به گزارش ایارن ورزشی، تقابل با مس رفسنجان یادآور اولین بازی استقلال در لیگ بیستم است؛ دیداری که با پیروزی استقلال به پایان رسید و محمود فکری اولین بردش را دشت کرد. اما فضای این بازی با بازی هفته نخست زمین تا آسمان متفاوت است.
استقلال اکنون در موقعیتی است که اگر امتیازات کافی را در سه بازی آتی دشت نکند ممکن است موقعیت فکری باز هم به خطر بیفتد و مدیران باشگاه استقلال که بر سر تداوم حضور او با هم اتفاق نظر نداشتند دوباره بحث جذب یک مربی جدید را در نشست مدیران مطرح کنند. فکری نیک میداند که بردن در اولین بازی نیمفصل دوم آن هم در شرایطی که برایش زمان تعیین شده تا چه اندازه مهم است.
اگر او به پیروزی دست یابد تا حد زیادی پیرامون، خود و استقلال را آرام خواهد کرد و امیدوار به طی طریق در مسیر صعبالعبور آتی خواهد شد. هرچند در روزهای اخیر خبرهای خوشی از اردوی استقلال به گوش نرسید. غیبتهای مکرر مهدی قایدی، جدایی اصغر قربانعلیپور و پیامد آن قهر رشید مظاهری و امتناع از سفر به کرمان نشان داد کانون استقلال سست است و مشکلات عدیدهای در این تیم وجود دارد. خیلیها بر این باورند که فکری از فقدان قاطعیت در استقلال رنج میبرد و نتوانسته نظرات خود را بهخوبی اعمال کند.
این فرایند بدون شک سرمربی استقلال را با مشکلات بزرگی مواجه خواهد کرد و شاید فقط کسب نتایج باشد که سرپوش بگذارد روی این مشکلات. به هر حال فکری در فضای پر از ابهام تیمش را راهی کرمان کرده تا شاید همچون بازی هفته نخست برنده از میدان خارج شود، اما باید توجه داشت مس رفسنجان آن تیمی نیست که هفته اول در برابر استقلال بهواقع حرفی برای گفتن نداشت.
شاگردان محمد ربیعی تا حد زیادی با فضای بازی در لیگ برتر خو گرفتهاند و حالا میدانند چطور باید در خانه امتیاز بگیرند. آنها تیمی متوسط اما باظرفیت هستند که قابلیت امتیازگیری از استقلال را دارند. بازیکنان گمنام و یک مربی پرانگیزه که دوست دارد برای تیمهای بزرگ دردسرساز شود کار فکری و شاگردانش را در این بازی دشوار خواهند کرد اما به هر حال چیزی جز برد نمیتواند آرامش را به اردوی استقلال بازگرداند و فکری را در مسیر امیدواری قرار دهد.
سرمربی استقلال پای پرواز به کرمان تا حدی دست خود را برای این بازی رو کرد. او در تمرینات تیمش دوباره از روش سه دفاع بهره گرفت تا علاقه خود را به بازی با این سیستم عیان کند اما هیچ بعید نیست که دقیقه ۹۰ سرمربی استقلال دوباره تصمیم به تغییراتی بگیرد و تیمش را با تاکتیک تازهای راهی میدان کند. اگر او مانند بازی هفته آخر نیمفصل نخست مقابل سپاهان تصمیم به بازی با روش ۲-۵-۳ داشته باشد احتمالاً این نفرات در ترکیب اصلی قرار خواهند گرفت.
دروازهبان: سیدحسین حسینی؛ مدافعان میانی: محمدحسین مرادمند، محمد دانشگر و سیاوش یزدانی (عارف غلامی)؛ هافبکها: مهدی مهدیپور، آرش رضاوند، وریا غفوری، فرشید اسماعیلی (محمد نادری) و مسعود ریگی؛ مهاجمان: شیخ دیاباته و ارسلان مطهری (مهدی قایدی)
اما چنانچه استقلال به روش چهار دفاع بازگردد دو بازیکن از مدافعانی که درسیستم سه دفاع قرار گرفتند شانس بازی در قلب خط دفاع را خواهند داشت و وریا غفوری و نادری قطعاً در پست دفاع راست و چپ به میدان خواهند رفت.
