بعد از حدود ۵ ماه، حسین ماهینی کمکم آماده حضور در تمرینات گروهی و بازیهای رسمی میشود. دفاع راست باتجربه پرسپولیس که جای خالیاش در ترکیب این تیم- هم به لحاظ فنی و هم روحی - محسوس است.
ماهینی که در این مدت تحت مداوا بوده، دویدن را مدتی است که آغاز کرده و بعد از تعطیلات نوروز نیز به جمع سایر بازیکنان پرسپولیس میرود تا مثل همه آنها بدود، بجنگد و وارد زمین شود. این آسیبدیدگی به قدری برای ماهینی سخت بوده که او میگوید: «خدا مصدومیت را برای دشمن آدم هم نخواهد.»
بعد از چند ماه مداوا، آسیبدیدگیات در چه شرایطی است؟ انگار که کمکم رو به راه شدهای؟
خیلی وقت است دویدن را شروع کرده و با توپ کار میکنم. چند روز دیگر پاسهای بلند و دویدن سرعتی را نیز آغاز میکنم تا حدود دو هفته دیگر بتوانم کنار سایر بازیکنان تمرین کنم.
کی میتوانی به ترکیب پرسپولیس اضافه شوی؟
فکر میکنم بعد از عید بتوانم بازی کنم. البته باید در تمرینات گروهی شرکت کنم تا ببینم نظر برانکو چیست.
در این ۵ ماه درگیر مداوای پای آسیبدیدهات بودی. این مدت چطور گذشت؟
نخستین بار بود که رباط صلیبیام آسیب میدید. واقعا سخت بود و خیلی دیر گذشت. شاید ۵ ماه به اندازه ۵ سال برای من طول کشید. خدا این آسیبدیدگی را نصیب دشمن آدم هم نکند. هر روز ۵- ۴ ساعت وقت گذاشتم و خدا را شکر میکنم که پزشکان از مراحل درمان من راضی هستند. باید از دکتر کیهانی تشکر کنم و همینطور کادر پزشکی باشگاه و البته مارکو- بدنساز پرسپولیس- که در این مدت برای من خیلی زحمت کشیدند.
در فوتبال ایران بازیکنی که آسیب میبیند، خیلی زود فراموش میشود. برخورد باشگاه پرسپولیس با تو چطور بود؟ پیگیر مراحل درمانت بودند؟
خدا را شکر که باشگاه پرسپولیس همهجوره تلاش کرد تا در این مدت مشکلی را احساس نکنم. از این نظر همه چیز رو به راه بود.
در بازگشت به تمرینات پرسپولیس باید با مهدی شیری رقابت کنی. بازیکنی که در نیمفصل دوم در ترکیب پرسپولیس جا افتاده.
مهدی چند سال است در لیگ حضور دارد و از این جهت بازیکن باتجربهای است. او از نظر فنی هم توانسته کارهایی که برانکو میخواهد را به نحو احسن انجام بدهد. برای بازگشت اما باید رقابت کنم و به ترکیب برسم. اصلا آیا شما جایی را سراغ دارید که رقابت نباشد؟ اتفاقا رقابت باعث پیشرفت هم میشود. بخصوص در پرسپولیس که جو خوبی دارد و بازیکنان در کنار رقابت، دوستی و رفاقت صمیمانهای هم دارند.
برای سومین فصل متوالی قهرمان میشوید؟
این فصل واقعا سخت است اما ما تلاشمان را انجام میدهیم.
شما تلاش میکنید اما گاهی اوقات در بازیها اتفاقهایی میافتد که از دست بازیکنان و کادرفنی خارج است.
نمیدانم چه بگویم. متأسفانه یکسری عوامل دست به دست هم دادهاند تا نگذارند قهرمان شویم اما ما برای رسیدن به این هدف مصمم هستیم.
