شیث رضایی: برانکو مربی است که به هیچ‌کس باج نمی‌دهد/ همیشه گفته‌ام علی دایی پرسپولیسی نیست

به گزارش خبرورزشی، شیث رضایی از آن دسته بازیکنانی است که به این زودی از یاد‌ها نمی‌رود. هر شیطنت و حاشیه‌ای که فکرش را بکنید، برای شیث رقم خورد. از اتفاقات داخل زمین تا ماجرا‌های باورنکردنی در هواپیما و... با او بعد از مدت‌ها، گپی زدیم که در ادامه می‌خوانید: 

چرا پرسپولیس در حالی که به فینال آسیا رفته بود، در آخرین گام کم آورد؟ 

عملکرد هر تیمی باید طبق داشته‌هایش قضاوت شود. همه می‌دانیم پرسپولیس چه تیمی است و با چه شرایطی به فینال لیگ قهرمانان آسیا رفت. نه تیم پولداری بود و نه بازیکنان میلیاردی داشت، اما با همت بچه‌ها و تفکرات مربی باهوشی مثل برانکو، همچنین حمایت بی‌نظیر طرفدارانش توانست به فینال برسد. حالا رسیدیم آنجا، اما دیگر نباید انتظارات به قدری باشد که بگوییم چرا قهرمان نشدیم. 

اینکه معنی نمی‌دهد. بالاخره هر تیمی که به فینال لیگ قهرمانان آسیا می‌رسد، باید دنبال قهرمانی باشد! 

همه پرسپولیسی‌ها فینالیست شدن این تیم را یک قهرمانی می‌دانند، چون در سخت‌ترین شرایط به فینال رسیدند. الان می‌توانم تا دو ساعت برای تان از شرایط این تیم ناله کنم و بگویم تیم بی‌پول بود، پنجره نقل و انتقالات را از دست داد، بازیکن نداشت و...، اما مهم این است که پرسپولیس قهرمان غرب آسیا شد. این‌ها باید مورد تقدیر قرار بگیرد. تاریخ بعد‌ها می‌گوید این تیم با ۱۳ بازیکن کارش را در لیگ قهرمانان آسیا آغاز کرد و با ۹ بازیکن به فینال رسید و کارش را تمام کرد. این موضوع قشنگ است. 

به نظرت پرسپولیس کلاً شانسی برای قهرمانی نداشت؟ 

این تیم خسته و بدون مهره ۱۸۰ دقیقه مقابل کاشیما آنتلرز ژاپن با آن سطح اختلاف با فوتبال ایران به میدان رفت و بازی کرد و فقط دو گل خورد. چرا باید انتظارات را بالا ببریم. آن دو گل کجا اتفاق افتاد؟ در ژاپن. چه کسانی گل زدند؟ دو بازیکن برزیلی چند میلیون دلاری! ببینید مهره داشتن، چقدر تأثیرگذار است. من از خیلی وقت پیش می‌دانستم کاشیما چه تیم خوبی است و چقدر برای رسیدن به فینال آمادگی دارد. خدا را شکر می‌کنم برای یکی مثل من که هوادار پرسپولیس هستم، افتخار حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا رقم خورد.

از حالا به بعد باید چه توقعی از این تیم داشته باشیم؟ پرسپولیس می‌تواند قهرمان لیگ برتر شود؟ 

صددرصد. انتظار از پرسپولیس همیشه بالاست و حداقل در لیگ برتر، ما از پرسپولیس چیزی غیر از قهرمانی و حضور در جمع مدعیان را نمی‌خواهیم. البته به شرط آنکه مدیران سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال نیز چوب لای چرخ تیم نگذارند و اجازه دهند تا پرسپولیس کارش را انجام بدهد. این قشنگ نیست برای تیمی که دو بازیکن مصدوم، دو بازیکن در اردوی تیم ملی، یک بازیکن در اردوی تیم ملی عراق و یک بازیکن در اردوی امید دارد، اما برایش در فیفادی بازی می‌گذارند. می‌دانم اگر پرسپولیس بازی‌های عقب افتاده اش را برگزار نکند، برنامه سازمان لیگ به هم می‌ریزد ولی پرسپولیس باید چه بگوید؟ سازماندهی از بین می‌رفت.

