به گزارش دیدهبان ایران، بعد از پایان فصل بیست و سوم لیگ برتر و برگزاری بازی فینال جام حذفی در تهران، فرآیند بازسازی جدی ورزشگاه آزادی متناسب با الزامات کنفدراسیون فوتبال آسیا آغاز شد. البته نباید فراموش کرد که بازسازی ورزشگاه آزادی پیش از آن هم شروع شده بود؛ ولی اینبار عملا بخش مهمی از استادیوم از تیرماه ۱۴۰۳ مورد بازسازی قرار گرفت.
با چنین شرایطی برگزاری مسابقات در ورزشگاه آزادی امکانپذیر نبود تا سرخابیها ناچار به میزبانی در ورزشگاههای مثل شهر قدس، سردار آزادگان قزوین و حتی امام خمینی اراک شوند. در نهم مهرماه ۱۴۰۳ علی علیپور، بازیکن تیم فوتبال پرسپولیس پس از دیدار با پاختاکتور، در جمع خبرنگاران از سرد بودن دوشهای آب رختکن ورزشگاه شهر قدس خبر داد. هر چند بازیکنی از پاختاکور ازبکستان مصاحبه نکرد؛ اما همان زمان خبرنگاران دست به دعا شدند، چنین اتفاقی برای تیم ازبکستانی نیفتاده باشد! این موضوع نقش و اهمیت میزبانی در ورزشگاه آزادی را نشان میدهد.
بازسازی سکوها و نصب صندلیهای جایگاههای غربی، اضافه شدن تونلی ویژه رفتوآمد خبرنگاران، در نظر گرفتن اتاق کمک داور ویدیویی، در نظر گرفتن سوییتهای مخصوص میهمانان ویژه که حتی امکان تماشای مسابقه به همراه خانواده را دارند و البته قیمت متناسب با آن هم دریافت میشود. بازسازی درب الله و اقدامات دیگر جزو فرآیند بازسازی ورزشگاه آزادی در ماههای اخیر بودهاند. قطعا اصل بازسازی این ورزشگاه اقدام قابل تمجیدی است، اما برخی فرآیندهای این پرونده عملا عجیب و غریب بوده است.
در همین راستا به بهانه افتتاح فاز اول ورزشگاه آزادی به تناقضها و ابهامات عجیب پرونده بازسازی اشاره میکنیم:
یکم) اعلام زمانهای متفاوت و متناقض درباره افتتاح ورزشگاه آزادی
پیش از این، حسین طلا، مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی از احتمال بازگشایی مجموعه ورزشگاه آزادی در نوروز ۱۴۰۵ پس از بازسازی کامل خبر داده بود. این در حالی بود که احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان دولت چهاردهم گفته بود: «در زمستان، اولین بازی را در ورزشگاه آزادی خواهیم داشت و امیدوارم این اتفاق به گونهای باشد که برای ورزشگاههای دیگر هم شرایطی را رقم بزنیم که چشمنواز باشد.»
به هر حال پس از نقدهای بسیار و چانهزنیهای مدیران، گفته شد که فاز اول بازسازی ورزشگاه آزادی همزمان با بازی استقلال – سپاهان در هفته پانزدهم لیگ برتر در تاریخ ۱۳ دیماه افتتاح شود، ولی در نهایت تصمیم بر این شد که این ورزشگاه به بهانه بازی تیمهای منتخب ۹۸ و پیشکسوتان سرخابی در ۱۰ دیماه بازگشایی شود.
دوم) افتتاح ورزشگاه آزادی رای کمیته انضباطی را تغییر داد!
براساس آرای صادرشده درباره بازی فولاد خوزستان - استقلال توسط کمیته انضباطی، ابتدا آبیپوشان از همراهی تماشاگران در یک دیدار خانگی محروم شدند. اما وقتی مشخص شد که اولین دیدار خانگی استقلال مقابل سپاهان است و طبق وعدههای مسئولان عالی ورزش این بازی باید با حضور تماشاگران برگزار شود، رای هم تغییر کرد! در واقع، محرومیت همراهی تماشاگران استقلال به بازی خارج از خانه مقابل چادر ملو منتقل شد، یعنی مسابقهای که تیم آبیپوش پایتخت در آن مهمان بود، نه میزبان!
