بگوویچ: صورتم از یک میلیارد دلار بیشتر می‌ارزد

به گزارش ورزش سه، وینکو بگوویچ یکی از مربیان کروات شناخته شده فوتبال ایران است؛ او با تیم فولادخوزستان خودش را به فوتبال ایران معرفی کرد و سپس مربی پرسپولیس شد و در آن دیدار فراموشی نشدنی سرخپوشان مقابل پگاه گیلان که با نتیجه ۸ بر ۲ خاتمه یافت، با شال قرمزش روزهای خوشی را در فوتبال ایران سپری کرد. او سپس به تیم هایی نظیر پاس همدان، الوصل، امیدهای ایران رفت و چند سالی می شود که در لیگ یک برای رساندن تیم هایش به لیگ برتر تلاش می کند. طی این سال ها وینکو همواره در لیگ یک در میان مربیان شاخص بوده و در نهایت روز سه شنبه سوم اردیبهشت ماه بود که توانست شاید مهم ترین موفقیت خود را در فوتبال ایران ثبت کند.

با وینکو بگوویچ در مورد موضوعات مختلفی صحبت کردیم؛ از صعود شیرین روز گذشته همراه با گل گهر سیرجان و اینکه خیلی ها در این مدت به عدم موفقیت او خرده می گرفتند. او با صراحت به سوالات ما پاسخ داده که در ادامه می خوانید.

این پیروزی برای همه است

سوال ابتدایی ما از وینکو بگوویچ در مورد صعود گل گهر بعد از تمام سال هایی بود که برای گرفتن جشن صعود تلاش کرده بود؛ حرف های وینکو اینگونه آغاز شد: به نظر من در طول فصل، همه بازیکنان، کادر فنی، مدیر باشگاه، مدیرکارخانه گل گهر، آقای تقی زاده، آقای مرتضوی، آقای جواهری، هیئت مدیره و مدیر باشگاه در این موفقیت سهم بودند.

این یک افتخار بزرگ برای سیرجان و کرمان است

وی در مورد بازی برابر شهرداری ماهشهر حرف هایش را ادامه داد و گفت: دیروز بازی خیلی سختی بود؛ می دانستیم که برای رفتن مستقیم به لیگ برتر یک هفته زودتر از پایان رقابت ها، باید بازی را ببریم. نیمه اول بچه ها استرس داشتند ولی در نیمه دوم با برنامه ای که داشتیم و تلاشی که بچه ها داشتند، موفق شدیم  گل اول را بزنیم و با ۵۵ امتیاز صعود کردیم. این یک افتخار بزرگ برای شهر سیرجان، برای شرکت گلر گهر، بازیکنان است.

گل گهر قبل از من برای نیفتادن تلاش می کرد

وینگو در مورد  سومین سال حضورش در گل گهر و اینکه در نهایت موفق به لیگ برتری کردن تیم شد، بیان کرد: ببینید، من اولین سالی که به اینجا رسیدم گل گهر شرایط خوبی نداشت و ۲،۳ سال قبل برای ماندن در لیگ تلاش می کرد. در سال اول بیشتر از رتبه پنجم، ششم از من نخواستند ولی ما در سال اول با یک امتیاز کمتر به لیگ برتر نرفتیم. در سال دوم هم مشکلاتی در باشگاه بود. در سال دوم و در نیم فصل دوم، تیم من بهترین تیم لیگ یک بود ولی متاسفانه امتیازات زیادی در نیم فصل اول از دست دادیم و شانس صعود نداشتیم. از نیم فصل دوم فصل گذشته اما این برنامه برای رسیدن به لیگ برتر بوده و همه زحمت کشیدند تا به لیگ برتر برسیم.

سه تیم هستند که در آنها خوشحال بودم

این بهترین موفقیت شما طی دوران حضور در ایران بوده؛ وینکو در پاسخ به این سوال عنوان کرد: من در سه تیم در ایران خیلی خوشحال بودم. یکی با فولادخوزستان که تازه به ایران رسیده بودم. در آن سال ها بازیکنان زیادی به فوتبال ملی ایران دادیم. میرزاپور، بداوی، کاملی مفرد، علوی، مبعلی و .. آن سال ها بهترین تیم شهرستانی بودیم و در لیگ ایران سوم شدیم. دومین تیمی که در آن خوشحال بودم و افتخار بزرگ من بود، حضور در پرسپولیس بود. با این تیم هشت گل به پگاه گیلان زدیم. سومین تیم هم تیم گل گهر سیرجان است که از سال ۹۵ در این تیم بوده ام؛ خیلی خوشحال هستم از بودن در اینجا. همه سه سال در اینجا زحمت کشیدند و نتیجه این شد. این برای من مهم ترین موفقیت در چند سالی است که در ایران حضور دارم.

