پاشازاده: دوست داشتم بروم رختکن استقلال گرد و خاک کنم

مهدی پاشازاده را همواره با جملات صریح و نقدهای تیز در رسانه‌ها دیدیم. مردی که دوست ندارد واقعیت‌ها را نادیده بگیرد و همواره در مواجهه با محبوبش (استقلال) می‌کوشد حقایق را عنوان کند. پاشازاده از عملکرد استقلال راضی نیست و حتی پیروزی اخیر مقابل گل‌گهر را بردی ارزشمند به لحاظ فنی نمی‌داند.

او اعتقاد دارد که خیلی از این بازیکنان نمی‌دانند پای‌شان را در چه باشگاهی گذاشته‌اند. او حتی استراماچونی را در میان همین بازیکنان قرار می‌دهد که نمی‌دانند کجا آمده‌اند. ادامه این وضعیت از دیدگاه مهدی پاشازاده یعنی رقم خوردن فاجعه‌ای بزرگ چون بازی‌های سخت استقلال تازه از راه خواهد رسید.

استقلال سرانجام اولین بردش در لیگ برتر را تجربه کرد. آن هم مقابل تیمی که مشخص است برای نیفتادن تلاش می‌کند. درباره این پیروزی می‌شود تحلیل فنی داشت؟

 حرف زدن من برای بعضی‌ها آزار‌دهنده است چون فکر می‌کنند اگر انتقادی مطرح می‌کنم با منظور است اما من حرفی را می‌زنم که به نظرم درست است. نه آنچنان منفی بین هستم که نکات مثبت را از یاد ببرم و نه آنقدر مثبت می‌بینم که نکات منفی دیده نشود. دوست دارم واقع‌بین باشم و واقعیت درباره بازی استقلال مقابل گل‌گهر این است که استقلال فقط برد و مشکلات همچنان پابرجا است. مشکلاتی که به ابتدای فصل و در زمان یارگیری و بعد از آن شروع تمرینات مربوط می‌شود که هیچ اقدامی برای از بین بردن مشکلات به جا مانده نمی‌شود.

به نظر می‌رسد نسبت به استقلال یک بی‌تفاوتی بزرگ وجود دارد و انگار سعی می‌شود هواداران را به همین نتایج راضی کنند.

 مشکل من هم همین است. من این بی‌تفاوتی را کاملاً احساس می‌کنم. بخصوص در میان بازیکنان! گاهی دوست داشتم دستم باز بود و می‌توانستم بروم داخل رختکن استقلال و یک گرد و خاک اساسی به پا می‌کردم. دوست داشتم می‌رفتم یقه تک‌تک این بازیکنان را می‌گرفتم. نه اینکه بخواهم خدای نکرده بی‌احترامی کنم. من اصلاً دوست ندارم از لفظ بدی در مواجهه با بازیکنانم استفاده کنم اما گاهی توپ و تشر لازم است. گاهی لازم است حتی یک سیلی توی گوش بازیکن بخوابانی تا بفهمد پایش را کجا گذاشته است. به خدا بعضی از این بازیکنان نمی‌دانند اینجا کجا است. نمی‌دانند استقلال چه تیمی بود و چه بازیکنانی داشت. اینها درد من است... .

این حرص و جوش نه فقط در شما که پیشکسوت و یکی از بهترین‌های تاریخ این باشگاه هستید وجود دارد، بلکه شاید در دل خیلی از هواداران و دیگر پیشکسوتان هم باشد.

 آخر بازیکنی که پیراهن شماره ۱۰ می‌پوشد باید بداند جا پای چه بازیکنانی گذاشته است. الان این شماره را به قائدی داده‌اند که اخیراً برای استقلال هم گل زده اما آقای قائدی بازیکن شماره ۱۰ باید کیفیتش یک سر و گردن از دیگر بازیکنان بیشتر باشد. حتی استراماچونی هم نمی‌داند پایش را کجا گذاشته. البته ایشان هم تقصیری ندارد. وقتی دستیار ایرانی کنارش نیست و به او مشاوره نمی‌دهد همین می‌شود.

شما به من بگویید چه کسی دائم دارد درباره استقلال، پیشینه و سبک بازی‌اش در گذشته با استراماچونی حرف می‌زند؟ تنها عضو ایرانی کادر فنی استقلال بهزاد غلامپور است که از دست او هم کاری ساخته نیست. بهزاد رفیق من است و من از صمیم قلب دوستش دارم اما او نمی‌تواند از عهده این کار بربیاید، ضمن اینکه او را مربی دروازه‌بان‌ها کرده‌اند و فقط با دروازه‌بان‌ها کار می‌کند. غلامپور از تجربه کافی برخوردار نیست و حتی نشست‌های مطبوعاتی آنچنانی را تجربه نکرده است. یک دستیار باید با فوت و فن کار آشنا باشد و همه چیز را دیده باشد. به هر حال اینها انتخاب مدیران باشگاه استقلال است و آنها هستند که به زودی باید پاسخگوی نتایج این تیم باشند.

