وحید امیری چگونه دوباره ستاره شد؟

لژیونر شدن و حضور در سوپرلیگ ترکیه آن هم در ۳۰سالگی برای وحید آمد نداشت. او با چند مصدومیت سنگین و کمی بدشانسی خروجی زودهنگام از ترابزون اسپور داشت و قراردادش را فسخ کرد تا بازگشتی سریع و آنی به تیم سابقش داشته باشد.

امیری در نقش یک ملی پوش و بازیکنی توانمند ارتش کالدرون را در نیم فصل اول مجهزتر و توانمندتر جلوه می داد ولی امیری اصلا مثل خودش نبود. کالدرون ابتدا او را در میانه های زمین بعنوان بازو در خدمت گرت و پس از آن به جای خودش در کناره های میدان برد، ولی نیم فصل اول برای وحید بعنوان یک مهاجم تمام شد.

در مجموع امار بدی از خود در نیم فصل اول بر جای نگذاشت اما واقعیت این که اصلا مثل آنچه از امیری که در ذهن سپرده بودیم نبود.

وحید در هر بازی کلی توپ لو می داد و از آن قدرت جنگندگی اش خبری نبود. او سرگشته و حیران بنظر میرسید و بیش از این که در کارهای ترکیبی موفق باشد و باری از دوش فاز تهاجمی تیم بردارد، در حرکت تیم بسوی موقعیت گل سکته می انداخت.

امیری اما با جذب مهاجمان جدید و به خواسته یحیی گل محمدی به پست خودش برگشت و در اولین بازی بعد از تعطیلات در نقش هافبک چپ بازی کرد تا با یک پاس گل و یک گل تولدی دوباره داشته باشد.

هرچند باشگاه پرسپولیس بخاطر عدم تطبیق پذیری با تفکرات کادر فنی جدید، تمرینات یک خط در میان، جو سنگین بازي و دوری از شرایط مسابقه در وضعیت نرمالی بازی نکرد و فوتبال این تیم چنگی به دل نزد، اما وحید امیری به خودش برگشت و حتی همین یک نکته هم از دل این بازی می تواند نویدبخش روزهای بهتر تیم در فاز حمله باشد.

پاس گل وحید در دقیقه ۹ بی بدیل بود و علیپور را برای ثبت گل اول روانه دروازه حریف کرد؛ پاسی که از نیمه خودی و با دقت عجیبی ارسال شد و کاری کرد تا علیپور جلوتر از سه دافع تراکتور به توپ برسد. دقت و ارزش این پاس با وجود اینکه از میانه میدان داده شد و علیپور فاصله زیادی با دروازه حریف داشت در ثبت این گل چیزی از حرکت و ضربه نهایی علیپور کم ندارد.

وحید امیری اما با گلی که زد نمایش ویژه خود را تکمیل کرد. او که انگار در کل کلی پنهان با شجاعی، دژاگه و حاجی صفی هافبک های ملی پوش و همبازیان او در تیم ملی به سر می برد جدا از دوندگی و جنگندگی در کمال مهارت گلی تماشایی به ثمر رساند تا بعد از بازگشت به خط میانی مثل مهاجم نداشته پرسپولیس کار را برای یحیی و تیمش دربیاورد. حرکت، کنترل و پیش انداختن توپ یک طرف، سر توپ زدن ها و فریب مدافعان و دروازه بان تراکتور و در نهایت نواختن ضربه ای نرم آن هم با پای غیرتخصصی کاری کرد تا گل وحید قابی تماشایی برای برد بزرگ پرسپولیس بسازد.

این همان شماره نوزدهی بود که شش ماه تمام دنبالش می گشتیم اما در یک روز بزرگ بموقع خودش را نشان مان داد.