مانند ایران دوران آمادهسازی خود را پشت سر گذاشته باشد. از شیر مرغ تا جان آدمیزاد در اختیار این تیم قرار گرفته است. شما میبینید که برای بازی دوستانه هم پاداشهای کلانی به بازیکنان و کادرفنی پرداخت میشود اما در مورد فوتسال میبینید که یک سال از قهرمانی آسیا گذشته اما هنوز پاداشها پرداخت نشده است. تیم فوتسال دختران ایران در آسیا قهرمان شد اما هنوز پاداش نگرفتهاند. نکته جالبی را باید به شما بگویم؛ سال ۲۰۱۰ تیم ملی فوتسال ایران در ازبکستان قهرمانآسیا شد اما ۹ سال است که پاداش آن مسابقات را نگرفتهایم و این مسئله را برای هرکس بازگو میکنیم مسخره میکند و واقعاً هم جای تمسخر دارد.
پس چرا آقای کیروش این مقدار شاکی است و از همه چیز ایراد میگیرد؟
این عادت آقای کیروش است. همه چیز را بر ضرر خود میبیند و بعد در مصاحبههای مختلف اعلام میکند که در بدترین شرایط مالی و آمادهسازی قرار دارند. یک بچه کوچک هم میتواند درک کند که کیروش و تیم ملی بزرگسالان ایران از چه حمایتهایی برخوردار بوده است. متاسفانه با وجود تمام این حمایتها در این هشت سالی که آقای کیروش مربی ما بوده هیچ بازدهی وجود نداشته است و یک جام ظرفشویی هم کسب نکردهاند.
کیروش در مورد انتظاراتی که از تیم ملی ایران برای قهرمانی در جام ملتهای آسیا وجود دارد گفته رویای ما حضور در نیمهنهایی است. شما به عنوان یک پیشکسوت فوتبال چه انتظاری از تیم ملی دارید؟
هشت سال است که رنکینگ یک فیفا هستیم و آن را هر بار بر سر مخالفان میکوبیم اما الان که وقت عمل است و باید آن را نشان دهیم خود را کنار میکشیم و حرف هایی میزنیم که واقعاً غیرحرفهای است. در هر صورت تیم ما تیم خوبی است و بازیکنان خوبی را شامل میشود. غیر از قهرمانی از این تیم انتظار دیگری نداریم. غیر از این باشد یعنی اینکه ما این هشت سال را هدر دادهایم و به چیزی نرسیدهایم. وقت، فکر و پول مردم بی ارزش بوده است. به همین خاطر آقای کیروش باید این تیم را قهرمان کند. حتی نایبقهرمانی هم برای این تیم شکست محسوب میشود. فقط و فقط و فقط قهرمانی مردم ایران را راضی میکند زیرا کیروش هشت سال است در تیم ملی حضور دارد و مربیای مانند او نداشتهایم که این همه سال بر سر کار باشد.
در مورد دوقطبی برانکو و کیروش چه نظری دارید؟
برانکو آدم جنتلمنی است که در سه سال حضور خود در تیم پرسپولیس نتایج فوق العادهای کسب کرده و دو قهرمانی و یک نایب قهرمانی در لیگ و یک نایب قهرمانی در آسیا را کسب کرده و کار خودش را به نحو احسن انجام میدهد. این کیروش است که منافع خود را در جنگ با دیگران میبیند. میداند که در آرامش نمیتواند کاری از پیش ببرد. ایشان در پایان بازی با یمن در حالی که مردم در حال شادی است اختلافات قدیمی را باز میکند و برانکو حمله میکند و کام مردم را تلخ میکند. همانطور که گفتم منافع کیروش در جنگجویی و شلوغی است و این گونه راحت تر است.
عدهای معتقدند عملکرد برانکو با پرسپولیس روی کیروش فشار روانی ایجاد کرده است. آیا این نظریه درست است؟
مردم ایران نایب قهرمانی تیم ملی در جام ملتها را قبول ندارند و به کمتر از قهرمانی راضی نیستند. پرسپولیس که به فینال رفت و نایب قهرمان شد تنها با سیزده بازیکن و با لشکری از مصدومان و محرومان در این مسابقات شرکت کرد. درایت برانکو و حمایت طرفدارانش را در اختیار داشت و توانست نتایج فوقالعادهای بگیرد. ایران بهترین بازیکنان را در اختیار دارد. بازیکنانی که هر مربی آرزوی داشتن آنها را دارد. نایب قهرمانی این تیم هم یک شکست است و فقط قهرمانی ما را راضی خواهد کرد.
- 23
- 5