آش اینقدر شور شد و رسانهها از این موضوع انتقاد کردند که شخص رئیس کمیته انضباطی به ناچار با سایت فدراسیون فوتبال مصاحبه کرد تا دلیل صدور این رای را توضیح بدهد: «در برخی رسانهها اعلام شده است که دیدار سپاهان و استقلال بدون حضور هواداران تیم استقلال خواهد بود. در همین راستا از طریق سایت رسمی فدراسیون فوتبال اعلام میکنم دیدار استقلال و سپاهان با حضور تماشاگران هر دو تیم و در ورزشگاه آزادی برگزار میشود.»
نکته مهم این است که پیش از این اگر طرفداران تیمی مرتکب تخلف میشدند، از اولین بازی خانگی محروم میشدند، به همین دلیل است که رسانهها بعد از صدور رای اولیه سریعا تیتر زدند: «استقلال – سپاهان بدون حضور تماشاگران.» بنابراین اگر رسانهها تیتر اشتباهی زدهاند، ناشی از تصمیم نادرست کمیته انضباطی بوده که استقلال را در بازی خارج از خانه از حضور تماشاگران محروم کرده است، نه در بازی داخل خانه.
سوم) وقتی از افتتاح اطمینان نداری!
در روز ۱۴ مهر ۱۴۰۳ ورزشگاه تختی بعد به بهانه دیدار پرسپولیس- چادرملو در هفته هفتم مسابقات لیگ برتر به چرخه بازگشت. این افتتاح آنقدر کمبود و نقصان داشت که بعد از آن دیگر هیچ مسابقه لیگ برتری در ورزشگاه تختی برگزار نشده است. کیفیت بد چمن و استفاده از سرویسهای بهداشتی سرپا که با فرهنگ ایرانی همخوانی ندارد، از جمله مشکلات این ورزشگاه عنوان شده است.
این افتتاح به تجربهای بدل شد تا دیگر مسئولین این حوزه حواسشان برای افتتاحها جلب شود. بعد از چنین عبرتی، طبیعی بود که مسئولین ورزشگاه آزادی تمایلی برای افتتاح ورزشگاه آزادی همزمان با بازی استقلال – سپاهان نداشته باشند. برای رفع این مشکل آنها راهکاری اندیشه کردند تا نواقص احتمالی زودتر از بازی آبیپوشان به نمایش در بیاید. بنابراین با دستور وزیر ورزش بنا شد ورزشگاه آزادی روز ۱۰ دی با انجام دیدار دوستانه منتخب پرسپولیس - استقلال و منتخب ۹۸ به صورت رسمی افتتاح شود. این در حالی است که ابهام در برگزاری دیدار استقلال - سپاهان بعد از این مسابقه وجود داشت.
بررسیها نشان میداد دوربینهای مداربسته ورزشگاه نصب نشده بود و اگر قرار باشد این بازی با حضور تماشاگران شود، امکان بروز مشکل دور از انتظار نیست. حال پرسش اینجاست چرا پیش از اعلام رسمی زمان افتتاح، این دوربینها نصب نشده بود و در شب برگزاری مسابقه یادشان افتاد که دوربین یا دیگر امکانات ممکن باید نصب شود؟
مهدی نصیبی، مدیر ورزشگاه آزادی درباره مشکل نصب نبودن دوربین، گفته بود: «خود فدراسیون فوتبال به ما اعلام کرد جاهایی که پایهها نصب شده است، طبق قانون AFC باید جمع شود و ما پایهها را که دوربین روی آنها نصب بود، جمع کردیم. الان دستگاههای امنیتی باید به ما بگویند جانمایی کجاست تا کار را انجام دهیم، وگرنه هیچ مشکلی برای برگزاری دیدار استقلال - سپاهان وجود ندارد و ما آمادگی کامل برای برگزاری این بازی داریم.»
