وقتی مهاجم ازبکی پشت سر مهدی شیری و در حفره‌ای که در منطقه راست دفاعی پرسپولیس ایجاد شده بود، توپ را دریافت و اقدام به حرکت و شوتزنی با پای چپ کرد و توپ با قدری انحراف به طاق دروازه پرسپولیس چسبید و نتیجه را یک بر صفر به سود پاختاکور ازبکستان کرد، بیش از هر زمانی می‌شد فهمید که سرخ‌های تهرانی بر اثر یک تقویم فشرده مسابقاتی چقدر خسته و فرسوده شده‌اند. این در دقیقه ۸۶ و به واقع زمانی رخ داد که دیگر ذهن و بدن قرمزها برخلاف دقایق طولانی قبلی جواب نمی‌داد و انجام پیاپی مسابقه‌ها در هر چهار یا پنج روز یک بار سرانجام اثر مخرب خود را روی آنها گذاشته بود اما آیا تنها دلیل حذف زودهنگام پرسپولیس از جام باشگاه‌های آسیای امسال عامل فوق و فشاری بود که با احتساب برنامه‌های تیم ملی (از زمان کارلوس کی‌روش) به تمامی باشگاه‌های ما و به‌ویژه نمایندگان ما در لیگ قهرمانان وارد شده بود؟
هرچه کم مهره‌تر، موفق‌تر!
پرسپولیس در یک سالی که از حق خرید‌های تازه به سبب تبعات ناگوار انتقال نصفه و نیمه مهدی طارمی به ریزه اسپور ترکیه محروم بود، با رویکرد به بازیکنانی منضبط و فداکار نه تنها پسروی نکرد بلکه ضمن تجدید قهرمانی‌اش در لیگ داخلی در لیگ آسیا هم تا فینال پیش تاخت اما در نیم فصل لیگ هجدهم که پس از رفع محرومیت «فیفا»یی‌اش قادر به استفاده از شش مهره تازه‌اش شد، در دام‌های جدیدی افتاد. البته در میان تازه‌وارد‌های پرسپولیس محمد نادری و مهدی ترابی بعد از شروعی بد به آرامی جا افتادند اما مهدی شریفی حتی سایه‌ای از «شریفی سپاهان» نشان نداده، ماریو بودیمیر باری بر دوش بوده، سروش رفیعی سروش مرتبه اول عضویت‌اش در جمع قرمزها نشان نداده و مهدی شیری هرچند در دفاع راست قابل قبول بازی کرده اما او نه به حدود حسین ماهینی رسیده و نه در کار تهاجمی با صادق محرمی برابری کرده که ۱۰ ماهی است بازیکن لیگ کرواسی (دینامو زاگرب) شده است.
کاهش تمرکز برانکو
برانکو ایوانکوویچ نه تنها با عوارض هماهنگ شدن دیرهنگام نفرات فوق با بازیکنان قبلی تیمش دست به گریبان بوده بلکه از نظر فشارهای روحی روانی نیز دوران آرامی را سپری نکرده است.
منظورمان فقط تأخیر فراوان در پرداخت دستمزد وی نیست بلکه کنار آمدن او با اظهارنظرهای متفاوت برخی اعضای هیأت مدیره باشگاه، شایعات مرتبط با انتخاب احتمالی او برای هدایت تیم ملی و البته تبعات کشمکش‌های طولانی برانکو با کارلوس کی‌روش مدنظر است که آخری فقط با رفتن این مربی پرتغالی از ایران در اواخر بهمن‌ماه رو به سردی نسبی رفت. اینها از تمرکز کامل سرمربی پرسپولیس روی کارها و وظایفش کاست و با اینکه او در مصاحبه‌ها و اظهارات مختلفش از مسائل فوق برای بهانه‌جویی استفاده نکرد اما معلوم بود که برانکو برخلاف فصل قبلی که فقط با تبعات محرومیت «فیفا»یی سرخ‌ها می‌جنگید، درگیر چند جبهه است و تا حدی خلع سلاح و تخلیه انرژی شده است.
گلزنی از یادشان رفته است!
از حق نگذریم که مشکلات داوری نیز در این دوره از مسابقات آسیایی لطمات شدیدی را به پرسپولیس وارد و چند گل ناحق را به این تیم تحمیل کرد اما شاداب نبودن قرمزها به سبب فشارهای فیزیکی و روحی وارده به آنان و شرکت همزمان در سه جام اثر شدیدتری روی آنان داشت، به اینها بیفزایید کم اثر شدن فزاینده مهاجمان پرسپولیس شامل علی علیپور و قلت چشمگیر گل‌های زده این تیم در هفته‌های اخیر که نه فقط در آسیا بلکه در لیگ داخلی هم برایشان مشکل‌ساز شده و تجدید قهرمانی‌شان را به خطر انداخته است.
ابتدا ماشین‌سازی، سپس پارس جنوبی
با این وجود پرسپولیس به جای غصه خوردن بابت حذف تلخش از آسیا باید کارش را از نو آغاز و تکلیف خود را با دو جام داخلی در فصل رو به پایان مشخص کند. فرصتی برای گریستن نیست و یک تیم حرفه‌ای باید با سریعترین روش‌ها از روزهای سخت عبور و به پهنه‌ای امیدبخش‌تر رجوع کند. شنبه آینده اگر پرسپولیس در تهران ماشین‌سازی را ببرد و سپاهان مقابل پدیده کم بیاورد، سومین قهرمانی متوالی سرخ‌ها در لیگ برتر محقق خواهد شد و اگر چنین نشود سرخ‌ها باید تا زمان برپایی دیدار آخرشان که در زمین پارس جنوبی جم است، صبر پیشه کنند. در هر حالتی دیدار بعدی آنان و جام حذفی که مقابل سپاهان در نیمه‌نهایی و روز ۸ خرداد است نیز سرنوشت جام دوم را برایشان مشخص خواهد کرد و البته دشواری‌های این میدان به سبب انجام این بازی در اصفهان و پیشینه برخوردهای تند اخیر دو باشگاه، فزاینده و غیرقابل وصف و انکار است.
یک تعطیلی دو ماهه و مسائل برانکو
سرخ‌ها در صورت عبور از این مرحله ۱۲ خرداد در فینال با داماش گیلانیان هم مسابقه خواهند داد و برخلاف فصول اخیر چون فعلاً مشغولیت آسیایی ندارند یک تعطیلی کامل حدوداً دوماهه خواهند داشت تا هم رفع خستگی نمایند و هم تدارکات‌شان را برای فصل بعدی آغاز کنند. حضور یا عدم حضور ایوانکوویچ در آن برنامه‌ها و روزها و هفته‌ها بحثی است که هنوز با اطمینان نمی‌توان درباره آن سخن گفت و با اینکه یک سال باقیمانده از قرارداد او به معنای الزام وی به ماندن است اما برخی مسائل شاید چیزی خلاف این را ایجاب کند. در حالت دوم ضایعه‌ای که برای پرسپولیس شکل می‌گیرد و ضررهای رفتن برانکو، بسیار بیشتر از تبعات حذف تلخ دوشنبه شب‌شان از لیگ قهرمانان آسیا خواهد بود زیرا تیمی را از رونق می‌اندازد که فقط «چفت و بست»های برانکو آن را تا درجات رفیع فعلی ارتقا بخشیده است.
وصال روحانی
- 14
- 3