همین بازی‌ها اگر پرسپولیس سه امتیاز‌ها را از دست بدهد، باید در آخر فصل توی سر خودش بزند که اگر در فلان بازی شرایط به شکلی بود که پیروز می‌شدیم، وضعیت بهتر می‌شد! حالا چه کسی باید جوابگوی فینالیست لیگ قهرمانان آسیا باشد؟ اگر مدیریت درستی در کار بود، سهمیه ایران همان ۱+۳ در لیگ قهرمانان می‌ماند، چون پرسپولیس فینالیست شد. پرسپولیس پرتماشاگرترین تیم قاره آسیا بود و همه رکورد‌ها را شکست. همه این‌ها را مدیون پرسپولیس هستیم. سازمان لیگ باید با پرسپولیس کنار بیاید. دیدید برانکو هم اعتراض داشت که چرا روز فیفا برای تیمش بازی گذاشته‌اند. شما بگویید کدام نقطه از دنیا این اتفاق می‌افتد؟ واقعاً خنده‌دار است!

برخی می‌گویند شجاع خلیل زاده شبیه شیث رضایی بازی می‌کند و جدا از مسائل فنی، یکسری شیطنت‌های جالبی هم دارد. خودت هم این‌طور فکر می‌کنی؟ 

شجاع بچه شمال است و بازیکن بسیار خوبی است. 

با او رفاقتی هم داری؟ 

همشهری هستیم، اما به آن شکل رفاقت نداریم. البته هر بازیکنی به پرسپولیس بیاید، داداش من می‌شود. همه جور هوایش را دارم و طرفدارش هستم. البته نادیده نگیرید زمانی که من در پرسپولیس بازی می‌کردم، شرایط خیلی سخت‌تر از امروز بود. بازیکنان باکیفیت زیادی در آن زمان در پرسپولیس نداشتیم. خیلی فرق دارد که شما در چه زمانی، در پرسپولیس بازی کنید. آن زمان، ما لیگ قهرمانان آسیا نمی‌رفتیم و به سختی بازیکنان به این تیم می‌آمدند، چون نه پول داشت، نه سفر خارجی، نه مدیریت و نه هیچ چیز دیگر. ما در آن زمان در پرسپولیس بازی می‌کردیم. به همین علت می‌گویم بازی زمان ما دشوارتر بود. الان هم سختی‌هایش را دارد، اما شما ببینید پرسپولیس در خط حمله، هافبک و دفاع هیچ مشکلی ندارد و در هر پست حداقل یک ستاره می‌بیند. 

چه دل پُری از آن پرسپولیس داشتی! 

واقعاً همین‌طور بود! سامان آقازمانی برای اولین بار با پیراهن پرسپولیس در شهرآورد به میدان رفت! ما بودیم که با او حرف زدیم و برای بازی آماده اش می‌کردیم. حالا هم تأکید می‌کنم شجاع بازیکن خوبی است. کسی که برای پرسپولیس غیرت بگذارد، عزیز من است. اگر شیطنتی هم می‌بینید، طبیعی است. جای چنین بازیکنی واقعاً در پرسپولیس خالی بود، چون حواسش به همه چیز هست! او با غیرتش نمی‌گذارد بازیکنان سایر تیم‌ها برای بچه‌های ما عرض اندام کنند. 

ابتدای فصل برخی می‌گفتند پرسپولیس به کلاس پنجم رفته و نیاز به معلمی در حد کلاس پنجمی دارد در حالی که برانکو معلم کلاس اولی است. نظر تو در این مورد چیست؟ 

یعنی چی؟ من اصلاً منظورتان را نمی‌فهمم. واقعاً چنین حرف‌هایی در مورد برانکو زده شد؟ اصلاً یادم نمی‌آید! من به شما قول می‌دهم هر مربی‌ای جای برانکو بیاید، نمی‌تواند موفقیت‌هایش را تکرار کند. این ادعای مرا بنویسید، خودم امضا می‌کنم؛ هیچ مربی دیگری نمی‌تواند در پرسپولیس چنین دیسیپلین و نظمی را در تیم وارد کند و چنین نتایجی بگیرد. او چند ماه پول نگرفت، هیچ اعتراضی نکرد و بدون بازیکن باز هم تیمش را به سمت پیشرفت برد. معتقدم بعد از برانکو هر مربی بیاید نمی‌تواند پرسپولیس را به همین جایگاهی که حضور دارد، برساند. من، برانکو را مربی بسیار خوب و بزرگی می‌دانم. او کسی است که ثابت کرد پرسپولیس نیازی به بازیکن ندارد و ناز بازیکنی را نمی‌کشد. او ثابت کرد پرسپولیس ناز هیچ بازیکنی را نمی‌کشد. این یعنی تیم بزرگ، این یعنی مربی باهوش. من این مربی را دوست دارم که به هیچ بازیکنی «رو» نمی‌دهد. 