فکر کردن به گذشته آن را قابل تغییر نمی کند

سال گذشته هم گل گهر به صعود نزدیک بود. از وینکو در مورد اتفاقات مربوط به جادوگری پرسیدیم که ضربه زیادی به این تیم زد. سرمربی کروات در این زمینه توضیح داد: من الان هرگز دوست ندارم در مورد گذشته صحبت کنم. گذشته گذشته. الان فایده ای ندارد، در مورد گذشته صحبت کرد. من مرد آینده هستم؛ باید به آینده نگاه کنیم، چون گذشته را نمی توانیم تغییر دهیم ولی آینده پیش رو و فرصت ماست.

برای لیگ برتر خیلی کار داریم؛ باید زود شروع کنیم

سوال بعدی ما در مورد لیگ برتر بود که بعد از مدت ها وینکو به آن بازمی گردد. او پاسخ داد: لیگ برتر خیلی با لیگ یک فرق دارد؛ هم از نظر برنامه باشگاه، هم از نظر کیفیت بازیکن و هم از لحاظ همه چیز. درست است بازیکنان خوبی در تیمم دارم ولی در چندین پست باید بازیکنان بهتری در اختیار داشته باشیم. باید جلسه ای با باشگاه داشته باشیم و باید ببینیم باشگاه چه تفکراتی دارد.  خیلی زود باید کار را شروع کنیم. وقت زیاد نداریم و کارهای زیادی جلوی باشگاه است که باید انجام شود.

قبل از من کسی خسرو، حنیف و وریا را نمی شناخت

وینکو سال ها در ایران بوده؛ خیلی ها طی مدت حضور این مربی کروات از حضور او انتقاد می کردند که موفقیتی نداشته. از او در مورد این دیدگاه پرسیدیم. مربی کروات گل گهر پاسخ داد: ببینید پشت وینکو یک تیم در ایران مانده است. وینکو با فولادخوزستان سه بار سوم شده. هشت بازیکن با فولادخوزستان به تیم ملی داده. با پرسپولیس و علیرغم تمام مشکلاتی که داشتیم، پنجم شدیم. با پاس چهارم شدیم. از پاس بازیکنان زیادی به فوتبال ایران معرفی کردم. مثل حنیف عمران زاده، مثل وریا غفوری، مثل خسرو حیدری و .. خیلی بازیکن بودند که هیچ کس آنها را نمی شناخت قبل از من و من آنها را معرفی کردم.

با صورت پاک به ایران آمدم و با صورت پاک می روم

وینکو حرف هایش را ادامه داد و افزود: این حرف ها، حرف های دشمنان من است که موفقیت های من را دوست نداشته اند. وینکو بدون زد و بند است؛ بدون حاشیه است؛ در هر شرایطی کار می کند؛ من خیلی در فوتبال ایران زحمت کشیدم؛ برای من حرف مردم خیلی مهم تر است که هر جای ایران می روم، پیش من می آیند و می گویند، آقای بگوویچ خیلی سپاسگزاریم، چون شما برای فوتبال ایران خیلی زحمت کشیدید. این برای من خیلی مهم تر از چند مردی است که حرفه ای به فوتبال فکر نمی کنند. من می دانم مشکل کجاست؛ وینکو بگوویچ ولی با صورت پاک به ایران رسیده و با صورت پاک از ایران می رود.

صورت من از یک میلیارد دلار مهم تر است

سوال بعد از سرمربی سابق تیم امید ایران این بود که آیا دشمنان خاصی مدنظر او هستند، که او اضافه کرد: بله دشمنان خاص هستند؛ چون هیچ کس نمی تواند در کار من دخالت کند. من به هیچ کس این اجازه را نمی دهم. من به مدیر برنامه ها اجازه نمی دهم که اعمال نفوذ کنند. یا پیش این فرد یا آن فرد بروند تا بخواهند کاری که دوست دارند را پیش ببرند. من گفتم که صورت من از یک میلیارد دلار مهم تر است.

وینکو برای فوتبال ایران خیلی تلاش کرده

حرف زدن وینکو به زبان فارسی سبب شده بود تا نتوانیم معنای کامل صحبت های او را بفهمیم. پس او برای اینکه منظورش را در مورد سوالی که در ادامه از او پرسیدیم، بهتر توضیح بدهد، شروع به حرف زدن به زبان انگلیسی کرد تا بهتر بتواند معنای مورد نظرش را منتقل کند؛ او سپس ادامه داد: این سوال خوب نبود؛ اگر کسی وینکو بگوویچ را بشناسد، می داند که وینکو بکوویچ برای فوتبال ایران خیلی تلاش کرده و می داند که بیشتر از ۱۵ بازیکن به فوتبال ملی ایران معرفی کرده. برای من  مهم ترین موضوع تشکر مردم ایران است، نه برخی ژورنالیست ها و برخی افراد که علایق خودشان را دنبال می کنند. من گفتم که با صورت پاک به ایران آمدم و می خواهم زمانی که وقت رفتن از ایران می شود، با صورت پاک بروم. این برای من مهم ترین نکته است. الان هم بسیار خوشحالم، زیرا نتایج من مشخص شدند. من خیلی خوشحالم برای مردم سیرجان، برای مردم استان کرمان، برای کارخانه و بقیه مردم برایم اهمیت ندارند.