آمار
* مس رفسنجان - استقلال
۱/ مس در ۷ بازی آخرش فقط به پرسپولیس باخته
۲/ استقلال در ۸ بازی آخرش فقط از نساجی و آلومینیوم گل نخورده
۳/ مس در ۱۰ بازی اخیرش فقط به پرسپولیس و صنعتنفت گل نزده
۴/ استقلال فقط در یکی از ۴ بازی آخرش برنده شده
۵/ تیمهای ربیعی هنوز به استقلال گل نزدهاند
یحیی با نیمفصل دوم چه میکند؟/همه سختیهای یک فرار غیرممکن
شواهد و قراین میگویند تکرار دستاورد نیمفصل دوم لیگ نوزدهم در لیگ امسال برای گلمحمدی بیشتر یک آرزوی محال و دور از دسترس نشان میدهد
در شروع نیمفصل دوم لیگ نوزدهم بود که پرسپولیس با کسب ۹ برد متوالی «اغلب اقتصادی» (و معمولاً با نتایج صفر – یک و در اغلب اوقات با تک گلهای مهدی ترابی دست به فراری بزرگ در صدر جدول زد و با ۱۰ امتیاز جلو افتادن از نزدیکترین تعقیبکنندگان خود مقام قهرمانیاش را از همان نقطه قطعی کرد و حتی در مقطعی از مسابقات به یک برتری ۱۸ امتیازی هم نایل شد و در نهایت با ۱۴ پوئن رجحان بر آبیهای تهرانی چهارمین قهرمانی متوالیاش را قطعی و جشن آن را ولو دیرهنگام برگزار کرد.
سؤال موجود این است که آیا یحیی گلمحمدی طراح آن فرار دیدنی قادر به تکرار آن سناریو در لیگ بیستم فوتبال کشور هم خواهد بود یا خیر.
ابتدا باید متذکر شویم که یحیی در شرایطی در لیگ سال پیش چنین کرد که پرسپولیس نیمفصل دوم را با ۵ امتیاز برتری بر نزدیکترین رقبایش شروع کرد و نه با ۲ امتیازی که اینک قرمزهای تهرانی را از سپاهان سوا میکند. ثانیاً امروز پرسپولیس از ستاره آمادهای مثل ترابی بیبهره است و با اینکه او را مجدداً استخدام کرده اما به سبب پنجره بسته نقل و انتقالاتیاش حق استفاده از وی را ندارد. ثالثاً سایر عناصر تهاجمی قرمزها در نیمفصل اول چنان ضعیف کار کردند که پرسپولیس مجبور به جذب مجدد ترابی شد و شهریار مغانلو نیز در یک قدمی انتقال قطعی به پرسپولیس قرار دارد و شاید در برنامههای گلمحمدی جذب یک مهاجم سوم هم جایی داشته باشد زیرا او از آرمان رمضانی قطع امید کرده و مهدیخانی نیز تا این لحظه همانی نشان نداده که عدهای فکر میکردند بازگشتش از لیگ کرواسی و عضویتش در جمع قرمزهای تهرانی میتواند حلال مشکلات تهاجمی آنها باشد، مشکلاتی که البته یکی و دو تا نیست و از حد شمارش میگذرد.
در جستوجوی راهحلهای اصولی
میتوان نیمه پر لیوان را دید و تصور کرد احمد نوراللهی بهترین مهره پرسپولیس در نیمفصل اول (و ستاره کل این نیمفصل با احتساب تمامی تیمها) باز با شهامت و قلدری ویژهاش تک گلهایی را موجب خواهد شد که فصل پیش ترابی با بازیهای فنی و هجومهای پا به توپش موجد و موجب آن میشد اما از یک هافبک ذاتی نمیتوان و نباید خواست که همیشه منجی یک تیم در امور تهاجمی باشد. مهدی عبدی هم که تک مهاجم صاحب نمره قبولی در نیمفصل اول لیگ بیستم بود، در بعضی روزها با همان مهارتی عمل نکرده که در سایر روزها از وی مشاهده شده است. این را هم متذکر شویم که کوچ وحید امیری به خط حمله نیز که سیاست و تدبیر یحیی برای حل مشکلات تهاجمی تیم بوده مسألهای نیست که یک راهحل دائمی به حساب آید و باید دیر یا زود به راهحلهایی پردوامتر و اصولیتر رسید و از امیری خواست که در پست تخصصیاش (بال چپ تهاجمی) باز هم طراح گلهایی باشد که پرسپولیس برای نیل به آنها بیتابی میکند.
یک چالش شدید
یحیی فصل پیش تیمی را از گابریل کالدرون تحویل گرفت که کارهایش از هر جهت ردیف و همه چیز آن تنظیم شده بود اما امسال با رهبری خود او و به سبب ضعفهای فراوان تهاجمیاش در چنان تنگنایی قرار گرفته بود که اگر کسب پنج برد متوالی در هفتههای پایانی نیمفصل اول در کار نبود، امکان نداشت به صدر جدول برسد و در یک بحران واقعی و بزرگ باقی میماند.
برخی آسیبدیدگیها و منع استفاده از نفرات جدید به سبب دیون نپرداخته به اعضای سابق باشگاه هم به گونهای بوده که یحیی فراغ بال لازم و ابزار ضروری را برای فراری تازه در صدر جدول در اختیار ندارد و با اینکه در فوتبال هر چیزی امکانپذیر است اما شواهد و قراین میگویند تکرار دستاورد نیمفصل دوم لیگ نوزدهم در لیگ امسال برای گلمحمدی بیشتر یک آرزوی محال و دور از دسترس نشان میدهد تا حد قابل دستیابی. این عرصهای است که او را بسیار بیش از گذشته به چالش میکشد و عرق او را واقعاً درخواهد آورد.
- 13
- 2