همه میگویند یکسری عوامل اما دوست داریم واضحتر صحبت کنی. کدام عوامل اجازه نمیدهند یا نمیخواهند اجازه بدهند که پرسپولیس قهرمان لیگ شود؟
معادله خیلی ساده است. در ۴- ۳ سال اخیر حتی رقبا هم میدانند که پرسپولیس بهترین تیم ایران بوده و فراتر از لیگ بازی کرده. وقتی آنها میبینند که از لحاظ فنی نمیتوانند به گرد پای ما برسند، مجبورند که از نقاط دیگر فشار بیاورند و چوب لای چرخ ما بگذارند. آنها از لحاظ فنی حریف ما نمیشوند و خیلی باهوش هم هستند که از راههای دیگر دنبال ضربه زدن به پرسپولیس میروند. ما اما اینقدر بازیکن و کادرفنی باتجربهای داریم که اسیر این حواشی نشویم.
البته اشتباههای داوری هم دامن پرسپولیس را گرفته و کم شما را آزار نداده. نمونهاش همین بازی با نساجی که پنالتی پرسپولیس دیده نشد.
فکر میکنم همه کارشناسها اتفاقات بازی با نساجی را دیدند. هم فصل قبل و هم این فصل، اشتباههای داوری بسیار بوده که اندکی از آنها به سود ما و بخش بیشتری از آن به ضررمان بوده. همین نیمفصل دوم را نگاه کنید، چند پنالتی برای ما نگرفتهاند. برخی اشتباهها را میتوان نادیده گرفت اما همه را نه. متأسفانه مقابل نساجی هم این اتفاقات تکرار شد و پرسپولیس از اشتباههای داوری ضربه خورد.
فکر میکنم منظورت خطایی بود که روی ترابی رخ داد اما داور پنالتی نگرفت. عکس پای آسیبدیده ترابی البته شدت برخورد را نشان میداد.
خطای روی ترابی را همه دیدند اما جایی که مدافع آنها توپ را با دست از درون دروازه درآورد واقعا جالب بود. فوتبال ایران نیاز مبرمی به VAR دارد و ما هم بارها گفتهایم که ورود این سیستم میتواند گرهگشا باشد.
اما از علیرضا فغانی که در جام جهانی قضاوت کرده، چنین اشتباههایی بعید است. تو هم موافقی؟
همه اشتباه میکنند. از بازیکن گرفته تا مربی و داور اما وقتی این اشتباهها بیش از اندازه میشود، آدم به شک میافتد. مگر میشود این همه اشتباه؟ بازی با فولاد که گل سرسبد اشتباهها بود و سپس نوبت به نساجی رسید.
با همه این اتفاقها و اشتباهها، انگار مصمم هستید که قهرمان شوید. اینطور نیست؟
صد در صد. با تمام این مشکلات مبارزه میکنیم تا هواداران شاد شوند. ۳ روز ۳ روز بازی میکنیم، در ۱۱ روز ۴ بازی انجام میدهیم که ۳ تا از آنها خارج از تهران است، با این برنامههای عجیب کنار میآییم تا پرسپولیس قهرمان شود. به همه احترام میگذاریم و کاری به کار کسی نداریم اما مگر میشود با این برنامهریزی، سلامت بازیکنان به خطر نیفتد؟ مگر یک بازیکن چقدر انرژی دارد که سه روز یک بار بازی کند؟ البته ما وظیفه داریم که با تمام این موانع بجنگیم و تا آخرین نفس برای قهرمانی پرسپولیس و شادی هواداران تلاش کنیم.
در میان همه این اتفاقها شایعه حضور برانکو در تیم ملی هم شنیده میشود. درباره این شایعه چه نظری داری؟
حرف خاصی ندارم. برانکو یک سال و نیم دیگر با پرسپولیس قرارداد دارد و تا جایی که من اطلاع دارم او تمرکز خود را روی موفقیت پرسپولیس گذاشته و به قراردادش هم پایبند است.
رقبای پرسپولیس در مسیر قهرمانی کدام تیمها هستند؟
بعد از بازیهای هفته بیست و یکم، جدول لیگ سه تکه شد. گروهی برای قهرمانی میجنگند، برخی تیمها برای فرار از سقوط و دیگران هم با هدف ارتقای رتبهشان در میانههای جدول لیگ. فکر میکنم تیمهای اول تا پنجم رقابت سختی را برای قهرمانی تجربه کنند
امیر اسدی
- 18
- 3