تعطیلات تیم ملی بدون سرمربی یک باور غلط در فدراسیون

تصور فدراسیون فوتبال این است که برای انتخاب سرمربی تیم ملی هنوز فرصت زیادی دارد و لازم نیست عجله کند. فدراسیون خیال می‌کند مربی تیم ملی اگر چند هفته قبل از بازی ایران در دور برگشت مسیر جام جهانی انتخاب شود، چه بسا هزینه کمتری برای پرداخت دستمزد روی دست فدراسیون می‌گذارد و حاشیه‌های انتخاب نیز کمتر

خواهد بود.

ایران باید ۷ فروردین مقابل هنگ‌کنگ بازی کند، ۱۲ فروردین مقابل کامبوج و سپس در ۱۵ و ۲۰ خرداد بازی‌های سخت‌تری را مقابل بحرین و عراق برگزار می‌کند. ساده‌انگاری بزرگی است اگر تصور کنیم تا فروردین فرصت زیادی داریم و می‌توانیم بعدها درباره سرمربی تیم ملی تصمیم بگیریم. تیم ملی در تمام ماه‌های اخیر که بدون کادر فنی سپری شده، به سرمربی و همکارانش نیاز داشت.

مربیگری در تیم‌های ملی فقط مربیگری در اردوهای پیش از بازی‌ها و روی نیمکت در روز مسابقه نیست، بلکه تیم ملی به جریانی بزرگ نیاز دارد که مربیان تیم آن جریان را تولید می‌کنند. تیم ملی وقتی سرمربی ندارد، یعنی برنامه ندارد، یعنی آینده‌اش را و مسیرش را نمی‌شناسد، یعنی بازیکنان را زیر نظر نمی‌گیرد، یعنی بررسی حریفان فراموش شده است و یعنی تمام رابطه‌های لازم بین بازیکنان و باشگاه‌ها و تیم ملی قطع است. این می‌تواند یک بحران بزرگ برای تیم ملی باشد.

سرمربی تیم ملی به گفته محمود اسلامیان ایرانی خواهد بود. با توجه به اتفاقاتی که برای مارک ویلموتس، آندره‌آ استراماچونی و گابریل کالدرون رخ داده، قابل پیش‌بینی بود که فدراسیون فوتبال به سمت انتخاب سرمربی ایرانی می‌رود. حتی انتخاب گزینه‌ای مثل برانکو ایوانکوویچ نیز انگار ممکن نیست، چون او مطالبات بسیاری از باشگاه پرسپولیس دارد و پرسپولیس همین روزها در پرداخت مطالبات کالدرون وامانده و در حال از دست دادن سرمربی‌اش است، بنابراین امکانی برای پرداخت مطالبات برانکو ندارد.

سرمربی ایرانی برای تیم ملی اما باید زودتر انتخاب شود، تا فرصت برای کار داشته باشد. مربیان ایرانی نه شناختی از حریفان دارند و نه به آسانی می‌توانند اطلاعات حریفان را ذخیره کنند و اغلب در این کارها تبحری ندارند. سرمربی ایرانی تیم ملی هر کس که باشد، فرصت بسیاری لازم دارد تا هم به انتخاب بازیکنانش فکر کند و هم به اردوهای لازم و شناخت حریفان. اینها امور ساده‌ای نیست و اشتباه در این مسیر ایران را از صعود به جام جهانی بازمی‌دارد. تیم ملی ایران در موقعیتی خطرناک قرار گرفته و به پیروزی‌های پی در پی در دور برگشت نیاز دارد. دست‌کم گرفتن حریفانی مثل هنگ‌کنگ و کامبوج هم خطرناک است و با بحرین و عراق حکایتی سخت را پیش رو داریم.

فدراسیون فوتبال مدت‌هاست که در تصمیم‌گیری درباره سرمربی تیم ملی تعلل کرده و بعد از جدایی مارک ویلموتس نه توضیحی درباره چگونگی این جدایی و خسارت‌های مالی این جدایی شنیده‌ایم و نه توضیحی دقیق درباره انتخاب سرمربی جدید. مهدی تاج که با استعفایش از فدراسیون رفته و اسلامیان دیروز با چند عبارت کوتاه به خبرنگاران گفت که سرمربی تیم ملی ایرانی است اما با این عبارت‌های کوتاه و کد دادن به خبرنگاران برای دریافت بازتاب‌ها، کار تیم ملی راه نمی‌افتد و گره‌ها باز نمی‌شوند.

تیم ملی بدون سرمربی روزها را می‌گذراند، در حالی‌که در تمام روزهای گذشته - از روز جدایی ویلموتس تا امروز- تیم ملی سرمربی می‌خواست. این باور که تیم ملی در تعطیلات بازی‌های ملی مربی نمی‌خواهد، یک اشتباه بزرگ است، بخصوص برای تیمی مثل ایران در مسیر جام جهانی که تا حذف فاصله چندانی ندارد و فقط با برنامه‌ریزی دقیق شانس صعود خواهد داشت.

فرشاد کاس‌نژاد