بررسی ابهامات مربوط به زمان شروع لیگ برتر نوزدهم ما را تنها با این حقیقت رو به رو میکند: مهم نیست مسئولان چه میگویند؛ بلاتکلیفی ادامه دارد! به هر حال وقتی معاون وزیر میگوید ورزشگاهها آماده هستند و لیگ بیستم تا بیست و سوم مرداد شروع میشود و بلافاصله بعد از این اظهارات رئیس کمیته مسابقات سازمان لیگ این مساله را تکذیب میکند، نباید به جامعه فوتبال خرده گرفت که از بلاتکلیفی حرف نزنند.
مدیریت ورزش و فوتبال کشور هفتههاست به دنبال مشکلاتی که برای شروع لیگ به وجود آمده تنها یک راه حل دادهاند که آن هم اجرای سه شرط در ورزشگاههایی است که مسابقات در آن برگزار میشود. اول؛ راهاندازی و استقرار سیستم بلیت الکترونیک به همراه نصب گیتهای ورودی و شمارهدار شدن صندلیها. دوم؛ تجهیز ورزشگاهها به سیستم اتاق کنترل و دوربینهای مدار بسته از مبادی ورودی تا سکوها و سوم؛ جداسازی و تفکیک فضاهای بیرونی تا سکوها و مسیرهای تردد تماشاگران میهمان، میزبان و عوامل اجرایی!
از آنجا که این الزامات در هیچ کدام از ورزشگاههای لیگ برتری اجرا نشد، قرعهکشی مسابقات که قرار بود دهم تیرماه برگزار شود لغو و تا به امروز برگزار نشده است. به دنبال این اتفاق برنامه آغاز بازیها از تاریخ دهم مرداد ماه هم رسما منتفی شد و حالا آنقدر حرف و حدیث درباره شرایط پیشرفت استادیومها و زمان قرعهکشی و شروع بازیها زیاد است که همه سرگیجه گرفتهاند. در چنین شرایطی اما شواهد و قرائن فقط نشان میدهد که لیگ اواخر مرداد ماه برگزار خواهد شد.
کمترین انتظار از مسئولان ورزشی اما این است که برای اظهارنظرهایی که انجام میدهند تعامل و همفکری داشته باشند. در این فضا بدترین اتفاق اظهارات متفاوت از سوی مسئولان است که فقط سردرگمیها را بیشتر میکند.
به طور مثال محمدرضا داورزنی معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش روز پنجشنبه در مصاحبهای از حل مشکلات چند ورزشگاه و شروع لیگ برتر از تاریخ ۲۰ تا ۲۳ مرداد خبر داد. داورزنی گفته بود ظرف ۲۴ ساعت آینده سازمان لیگ زمان قرعهکشی و شروع مسابقات را اعلام میکند و توضیحاتی درباره آمادگی ورزشگاههای آزادی، یادگار امام(ره) تبریز، شهدای فولاد، فولادشهر و نقش جهان اصفهان و تختی آبادان داد. او همچنین تاکید کرد که نگرانیها برای ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر هم برطرف شده و فقط دو ورزشگاه تختی جم و شهید محمدی مسجدسلیمان و شهید بهشتی بوشهر از استانداردهای مدنظر فاصله دارند.
این اظهارات در شرایطی انجام شد که رئیس کمیته مسابقات سازمان لیگ صحبتهای دیگری را مطرح کرد. سعید فتاحی گفت: «سازمان لیگ آماده است با یک تقویم مشخص لیگ را آغاز کند. منتهی همه چیز بستگی به اعلام آمادگی باشگاهها و ورزشگاههای آنها دارد. تا زمانی که الزامات در حداقل ۶ ورزشگاه به صورت کامل اجرا نشود، لیگ آغاز نخواهد شد و تا این لحظه که صحبت میکنیم، هنوز از طرف هیچ باشگاه و استانی آمادگی ورزشگاهها به صورت رسمی به سازمان لیگ اعلام نشده است. در بسیاری از استادیومها کارهای زیادی انجام شده اما هیچ ورزشگاهی هنوز تکمیل و در نهایت تایید نشده است. با این حال در روزهای آینده من هم فکر میکنم که این اتفاق رخ بدهد و چند استادیوم به شرایط میزبانی مسابقات برسند. تا زمانی که آمادگی ورزشگاهها اعلام نشود طبیعی است که شروع لیگ را اعلام نمیکنیم.
یکی از مقامات سازمان لیگ که تمایلی به افشای نامش نداشت در ارتباط با تاریخ اعلامی از سوی محمدرضا داورزنی(۲۰ تا ۲۳ مرداد) برای شروع لیگ به نکات مهمی اشاره کرد و گفت: «سازمان لیگ احتمالا در بهترین شرایط قرعهکشی را اواسط هفته جاری برگزار خواهد کرد که میشود چهاردهم یا ۱۵ مرداد! آن وقت چطور میشود که پنج تا هفت روز بعد از قرعهکشی لیگ شروع شود؟! ما تاریخ دقیق لیگ را اعلام نکردهایم اما قطعا مسابقات دو هفته بعد از قرعهکشی با شرایطی که اعلام شده برگزار میشود. یعنی هر باشگاهی که ورزشگاهش آماده نباشد، بازیهایش در شهری دیگر بدون حضور تماشاگر برگزار خواهد شد و هیچ مصلحتاندیشی در این رابطه نخواهیم داشت.»
