حذف استقلال از لیگ قهرمانان آسیا بدهی ١٠ میلیارد تومانی پرسپولیس به مانوئل ژوزه و پروندههای متعدد شکایت از باشگاههای ایرانی در فیفا، محتملترین خطرات برای فوتبال ایران است
فاجعهها در فوتبال ایران، یکی پس از دیگری به شکلی بدتر تکرار و تکرار میشود و آب از آب هم تکان نمیخورد! درس گرفتن از اشتباهات قبلی هم پدیدهای گمشده در فوتبال کشور به حساب میآید! چون اگر درس گرفتنی در کار بود، چند ماه بعد از محرومیت استقلال و تراکتورسازی، مهدی طارمی و باشگاه پرسپولیس هم با محرومیت سنگین مواجه نمیشدند. در چنین شرایطی مردم فوتبالدوست ایران مدام یک سوال را از خود میپرسند!
اینکه «آیا واقعا مدیران شاغل در فوتبال ایران مدیریت بلد هستند؟!» منتهی باز هم هیچ اتفاقی نمیافتد! مدیریت فوتبال ایران با مرور ثانیهها و دقیقهها و ساعتها و روزها و هفتهها و ماهها و سالها مثلا قدم رو به جلو برمیدارد اما اینطور به نظر میرسد مسیر حرکت رو به عقب است! انگار که این مدیریت پلهبرقی را برعکس سوار میشوند و در آن قدم برمیدارند.
نمونههایی از مشکلات مدیریتی
آیا فهمیدن فاصله مدیریت فنی، اقتصادی و برنامهریزی آنها نسبت به کشورهای پیشرفته توسط مدیران فوتبال ایران خیلی سخت است؟ مدیرانی که بدهی به بار میآورند، مدام اشتباه میکنند و باشگاه خود را زیر بار تعهدات مختلف میبرند؛ تیمها و باشگاههای گوناگون در فوتبال ایران نابود میشوند؛ آبروریزیهای بینالمللی با احکام فیفا علیه فوتبال ایران تمام نمیشود؛ فوتبال ایران هنوز یک زمین تمرین درستوحسابی ندارد؛ ورزشگاه آزادی هنوز بهترین ورزشگاه ایران است که فرسوده هم شده است؛
سیستم مدیریتی که یک بلیتفروشی ساده را نمیتواند درست انجام بدهد؛ تمام قراردادهای تجاری و اقتصادیاش با شکست مواجه میشود؛ مدیریتی که برای بازسازی یک ورزشگاه ناتوان است؛ مدیرانی که نمیتوانند یک بازی دوستانه آبرومند برای فوتبال ایران بگذارند؛ مدیرانی که نمیتوانند برای چمن و استادیومهای محل برگزاری مسابقات فوتبال ایران را استاندارد کنند؛ مدیرانی که نمیتوانند پول ورزشکاران و مربیان خود را طبق تاریخ مقرر پرداخت کنند و به تعداد شاکیان آنها روز به روز اضافه میشود؛ مدیرانی که قادر نیستند در مدیریت ورزش بینالمللی برای منافع فوتبال ایران لابی کنند؛
مدیریتی که اکثر مدیران آن حتی به زبان انگلیسی هم تسلط ندارند و برای تمام سفرهای خارجی با خود مترجم میبرند! مدیرانی که هیچ برنامهای برای آکادمیها و فوتبال پایه ندارند؛ مدیریتی که نمیتواند فوتبال ایران را پاک و با فساد برخورد کند. به واقع مردم ایران انتظار دارند با چنین مدیریتی فوتبال ایران به کجا برسد؟
مصاحبه نگرانکننده داورزنی؛ تعهدات خارجی را سرسری میگیرند!
به تازهترین صحبتهای محمدرضا داورزنی، معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش توجه کنید. او گفته است: «بحران به وجود آمده فقط مربوط به پرسپولیس نیست. مجموعه باشگاهها باید دقت کنند. فدراسیون باید تعهدات را قبل از اینکه موضوع به فیفا کشیده شود، رصد کند. ٥٠ و خردهای پرونده در فیفا وجود دارد و نباید بگذاریم پروندهها زیاد شود. باشگاهها نباید تعهدات را سرسری بگیرند و نباید خیلی به پروندههایی که در فیفاست، خوشبین باشند که اتفاقات خوبی رخ میدهد چون همه چیز مشخص است.»