نکته اینجاست که مدیر ورزشگاه آزادی تنها ۴ روز قبل از این مصاحبه در گفتوگو با خبرگزاری ایسنا، تاکید کرده بود که «به سازمان لیگ نیز اعلام کردیم که ۱۳ دی میتوانیم میزبان برگزاری بازی دو تیم استقلال و سپاهان در ورزشگاه آزادی باشیم که البته منتظر تصمیم سازمان لیگ هستیم که از شورای تامین برای برگزاری این دیدار مجوز بگیرند.»
چهارم) اگر افتتاح شده است، چرا بازسازی ادامه دارد؟
مدیر ورزشگاه آزادی در مورد بازسازی ضلع غربی ورزشگاه آزادی میگوید که «طبق قراردادی که با پیمانکار داشتیم، مدت زمان بازسازی ورزشگاه آزادی ۱۸ ماه بود که خوشبختانه ظرف مدت ۸ ماه بازسازی ضلع غربی ورزشگاه در حال اتمام است. البته بازسازی هنوز ادامه دارد و ما مجبوریم همزمان با کار بازسازی رقابتهای لیگ برتر را نیز انجام دهیم.»
حال سوال مهم این است که اگر بازسازی در مدت ۶ ماه به اتمام رسیده و به بهانه یکی از مسابقات افتتاح میشود، چرا مرتبطترین شخص با این موضوع میگوید که بازسازی ادامه دارد؟ البته تناقض صحبتهای این مدیر به اینجا ختم نمیشود. او میگوید بعد از اتمام کار بازسازی ضلع غربی ورزشگاه آزادی، بازسازی پشت دروازه و ضلع شرقی آزادی را انجام خواهیم داد که امیدوارم در ۱۸ ماه کار بازسازی ورزشگاه آزادی به اتمام برسد.
پنجم) شائبه اختلاف ۲ مدیر ورزشی بر اثر ورزشگاه آزادی
در حالی که احمد دنیامالی خودش را وزیر عمرانی میداند و تلاش کرده است که هرچه سریعتر ورزشگاه آزادی افتتاح شود، اما در این میان ابهام دیگری هم وجود دارد. برخی اخبار غیررسمی حاکی از اختلاف دیدگاه وزیر ورزش و حسین طلا مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی در این زمینه است.
در مقطعی به همین بهانه اجازه حضور رسانهها در ورزشگاه آزادی و گزارش از روند پیشرفت پروژ متوقف شد. البته با توجه به روی کار آمدن دولت چهاردهم، امکان برکناری طلا دور از انتظار نیست. به هر حال اگر اختلافی باشد در همان موضوع شیفتهای کاری و روند پیشرفت پروژه بازسازی ورزشگاه آزادی است. یکی از منابع که نخواست نامش فاش شود، در اینباره به خبرنگار دیده بان ایران گفت: «بعد یکی از بازدیدهای سرزده و شبانه وزیر ورزش از ورزشگاه آزادی، ۲ مدیر اختلاف دیدگاه پیدا کردند.»
ششم) برق آزادی مشکل دارد؟
یکی از الزامات کنفدراسیون فوتبال آسیا برای بازسازی ورزشگاههای کشور از جمله استادیوم آزادی، بالا بردن لوکس نور روشنایی ورزشگاه آزادی است. به این موارد استفاده از جذابیت نور و استفاده از برق در طراحی ورزشگاه آزادی را اضافه کنید. این در حالی است که امسال، کشورمان بهشدت با ناترازی انرژی و برق روبهرو شده است.
