سیاوش یزدانی، نزدیکترین استقلالی به ترکیب اصلی تیم ملی بود که در نهایت اسکوچیچ تصمیم گرفت از محمدحسین کنعانیزادگان در ترکیب اصلی بهره بگیرد و تیمش را در بازی مقابل عراق با این بازیکن چیدمان کند. تصمیم اسکوچیچ نه فقط از دیدگاه استقلالیها عجیب و بحثبرانگیز بود، بلکه جامعه فوتبال را نیز با این پرسش بزرگ مواجه ساخت که بواقع اگر کنعانیزادگان مرتکب تخلفی شده، چرا در فهرست اصلی تیم ملی قرار میگیرد و اگر این بازیکن خلافی انجام نداده چرا صراحتاً از سوی مسئولان فوتبال ایران اعلام نمیشود؟!
بازی با عراق در واقع نزدیکترین نقطه سیاوش یزدانی و حتی عارف آقاسی که هر دو روی نیمکت تیم ملی حضور داشتند، به ترکیب اصلی بود وگرنه بعید است که با رسیدن مرتضی پورعلی گنجی که اکنون دوران پسا مصدومیت را سپری میکند و بازگشت دوباره سیدمجید حسینی، دیگر فرصت بازی به مدافع استقلال برسد.
بازی با عراق یکی از معدود فرصتهایی بود که سیاوش یزدانی میتوانست در ترکیب اصلی تیم ملی قرار بگیرد اما اسکوچیچ نه تنها او را به ترکیب اصلی فرا نخواند بلکه در جریان بازی نیز یک دقیقه از این مدافع بهره نگرفت تا غمبارترین صعود تیم ملی فوتبال ایران به جام جهانی از نگاه تمام استقلالیها رقم بخورد.
آبیهایی که به یاد میآورند پیش از صعود به جام جهانی ۲۰۱۴ چه تعداد استقلالی در ترکیب تیم ملی حضور داشت و تیم ملی با حجم عظیمی از بازیکنان آبی راهی جام جهانی فوتبال شد، حالا شرایط متفاوتی را در تیم ملی مشاهده میکنند. در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه نیز ملیپوشان استقلالی جایی در ترکیب اصلی مقابل ازبکستان نداشتند اما در جام جهانی روسیه لااقل شاهد حضور امید ابراهیمی و روزبه چشمی در ترکیب اصلی تیم ملی بودند. اکنون اما وضعیتی در تیم ملی وجود دارد که امید آنچنانی حتی به بازی استقلالیها در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر نیز نمیرود و شاید تنها برخی از بازیکنان سابق استقلال که اکنون لژیونر شدهاند بتوانند در ترکیب تیم ملی قرار بگیرند؛ بازیکنانی مانند اللهیار صیادمنش، سیدمجید حسینی و مهدی قایدی. از بدنه کنونی استقلال اما بازیکنان آنچنانی به ترکیب اصلی تیم ملی نزدیک نیستند و اینکه در ماههای آتی بازیکنان استقلال بتوانند این رویه را به پایان برسانند، سؤالی است که گذشت زمان پاسخش را خواهد داد.
به هر حال آنچه در بازی با عراق رقم خورد و اسکوچیچ حتی حاضر نشد از یزدانی که رهبر بهترین خط دفاع لیگ بیست و یکم محسوب میشود در ترکیب اصلی بهره بگیرد، دستمایهای شد برای هواداران رقیب سنتی تا حتی حضور دو ملیپوش پرسپولیس در ترکیب عراق را پتک کنند و روی سر استقلالیها بکوبند.
این صعود گرچه جایگاه فوتبال ایران را در دنیا باز هم ارتقا میدهد و از بعد ملی نتیجهای قابل توجه است اما برای استقلالیها شیرین نیست و این وضعیت را میشود از واکنشهای آنها در فضای مجازی به وضوح لمس کرد.
استقلالیها به حدی از بازی نکردن بازیکنان تیم محبوبشان در تیم ملی ناراحتند که برخی میگویند: «ما این صعود را دوست نداشتیم.»
واکنشی که اسکوچیچ باید عمیقاً به آن فکر کند و در آینده راهکاری برای آن بیندیشد تا شاید با افزودن برخی چهرههای استقلالی به تیم ملی تا حدی بتواند موازنه را برقرار کند و اینطور نباشد که حتی میلاد سرلک و کمال کامیابینیا فرصت بازی مییابند اما هیچیک از استقلالیها یک دقیقه نیز نمیتوانند برای تیم ملی به میدان بروند.
اسکوچیچ اگر میخواهد محبوبیتش را در فوتبال ایران بیشتر کند باید توجه ویژهای به این موضوع کند. همانطور که کیروش همواره در تلاش بود تا جای ممکن میان بازیکنان استقلال و پرسپولیس در تیم ملی تعادل برقرار کند تا سکوها را از دست ندهد.
- 19
- 8