به گزارش دنیای اقتصاد، بحران از جایی شروع شد که باشگاه پرسپولیس اعلام کرد انتظار داشته از ناحیه حضور تماشاگرانش در استادیوم در طول لیگ شانزدهم، چیزی حدود ۷ یا ۸میلیارد تومان درآمد داشته باشد، اما در نهایت فقط مبلغ ناچیز ۹میلیون تومان (۹۰میلیون ریال) به این باشگاه پرداخت شده! این رقم چنان عجیب بود که موجی از جنجالها را راه انداخت.
سازمان لیگ ابتدا در اقدامی شتابزده تعداد تماشاگران پرسپولیس را بهصورت اشتباه اعلام کرد و پس از آن ناچار به اصلاح آن شد. رقم ادعایی سازمان لیگ با عددی که آنها قبلا اعلام کرده بودند تفاوت فاحشی داشت و از آن بدتر اینکه بازی بدون تماشاگر پرسپولیس با سیاهجامگان در لیگ پانزدهم نیز به اشتباه برای فصل گذشته محاسبه شده بود!
این خطاهای فاحش و باورنکردنی نشان میداد سازمان لیگ حتی بر بدیهیات موضوع بلیتفروشی هم اشراف ندارد. با این وجود همچنان مشکل اصلی به سهم وحشتناکی اختصاص داشت که شرکت واسطه فروش بلیت یعنی «برهان مبین» برای خودش بر میدارد. این شرکت که تنها بلیت الکترونیکی مسابقات فوتبال را به هواداران عرضه میکند، چند سال پیش بدون مزایده این امتیاز را بر عهده گرفته و تا سال ۱۴۰۴ هم با فدراسیون قرارداد دارد.
نکته جالب اینکه برهان مبین ۳۵درصد درآمد حاصل از بلیتفروشی را از آن خود میکند؛ یعنی بیش از یکسوم کل عواید حاصل از حضور هواداران در ورزشگاه را که عددی باورنکردنی است. با محاسباتی که دوشنبهشب در برنامه نود انجام شد، مخاطبان فهمیدند که شرکت مزبور در لیگ شانزدهم از ناحیه فروش بلیت مسابقات پرسپولیس و استقلال چیزی حدود ۵/ ۲ میلیارد تومان درآمد داشته که این از سهم هر دو باشگاه سرخابی پایتخت بیشتر است!
فستیوال تناقضها
یکی از مهمترین حواشی این پرونده مربوط به تناقضهای پرشماری است که در ارائه آمار و اطلاعات مربوط به بلیتفروشی به چشم میخورد. بهعنوان نمونه تعداد تماشاگران خانگی پرسپولیس در فصل گذشته که بهصورت رسمی و بازی به بازی توسط سازمان لیگ اعلام شد، بیش از ۷۰۰هزار نفر بود، اما شرکت برهان مبین تعداد تماشاگران پرسپولیس را ۳۰ درصد کمتر، یعنی کمی بیش از ۵۰۰ هزار نفر اعلام کرده است.
از آن بدتر اینکه تقسیم درآمد کلی بر پولی که برهان مبین به باشگاهها داده، نشان میدهد متوسط قیمت بلیت در ورزشگاه آزادی حدود ۸۵۰۰ تومان در نظر گرفته شده، در حالی که نرخ واقعی بلیتها در ورزشگاه به هیچوجه قابل مقایسه با این عدد نیست؛ بهطوری که یک هوادار اگر بخواهد بهصورت حضوری از گیشههای استادیوم بلیت تهیه کند، با ۸۵۰۰ تومان دست خالی به خانه باز خواهد گشت و حتی روی صندلیهای طبقه دوم هم نمیتواند بنشیند!
با این وجود این رقم بهعنوان متوسط قیمت بلیت آزادی در نظر گرفته شده که حیرتآور است. اگر میخواهید شگفتیتان کامل شود، بد نیست بدانید در آماری که خود شرکت برهان مبین روی سایت فروش بلیت الکترونیکی منتشر کرده، متوسط قیمت بلیت مسابقات پرسپولیس و استقلال فقط ۷ هزار تومان در نظر گرفته شده؛ عددی که نه با واقعیت و نه با آمار خود این دوستان در سازمان لیگ همخوانی ندارد! بنابراین این همه تناقض و اختلاف به وضوح نشان میدهد سیستم فعلی بلیتفروشی در مسابقات فوتبال نواقص و ابهامات بسیار زیادی دارد و هیچ کمکی به فوتبال ایران نمیکند.
دریافت فوری، پرداخت باتاخیر
بخش دیگری از ابهامات مربوط به بلیتفروشی مسابقات در لیگ برتر اما مربوط به نوع تسویهحساب شرکت واسطه با پرسپولیس و استقلال است؛ جایی که هواداران این تیمها با خرید آنلاین و حضوری بلیت مسابقات، پول مربوط به هر بازی را از چند روز قبلتر یا حداکثر ساعتی پیش از آغاز مسابقه به شرکت برهان مبین میپردازند، اما این شرکت بهصورت تدریجی و با فاصله قابلتوجه پول را به حساب باشگاهها واریز میکند؛ سیستمی که باز هم به ضرر تیمها و به سود واسطهها است.
راه علاج؛ واگذاری کامل
همانطور که بیش از ۹۲ درصد شرکتکنندگان در نظرسنجی برنامه نود اعلام کردند، راه علاج واگذاری کامل این امتیاز به باشگاههاست؛ جایی که تیمها بتوانند بلیت مسابقات را هرطور که دوست دارند و به هر قیمتی که مد نظرشان است به فروش برسانند و بیشترین منفعت مالی را از آن حاصل کنند.
این شیوه سالها است که در سراسر جهان اجرا میشود و معلوم نیست چرا مدیران ارشد فوتبال ایران در مقابل اجرای این ایده در کشورمان مقاومت میکنند؟ در شرایطی که بسیاری از راههای حرفهای کسب درآمد در فوتبال ایران مسدود است، واقعا چرا باید با بلیتفروشی که یک منفذ کوچک باز در این دیواره بتنی محسوب میشود، چنین برخوردی انجام داد و بیش از ثلث درآمدهای آن را به یک شرکت بیرون از فوتبال سپرد؟
واضح است که اگر باشگاههای ایرانی خودشان بلیت بفروشند و درآمد حاصله هم به سرعت به حساب خودشان واریز شود، هواداران هم با میل و رغبت بیشتری بلیت میخرند و راهی استادیوم میشوند.
- 11
- 3