بله! استقلال و تراکتورسازی دو تیم پرطرفدار این فصل قبل از نقل و انتقالات به خاطر شکایت بازیکنان خارجی محروم شدند و حالا نوبت به پرسپولیسی رسیده که مدیرانش اعلام کردهاند از قبل پیشبینی این روزها را میکردند و از حقوق باشگاه دفاع خواهند کرد! این روزها بسیاری از باشگاههای فوتبال ایران با پروندههای مختلف بدهی به افراد خارجی روبهرو هستند و فیفا هم دیگر میداند وقتی شکایتی از باشگاههای ایرانی وصول میشود، باید حکم به محکومیت تیمهای ایرانی بدهد! جالب اینجاست که تمام باشگاههای فوتبال ایران در داخل کشور بدهیهایی میلیاردی دارند که اگر فدراسیون بخواهد مانند فیفا با آنها برخورد کند، قطعا باید فوتبال ایران را تعطیل و تمام باشگاهها را محروم کند.
خطر حذف نمایندگان ایران از آسیا
کنفدراسیون فوتبال آسیا تمام باشگاههای ایرانی را به حذف از لیگ قهرمانان آسیا به خاطر بدهی تهدید کرده است. رئیس فدراسیون فوتبال البته با مراجعه به AFC برای باشگاههای ایرانی زمان گرفت اما حقیقت اینجاست که نمایندگان ایران پولی در بساط ندارند که بخواهند بدهیهای خود را تسویه کنند. از طرفی دیگر به کنفدراسیون فوتبال آسیا در تمام سالهای گذشته نسبت به قراردادها و درآمدها و شرایط باشگاههای فوتبال ایران اطلاعات غلط داده شده است تا تیمهای ایرانی از حضور در لیگ قهرمانان آسیا محروم نشوند.
با این حال اکثر باشگاهها نتوانستهاند مجوز حرفهای بگیرند و این احتمال بسیار بزرگ است که با ورود AFC به این پرونده اکثر باشگاههای ایرانی محروم شوند که اگر این اتفاق رخ دهد، فوتبال ایران در تعریفی ساده با خاک یکسان خواهد شد. نکته قابل تامل اما اینجاست که مسیر حرکت مدیریت فوتبال ایران در کمال تاسف به همین سمت است.
مشتهایی نمونه خروار؛ فاجعه
پرسپولیس به خارجیهای بسیار زیادی بدهکار است. مدیران باشگاه در همین روزهای اخیر حدود ٦,٥میلیارد تومان پول پرونده مانوئل ژوزه را آماده پرداخت به این مربی کردند. البته پروندههای دیگری هم در جریان است و حالا موضوع غرامت ٧٨٠هزار دلاری به باشگاه ریزه اسپور ترکیه هم به این بدهیها اضافه شده است. باشگاه استقلال هم مثل رقیب سنتی، شاکیان بینالمللی زیادی دارد. آنها حتی در مذاکره با کنفدراسیون فوتبال آسیا یک گاف بزرگ و تاریخی در پرونده کاوه رضایی و تیموریان دادهاند که ممکن است تبعات بسیار سنگینی با ورود کمیته انضباطی AFC برایشان داشته باشد. آنها ابتدا به نهاد حاکم بر فوتبال ایران اعلام کرده بودند،
بدهی به این دو بازیکن ایرانی ندارند، اما با مرور زمان و پیگیری پرونده مشخص شد که اظهارات آنها درست نیست و مجبور شدند پول هر دو بازیکن را پرداخت و فیش واریزی آن را به AFC ارسال کنند که همین مسأله با واکنش تند کنفدراسیون فوتبال آسیا در گفتوگو با مدیران فدراسیون فوتبال همراه شده است. آنها از فدراسیون سوال کردهاند چرا باشگاه استقلال در این پرونده به آنها دروغ گفته بود و به همین دلیل احتمالا پرونده این باشگاه را در کمیته انضباطی بررسی خواهند کرد.
هرایر مگویان هم که باشگاه قرارداد او را یکطرفه فسخ کرد حالا پول تمام قرارداد خود و مطالبات گذشتهاش را میخواهد و بحرانی بزرگ برای استقلال شده است. تراکتورسازی هم به خاطر عدم پرداخت کامل بدهیهایش در خطر کسر امتیاز قرار دارد. از این نوع پروندهها میتوان باز هم نوشت! از آنجایی که مشت نمونه خروار است، همین مثالها عمق فاجعه و واقعیت را به همه نشان خواهد داد.
- 9
- 2