کروات ها با ادب و صادق هستند

سوال بعدی ما از وینکو در مورد اضافه شدنش به جمع مربیان کروات بود؛ از او در مورد برانکو و کرانچار پرسیدیم.  او درباره این سوال گفت: برانکو اول دوست من است. ما ۳۰ سال است که هم را می شناسیم. برانکو مربی  و مرد خوبی است. من زیاد کرانچار را نمی شناسم، چون او خیلی جوان تر از من است. ولی با برانکو خیلی نزدیکم و برای برانکو امیدوارم قهرمان شود، چون برانکو شایسته آن است. همچنین مربیان کروات نمایش خوبی در آسیا داشته اند. تمام مربیان کرواتی که به ایران آمده اند، در کار خود بسیار بسیار حرفه ای هستند و خیلی خیلی صادق هستند. و من بسیار خوشحالم که مربیان کروات نتایج خوبی در فوتبال ایران گرفته اند. قبل از این هم مربیان بزرگی نظیر پوکله پوویچ، بونانیچ، فرانچیچ، بلاژویچ بسیار موفق بوده اند و بازیکنان بزرگی به فوتبال ایران معرفی کرده اند. ما مردمی هستیم که زیاد عادت به صحبت کردن نداریم، مردمی صادق و با ادب هستیم و مربیان کروات با نتایجی که در ۴۰ سال اخیر در کشورها مختلف و ایران کسب کرده اند، تفاوت خودشان را نشان داده اند.

در ایران بازیکنان سریع مربی می شوند؛ این ممکن نیست

وی در مورد دلیل موفقیت مربیان کروات حرف های جالب توجهی می زند که به آموزش درست و کار کردن از تیم های پایه بازمی گردد. وینکو در اینباره می گوید: اولین دلیل این است که تمام مربیان کروات اول در رشته خود دیپلم می گیرند. زیرا در کرواسی شما نمی توانید بدون دریافت مدرک دانشگاهی کار کنید. دوم اینکه تمام این مربیان کار خود را از باشگاه های کوچک شروع کرده اند. برای مثال حتی آقای برانکو، آقای بونانیچ، حتی من. ما از لیگ سوم یوگسلاوی  کار خود را شروع کردیم و در آن زمان لیگ یوگسلاوی بسیار قوی بود. هدف ما این بود که به دسته دوم برسیم و بعد بتوانیم در سطح اول مربیگری کنیم. تمام ما این روند را طی کردیم. حتی آقای پوکله پوویچ. می توانم یک مثال خوب بزنم؛ آقای ایویچ برای ۵ سال در تیم امید "هایدوک اشپیلیت" مربیگری می کرد و بعد از آن ۲ سال در لیگ سوک یوگسلاوی کار کرد و بعد از اینکه جنگید و قهرمان بوگسلاوی شد و سپس به باشگاه های بزرگی نظیر آژاکس، بنفیکا، پورتو، پاری سن ژرمن و خیلی از باشگاه های رفت. آقای پوکله پوویچ همچنین ۱۰ سال در تیم امید کار کرد و مدت ها دستیار آقای ایویچ بود، قبل از اینکه باشگاه را ترک کند. این یک رویه در کرواسی است؛ در کشور ما نمی توانید سریع مربی شود، قبل از اینکه دیپلم بگیرید. شما باید چند جا کار کنید و تجربه کسب کنید. این راهی است که مربیان ما بزرگ می شوند، اما در ایران بازیکنان هنوز فوتبالشان تمام نشده که می خواهند مربی شوند و این ممکن نیست.

از وینکو در مورد فصل آینده پرسیدیم و اینکه چند سال دیگر در فوتبال ایران باقی خواهد ماند که او توضیح داد:‌این به باشگاه بستگی دارد. به مذاکرات ما بستگی دارد. اگر باشگاه بخواهد می مانم و اگر نخواهند می روم (باخنده). باید بگویم که این موضوع زیاد ذهن من را به خودش مشغول نمی کند.

در نهایت سوال پایانی ما از وینکو در مورد احساسش از صعود به لیگ برتر بود؛ او بیان کرد: مطمئنا من خیلی خوشحالم؛ به امید خدا سال آینده با گل گهر به بازی های لیگ برتر برویم. می توانیم نتایج خوبی بگیریم ولی باید برنامه ریزی درستی برای حضور در لیگ برتر داشته باشیم.

و حرف های پایانی وینکو سرمربی ۷۰ ساله تیم گل گهر سیرجان:

از بازیکنانم تشکر می کنم. تشکر ویژه ای از آقای تقی زاده مدیر شرکت گل گهر دارم. از کارکنان گل گهر تشکر می کنم که از تیم من حمایت می کنند. از مدیر باشگاه آقای جواهری هم تشکر می کنم و همچنین مردم سیرجان. این نتیجه متعلق به مردم است نه فقط بازیکنان، کادر فنی و باشگاه.