منظورت رفتاری است که با مهدی طارمی و سایر بازیکنان جداشده از تیم داشت؟ 

من به کسی کاری ندارم. من به بازیکن خاصی، کاری ندارم. فقط می‌گویم برانکو مربی است که به هیچ‌کس باج نمی‌دهد. اصلاً نمی‌دانم چرا آن بازیکنان از تیم جدا شدند. برانکو ثابت کرد پرسپولیس تیمی نیست که بازیکن برایش ناز کند. افتخار است بازیکنی برای این تیم بازی کند. 

با این حال همه می‌گویند بازیکنانی که از تیم رفتند، مقصر نایب‌قهرمانی در آسیا هستند و بی‌معرفتی کردند! 

به خدا در جریان این مسائل نیستم. من اعتقاد دارم پرسپولیس از هر اسمی بزرگ‌تر است. خودتان هم دیدید در بازی پرسپولیس مقابل سایپا، مردم همه چیز را فهمیدند که پرسپولیس از همه نام‌ها و آدم‌ها بزرگ‌تر است.

شفاف‌تر صحبت می‌کنی؟ 

من همیشه گفته‌ام علی دایی پرسپولیسی نیست، بار دیگر هم حرفم ثابت شد. تیمی که شما در آن بازی کردی و می‌دانی مردم چه تعصبی به آن دارند، چرا برای کسب تساوی و گلزنی به این تیم، مشت گره می‌کنی؟ حالا ایرادی ندارد، مشتت را گره کن، اما حساسیت‌ها را هم ببین. همین آقا مصاحبه کرد و گفت افتخار می‌کنم خدا به من عزت داد تیمم بالاتر از پرسپولیس ایستاده، اما حالا همه فهمیدند پرسپولیس از این آقا بزرگ‌تر است. پرسپولیس قابل مقایسه با هیچ اسمی نیست. پرسپولیس خیلی گنده‌تر از آن است که بازیکن یا مربی بخواهد علیه اش مصاحبه کند. 

در مورد علی کریمی هم همین نظر را داری؟ 

علی از بدنه پرسپولیس است. اگر روزی کریمی علیه پرسپولیس مصاحبه کرد، مرا به حبس ابد محکوم کنید! کریمی متعلق به مردم و پرسپولیس است. او در هر شرایطی تیم را حمایت می‌کند و به همین علت همه عاشقش هستند. مثل این می‌ماند که یک روز من از پرسپولیس شکایت کنم! به خدا قسم اگر از گرسنگی بمیرم هم از این باشگاه شکایت نمی‌کنم. من عاشق این تیم بودم و ۸ سال برایش بازی کردم. همین الان تتوی پرسپولیس روی دست من است. چطور از این باشگاه شکایت کنم؟ الان هم فوتبال بازی نمی‌کنم و از این باشگاه طلبکارم، اما امکان ندارد شکایتی علیه باشگاه داشته باشم. 

چقدر طلبکاری؟ 

حدود ۳۲۰ میلیون تومان. 

شکایت نکردی؟ 

هرگز! 

اما یادمان می‌آید به خاطر قراردادت یک بار به کمیته انضباطی رفتی! 

بله رفتم، اما دلیل داشت. زمان حبیب کاشانی بود که به خاطر اتفاقات رقم خورده در ورزشگاه عضدی رشت، می‌خواستم بدانم چرا جریمه‌ام کردند. همین یک بار رفتم و البته شکایتی هم نکردم، فقط می‌خواستم تکلیفم روشن شود. من همیشه پرسپولیس را درک کردم و حتی الان که می‌دانم وضعیت باشگاه بهتر شده، نمی‌خواهم به خاطر دریافت پول‌هایم از پرسپولیس شکایت کنم. 

دلیل خاصی داری؟ 

فکر می‌کنم اگر من شکایت نکنم، شاید باشگاه بتواند در ادامه فصل، بازیکن بهتری را جذب کند. به پیشکسوتان هم می‌گویم اینقدر دنبال طلب‌شان نباشند. اگر آنها، این مبالغ را نگیرند، اتفاقی در زندگی‌شان رخ نمی‌دهد، اما باشگاه با همین رقم‌ها، شرایط بهتری پیدا خواهد کرد. یک پرسپولیسی نباید فقط حرف بزند بلکه باید در عمل هم، پرسپولیسی باشد.