خیلی وقت است که خبری از امیر حاج رضایی در رسانه ها نیست و تمایلی به حرف درباره رویدادهای روز فوتبالی نشان نمی دهد. مدت هاست که فوتبالزده شده و اصلاً دلش نمی خواهد درباره ی مسائل مستطیل سبز حرف بزند. تا جایی که میتواند از تماشای یک فوتبال ۹۰ دقیقه ای فرار می کند و جواب خبرنگاران را با یک معذرت خواهی می دهد و به گفتگو تن نمی دهد اما بالاخره توانستیم او را متقاعد کنیم که برای یک خاطره بازی دیدارهای نمایندگان کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا (AFC Champions League) را برای مان تحلیل کند. بعد از مدت ها می توانید دیدگاه این کارشناس فوتبالی را در قالب گفت وگو با« فرهیختگان» در ادامه بخوانید.
تیم های ما در رقابت های آسیایی نتیجه نسبتا بدی به دست آوردند و به جز استقلال که امشب بازی دارد باقی تیم های ایرانی ۲ بازی را پشت سر گذاشته اند و فقط پرسپولیس توانسته نتیجه بگیرد.
من هم مانند همه از نتایج ضعیف تیم های ایرانی در مسابقه های برون مرزی ناراحت می شوم اما شگفت‌زده نه! شما وقتی روی شاخه نازک و شکسته درخت می نشینید معلوم است که خیلی زود سقوط می کنید. ما در فوتبال ایران از هنگامی که فصل نقل وانتقالات شروع می شود تا زمان پایان لیگ، سختی های عدیده ای را می بینیم و این مشکلات در نتایج تیم های ما تاثیرگذار است و البته جدا از این موارد عوامل بیرونی هم روی نتایج تیم ها تاثیر می گذارد که بازکردن این موضوع در حوصله این گفت وگوی ما نمی گنجد. ما زمانی که در کلاس مدرسان خارجی می نشستیم به ۳ اصل بسیار اصرار داشتند؛ مدیریت، برنامه ریزی و سرمایه گذاری. شما فکر می کنید کدام یک از باشگاه ها در فوتبال ما این ۳ فاکتور را با هم دارند؟
قطعاً باتوجه به مشکلات مالی و مدیریتی تقریبا هیچ باشگاهی.
شما مدیریت در فوتبال ما را نگاه کنید، چه در بحث ملی و چه باشگاهی چند مدیر خوب و سالم داریم؟ البته نمی خواهم به یک عده محدود که مدیریت بلدند و اهداف مثبت در سر دارند توهینی کرده باشم اما واقعا کدام تیم در دنیا را سراغ دارید که در یک فصل ۵ سرمربی عوض کند؟ این کار را آقای حمیداوی در تیم شهرخودرو انجام داد و نتیجه اش هم می شود همین نتایجی که در آسیا کسب کرده اند. ۴ بازی، ۴ باخت، ۷ گل خورده و بدون حتی یک گل زده! یا چرا راه دور برویم. من معتقدم وقتی استقلال و پرسپولیس سرحال باشند حال فوتبال مملکت خوب است. هم تیم ملی قوی داریم و هم تماشاگران با فوتبال آشتی می کنند. چرا هر چندماه یک بار مدیران این ۲ تیم را زیرورو می کنند و نمی گذارند ثبات در این ۲ تیم مطرح پایتخت وجود داشته باشد؟ البته از این مدیران هم که هرچه بگویم کم است و واقعا نمی دانم کدام حرف شان راست است و کدام شان دروغ!
پرسپولیس با کلی تغییر پا به این مسابقات گذاشت اما در این ۲ بازی اول مقابل صدرنشین گروه نتایج بدی کسب نکرد.