در آستانه افتتاح ورزشگاه آزادی اخباری در رسانهها منتشر شد که حاکی از دستور تعطیلی فدراسیونهای ورزشی همزمان با برگزاری مسابقات در ورزشگاه آزادی است. دلیل این موضوع، کمبود برق عنوان شده است. با چنین دستفرمانی، هنوز به فصل بهار و تابستان نرسیدیم، مشکل کمبود برق داریم. حال پرسش اینجاست چرا وقتی مدتهاست مشکل کمبود برق وجود دارد، روی این مساله تفکر و اندیشه نشده است؟
نباید فراموش کرد که مجموعه ورزشی آزادی در زمان وزارت کیومرث هاشمی، دومین وزیر ورزش دولت سیزدهم با مشکل کمبود آب هم مواجه شد. حتی یکی از دلایل کارشناسی برای خشکی چمن شماره یک کمپ تیمهای ملی همین موضوع قید شده بود. در مقطعی مسئولان تیم ملی با کمک گرفتن از دیگر نهادهای غیرفوتبالی برای حل مشکل آبیاری چمن کمپ تیم ملی دنبال حل موضوع بودند! البته کار این چمن به کشت مجدد کشید و قرار است از بهار ۱۴۰۴ در دسترس باشد.
هفتم) ساخت ورزشگاه شماره ۲ آزادی؛ جدی میفرمایید؟!
در هشتم دیماه ۱۴۰۳ مدیر ورزشگاه آزادی از ساخت ورزشگاه شماره ۲ آزادی خبر داد. به نظر میرسد که فرآیند ساخت این ورزشگاه ۴۰ هزار نفری که از دولت احمدینژاد قرار بوده است ساخته شود، مجددا با دستور دنیامالی، وزیر ورزش دولت پزشکیان روی غلتک افتاده است. البته طبق اعلام مسئولان این پروژه اکنون در فاز نقشهبرداری و تحقیقات اولیه است.
نباید فراموش کرد که در ۱۹ آذر ماه ۱۴۰۳، در چهارصد و بیست و هفتمین جلسه هیات واگذاری اموال دولتی، مجموعه ورزشی آزادی هم در لیست واگذاری به بخش خصوصی قرار گرفته است. پرسش اینجاست که وقتی مجموعه ورزشی آزادی با مشکلات زیادی نظیر کمبود آب و برق روبهرو است و هنوز به طور کامل بازسازی نشده و حتی قرار است به بخش خصوصی واگذار شود که البته اصل واگذاری این مجموعه ملی به بخش خصوصی نیز با ابهامات زیادی روبهرو است، چرا باید ورزشگاه شماره ۲ آزادی ساخته شود؟
اگر منابع مالی وجود دارد، طبیعتا منطق حکم میکند هر چه سریعتر بازسازی ورزشگاه شماره یک آزادی به اتمام برسد و مشکلات آن رفع شود. البته شاید طرح ساخت ورزشگاه شماره ۲ آزادی مطرح شده است تا روی پروژه پرطمطمراق و ناتمام ساخت ورزشگاه ملی ۱۲۰ هزار نفری در نزدیکی نمایشگاه شهر آفتاب، سرپوش گذاشته شود.
***
مدیر ورزشگاه آزادی: از خاکپور بعید بود چنین حرفی بزند
مدیر ورزشگاه آزادی به صحبتهای اخیر محمد خاکپور کاپیتان سابق تیم ملی ایران و تشکر او از محمدرضاشاه پهلوی واکنش نشان داد.
مدیر ورزشگاه آزادی درباره صحبتهای محمد خاکپور، اظهار داشت: خواهش میکنم دوستان انصاف را در نظر بگیرند. اگر تاکنون از ورزشگاه نگهداری نشده بود، تا الان از بین رفته بود. شاید آنچنان که مدنظر آقایان است، نگهداری نشده باشد اما مجموعه نگهداری شده که تا الان سرپا مانده است. اگر اقدامات حفظ ورزشگاه انجام نشده بود، تا الان سکوهایش فرو ریخته و چمنش از بین رفته بود.
نصیبی داد: دقیق نمیدانم خاکپور چه گفته اما از یک ورزشکار با سابقه ملی درخشان بعید بود چنین حرفی بزند. ورزشگاه آزادی تاکنون ۲ بار مورد بازسازی قرار گرفته و این بار هم در کل نوسازی و استانداردسازی شده که جای بحثی باقی نمیماند.
- 19
- 3