فکر می‌کنید آن روز پاسخگویی فرا می‌رسد؟

 یک نکته را خیلی رک و شفاف خدمت شما و همه هواداران استقلال بگویم. من مهدی پاشازاده که خود را هنوز عضو کوچکی از تاریخچه این باشگاه می‌دانم با صدای بلند فریاد می‌زنم که اگر اوضاع به همین منوال پیش برود و این همه بی‌تفاوتی و نا هماهنگی تاکتیکی وجود داشته باشد به زودی در استقلال یک فاجعه نتیجه‌گیری شکل خواهد گرفت. این هشدار را به همه ارکان باشگاه می‌دهم. این تیم اگر اصلاح نشود مشکلات بیشتر می‌شود. به خدا نمی‌دانم یکی مثل قائدی که فوتبالیست خوبی هم هست اما چطور با این کیفیت شده سوپر من باشگاه استقلال. به خدا روزگاری بازیکنانی به مراتب بهتر از قائدی فرصت نیمکت‌نشینی در استقلال را هم پیدا نمی‌کردند.

شاید در تأیید صحبت‌های شما بشود به لیست اخیر تیم ملی اشاره داشت که فقط ۳ بازیکن استقلال در آن حضور دارند که اگر بخواهیم منطقی به اسامی دعوت شده‌ها بنگریم شاید همین ۳ نفری هم که در لیست نام‌شان حضور دارد را می‌شد حذف کرد... .

 اول فصل گفتم امیر قلعه‌نویی را سرمربی استقلال کنید گفتند چی داری می‌گی! من شاید سالی یک بار هم با قلعه‌نویی حرف نزنم. مراوده‌ام درحد همین تماس تلفنی و حال و احوال است. من رابطه خاصی با او ندارم و شاید امیر یک روز سرمربی استقلال شود اما سراغی هم از من نگیرد اما گفتم او را سرمربی استقلال کنید چون به درد می‌خورد کسی گوش نکرد. الان که استقلال دچار چنین وضعی شده کسی گردن نمی‌گیرد و همه سکوت کرده‌اند. نتیجه این استقلال می‌شود حذف بازیکنانش از تیم ملی. استقلال مگر نتیجه خوبی گرفته که بازیکنانش شایسته دعوت شدن به تیم ملی باشند. همین ۳ بازیکن هم که دعوت شده‌اند، افت کرده‌اند. چرا باید واقعیت‌ها را نادیده گرفت؟!

در لابه‌لای صحبت‌های‌تان به موضوع استراماچونی و ناآشنایی‌اش با شرایط استقلال و عمق این تیم در ورزش و فوتبال ایران اشاره کردید. بد نیست درباره دستیاران خارجی‌اش هم صحبت کنیم. ایشان دستیارانی را با خود به ایران آورده که سابقه مربیگری ندارند. در این میان گفته می‌شد شاید زرینچه وارد عمل شود اما می‌بینیم که چنین نیست.

 مقصر کسانی هستند که ابتدای فصل به استراماچونی اجازه دادند بدون دستیار ایرانی کارش را پیش ببرد. آنهایی که این مربی را استخدام کرده‌اند باید پاسخگوی مردم باشند. به استراماچونی اختیاراتی داده شد که هرگز به مربی ایرانی داده نمی‌شود. درکنار او باید افراد باتجربه حضور داشته باشند نه مربیانی که کار نکرده‌اند. من ابتدای حرف‌هایم گفتم که کادر فنی استقلال عمیقاً به یک مربی ایرانی نیاز دارد و هرچه زودتر باید این اتفاق رخ دهد تا شاهد تغییرات مثبت باشیم وگرنه اوضاع به همین منوال پیش می‌رود.

از صحبت‌های شما اینطور برداشت می‌شود که نمی‌توان به این استقلال چندان دل بست.

 از ابتدای فصل همه چیز بر مدار اشتباه حرکت کرد. وقتی تیم را بستند مشخص نبود چه استراتژی وجود دارد. سؤال من این است که چرا پیشکسوتان باشگاه را مأمور جذب بازیکنان جدید نکردید در شرایطی که تیم سرمربی نداشت؟ آیا نباید فردی که خودش مربیگری کرده و نسبت به امور فنی آگاهی دارد نسبت به انتخاب بازیکنان اقدام می‌کرد؟ هر سال یک شخص بی‌ربط با مسائل فنی را به استقلال می‌‌آورند تیم را می‌بندد و بعد می‌رود. اینکه نشد تیمداری. همین شده که استقلال سال‌ها است در حسرت قهرمانی می‌سوزد.

حمیدرضا عرب