پرسپولیس نان سنگ بنایی را می خورد که برانکو آن را گذاشته است. یک مطلب چند روز پیش خواندم که نوشته بود این پرسپولیس شش دانگ، ۲ دانگش برای برانکو، ۲ دانگش برای کالدرون و ۲ دانگش برای گل محمدی است اما واقعا اگر ورثه هم بود این پرسپولیس را به این شکل تقسیم نمی کرد. من متاسفم کسی مثل برانکو که برای این تیم آن همه جام آورد و از آن مهم تر این تیم را تا فینال آسیا برد و سبب شد کلی از بزرگان آسیا و جهان به ایران بیایند، هنوز دستمزدش را از مدیران این تیم نگرفته است و باید همچنان دنبال پولش بدود! او پایه پرسپولیس مدرن را بنا کرد و البته کالدرون هم با تیم او نتایج خوبی گرفت و حالا هم می بینیم گل محمدی که یک مربی آینده دار است برای چهارمین بار با این پرسپولیس قهرمان می شود. اینها همه اش به ریشه پرسپولیس ربط دارد. خدا جعفر کاشانی را رحمت کند که تصمیمات اساسی برای این باشگاه در هیات مدیره گرفت تا پرسپولیس تا همین امروز هم از پس اندازش خرج کند و بخورد. فقط خدا کند که این پس انداز به این زودی ها تمام نشود.
حضور مربیان تازه کار و جوان هم تا حدودی باعث افت شهرخودرو و سپاهان شد. بنظر شما مدیران ما با این تصمیم آینده مربیگری رحمتی و نویدکیا را نسوزاندند؟
من بازی های شهرخودرو و سپاهان را دیدم. اصلا خوب نبودند و شرایط خیلی بدی داشتند. اگرچه برای قضاوت آنها باید تا شروع لیگ برتر صبر کنیم، چراکه بازی های آسیایی ملاک درستی برای سنجش این مربیان و تیم هایشان نیست اما چندی پیش که دیدم بوناچیچ روی نیمکت ذوب نشسته و می دانم که این آدم عصبی نه علم دارد و نه اخلاق و با فشار دلال ها از جیب باشگاه های ما پول می برد، از دیدن مربیان جوان وطنی روی نیمکت تیم ها خوشحال می شوم. من قبول دارم که مربی جوان هم باید تجربه داشته باشد و آسیا جای کسب این تجربه نیست. درواقع مدیران ما کار اشتباهی نکرده اند که نیمکت تیم هایشان را جوان کرده اند اما در انتخاب زمان دقت لازم را به خرج نداده اند. شما در انگلیس نیمکت منچستر و چلسی را نگاه کنید، سولشایر و لمپارد جوان را روی نیمکت نشانده اند ولی تفاوت آنها با رحمتی و نویدکیا این است که آنها لیگ های بزرگ و بازی های بزرگ را تجربه کرده اند و برای مربیگری آمادگی دارند؛ اما برای مربیان جوان ایرانی بازی های برون مرزی زمان خوبی برای آغاز فعالیت شان نیست.
پیش بینی شما از نمایش تیم استقلال چگونه است. آنها می توانند از اعتبار فوتبال ایران دفاع کنند؟
به نظر من از تیم استقلال هم بوی خوبی به مشام نمی رسد و مدیران این تیم هم مدت هاست تمرکز کادرفنی، بازیکنان و هواداران را با بردن نام استرا برهم زده اند. واقعا از نمایندگان ایرانی هیچ انتظاری ندارم و دلیلش هم مواردی است که پیش از این اشاره کرده ام.
منظور همان صحبت مدیریت و....
بله، من ۶۵ سال با فوتبال زندگی کرده ام و تقریباً همه آدم های فوتبال را می شناسم اما باور کنید همین الان ۸۰ درصد این افراد را که در باشگاه ها مدیر هستند نمی شناسم. نه اینکه بگویم باید مدیر فوتبالی باشد، من می گویم مدیر باشد اصلا فوتبالی هم نباشد. وقتی یک مدیر می بیند باشگاهش به زمین و زمان بدهکار است و یک ریال هم پول در باشگاه نیست با اتکا به توانایی هایش پا به باشگاه می گذارد. ولی اگر آمد و بهانه آورد و کاری نکرد باید تحقیق کرد و دید چه مسائلی پشت پرده وجود دارد !
- 14
- 1