در چنین شرایطی اما مدتهاست که در رسانهها خبرهایی منتشر شده بود مبنی بر اینکه وزیر ورزش با تعویق لیگ مخالفت جدی داشته و از فدراسیون و سازمان لیگ خواسته که بیش از این بازیها را به تعویق نیندازند. مسعود سلطانیفر وزیر ورزش اما دیروز به این شایعات واکنش نشان داد و صحبتهای مهمی را مطرح کرد و گفت: «من به این شکل در مورد تعویق نگفتهام که موافق هستم. من اعلام کردم صد در صد با استانداردسازی موافق هستم. ما نمیتوانیم بگوییم لیگمان حرفهای است اما ساختاری آماتور داشته باشیم.»
مهدی تاج بالاترین مقام اجرایی فوتبال ایران هم آخرین حرفی که درباره شروع لیگ زد همان صحبتها پیرامون رعایت الزامات و بیاطلاعی از زمان دقیق شروع لیگ بوده است.
با این حال شواهد و قرائن نشان میدهد که لیگ در روزهای پایانی مردادماه آغاز خواهد شد. پیش از این یکی از مسئولان سازمان لیگ در گفت و گو با دو سرمربی لیگ برتری تاریخ ۲۶ مرداد را برای شروع احتمالی لیگ اعلام کرده بود که هوشنگ نصیرزاده عضو هیات رئیسه سازمان لیگ هم احتمال شروع لیگ در این تاریخ را زیاد اعلام کرده بود. منتهی با توجه به تعطیلی عید غدیر در ۲۹ مرداد، آخرین تصمیم در سازمان لیگ این بوده که لیگ را در تاریخ ۲۸ یا ۲۹ مرداد آغاز کنند. با این حال تنها نکته قطعی همین شروع لیگ در روزهای پایانی مرداد در یکی از تاریخهایی که اعلام شده، است.
درنهایت اما باید منتظر ماند و دید که تکلیف تناقضها چه خواهد شد. مدیران فدراسیون و سازمان لیگ اعتقاد دارند اگر زمان قرعهکشی و شروع بازیها را اعلام کنند، باشگاهها به خیال اینکه دیگر برنامه قابل تغییر نیست، سرعت انجام الزامات در ورزشگاهها را کم میکنند. به همین ترتیب همچنان زمان شروع لیگ و قرعهکشی را با باشگاهها در میان نمیگذارند که کارهای الزامی عملیاتی تعطیل نشود.
فوتبالی که فقط اسمش حرفهای است!
در جست و جوی یک لیگ واقعی
لیگ علامت سوال پررنگ این روزهای فوتبال و البته ورزش ماست. مهمترین رقابت باشگاهی در داخل کشور که با وجود همه مشکلات و نقایص و حتی نقاط تاریک و منفیاش، نقطه اصلی رقابت و هیجان در بدنه جامعه است و به نوعی همه را درگیر میکند. از مردم گرفته تا رسانهها و رادیو تلویزیون و بدنه ورزش و حتی سیاستمداران را. فوتبال فصل اشتراک همه مردم ایران است، فصل اشتراکی که نقطه عطف آن لیگ برتر محسوب میشود اما لیگ نوزدهم برگزاریاش در محاق قرار گرفته تا این فصل مشترک نضج پیدا نکند.
بهانهها برای تعویق لیگ همان همیشگیها هستند. همانهایی که در طول ۲۰ سالی که لیگ برگزار شده همیشه مورد سوال و دغدغه اصلی بودهاند اما لیگ ما از الزامات حرفهای تنها نام و شماره پیراهنها را یدک میکشد و هیچکدام از بدیهیات را ندارد. استادیومهای بیقواره و بدون امکانات پیش پا افتاده نظیر مسیر دسترسی، سرویس بهداشتی و نور کافی و حتی چمن مناسب را ندارد؛ باشگاههای ورشکسته که هر فصل برای گذران امور یومیه و حتی امکانات اولیه همانند لباس و بلیت سفر و هزینه اقامت با مشکل روبهرو هستند و کاسه گدایی دست میگیرند و در انتهای فصل که نه همان نیمههای فصل پروندههای شکایت طلبکاران از آنها به نهادهای بینالمللی میرود؛ خطاهای انسانی پرشمار از داوریهای پراشتباه گرفته تا برنامهریزیهای غلط و بدون منطق که به فاجعهای نظیر فینال جام حذفی منجر شد و فدراسیون منفعلی که حتی توانایی یک هم اندیشی ساده بین مربیان ملی و باشگاهی را ندارد و شکاف عمیق میان این دو را نمیتواند حل و فصل کند و از برخورد قاطع با متخلفان در هر بخشی عاجز است و حتی مسئولیتهای ساده و بدیهی خود را نمیتواند به درستی انجام دهد.
اینها مشکلات پرشمار و البته کلیدی و پیش پا افتادهای هستند که سبب شده تا لیگ فوتبال ایران به رغم همه جذابیتهای ظاهری و اقبال عمومی هرگز مولد نباشد و هیچ خروجی خاصی را ارائه ندهد. از بازیکن و استعدادهای تازهای که مدتهاست از دل لیگ بیرون نمیآیند و سرمربی تیم ملی را وادار میکند نیازهایش را با دورگههای متوسطی برطرف کند که تنها به مدد حضور در سیستم حرفهای از داخلی اندکی جلوتر میایستند. در بخش اقتصادی نیز هیچ عایدی این لیگ ندارد و یک محصول به شدت هزینهزاست که تنها پول و سرمایه را میبلعد و همین سبب شده هیچ سرمایهگذار سالمی برای حضور در این فستیوال پر زرق و برق پا پیش نگذارد.
لیگ جلوتر از همه مشکلات بدیهی و مهم و البته پیش پا افتادهاش، نیاز به یک استحاله و بازنگری جدی دارد تا بدل به یک لیگ واقعی شود.
- 17
- 2