به علی خسروی، کارشناس داوری زنگ زدیم تا نظرش را درمورد مهمترین سوال این روزهای جامعه داوری بپرسیم. سوالی که انگار کمتر کسی دوست دارد به آن توجه کند. همه فقط میخواهند بدانند حرکت دژاگه کارت داشت یا اعتراضهای فلان بازیکن باید به اخراج منجر میشد یا نه. ما اما سوال دیگری داشتیم. گفتوگوی «فرهیختگان» با خسروی را در ادامه میخوانید.
سوالی که امروز از شما میپرسیم، سوال بسیار سادهای است. چرا داورها اجازه میدهند با آنها اینطور برخورد شود؟ چرا اجازه میدهند زمین و زمان به آنها توهین کنند و به تکتک تصمیماتی که میگیرند، اعتراض داشته باشند؟
اجازه بدهید من بابت این سوال خوب از شما تشکر کنم. الان چند روز است خبرنگارها زنگ میزنند که حرکت این بازیکن اخطار نداشت؟ تصمیم داور در آن صحنه اشتباه نبود؟ خود خبرنگارها هم انگار از داورها طلب دارند. این وسط اولینبار است که شما همان حرف من کارشناس داوری را میزنی.
خب، پاسخ سوال ما چیست؟
ضعف داورهای خودمان؛ نه ضعف فنی و نه ضعف آموزشی بلکه شلگرفتن قوانین. این ایرادی است که نباید داشته باشیم و داریم. داور، کمکداورها و داورچهارم وظیفه دارند با برخورد صریح و قاطع با مربیان و بازیکنانی که میکوشند با اعتراضاتشان جو ورزشگاه را متشنج کنند، پیام واضحی را صادر کنند؛ اینکه زمین فوتبال جای اعتراض نیست.
آیا در کلاسهای داوری به داورها دستور میدهند که با اعتراضها برخورد نکنند؟
ابدا اینطور نیست. در تمام دنیا قوانین تدریسشده در کلاسهای داوری یکسان است. محمود خوشخوان در کلاس داوری به ما دستور داد هر بازیکنی که برای شما دست میزند، با حرکتش به شما فحشی را میدهد که به زبان نمیآورد. این حرفش در ذهن من ماند و تا آخر داوری هر وقت دیدم بازیکنی مشغول دست زدن برای من است، به او کارت دادم؛ ازجمله در بازی سپاهان و ابومسلم که هم به بادامکی کارت دادم هم به جباری، هر دو کوشیدند تا با دست زدن به قضاوت من اعتراض کنند.
داورها اختیار برخورد کردن با بازیکن و مربی معترض را دارند؟
بله. بنده از داوران تقاضا دارم طبق ماده پنج از اختیارات خود استفاده کنند. طبق ماده ۱۲ هم داورها کاملا این اختیار را دارند که مصداق حرکات اعتراضی را با نهایت جدیت و سختگیری اعمال کنند. اصلا این قانون است که هرگونه اعتراض به داوری به وسیله گفتار و رفتار و کردار، رفتار غیرورزشی به حساب میآید و باید جریمه شود.
مربیان هم در این اعتراضها بسیار اثرگذار هستند.
بله و نمیدانم چرا ما داورها چنین اجازهای میدهیم. ۹۰درصد مربیان لب خط اعتراضهای تند و پرخاشگرانهای دارند که هم داخل زمین را ملتهب میکند هم سکوها را. نمیدانم چرا داورهای ما با این عزیزان دل برخورد جدی و قاطع ندارند؟ باور کنید یک اخطار و دو تشر اول بازی کافی است تا یک نیمه را بهدرستی مدیریت کنید.
داور برای مهار بازی چند راه و وسیله دارد که کارتهایش از همه آنها مهمتر است. انگار داورهای ما میترسند کارت بدهند.
ببینید ما در بازی با ژاپن چوب همین اعتراضهای الکی را خوردیم. داورهای ما نهتنها باید درست کارت بدهند بلکه گاهی اوقات میتوانند با دو برخورد قاطع حتی بازیکنان را ترغیب کنند که دیگر خطای منجر به گرفتن کارت را هم نداشته باشند. من فقط از داورها یک خواهش دارم. گول برخی از این کارشناسان داوری تلویزیونی را نخورید. با قدرت کارتان را انجام بدهید و از برخورد قاطع با هر عامل التهابآفرینی پرهیز نکنید. با قدرت سوت بزنید.
- 15
- 2