رسانه‌ها طی چند روز اخیر خبری را دست به دست می‌کنند مبنی بر اینکه آقای دکتر ولایتی در ۷۲ سالگی به صورت همزمان ۳۷ مسوولیت را بر عهده دارند. ۲۳ مسوولیت آموزشی- پزشکی. هشت مسوولیت سیاسی و شش مسوولیت فرهنگی.
شاید مردم ایران فکر کنند که ایشان تا آنجا که توانسته برای خودش پست و مقام جمع کرده و در شرایطی که هر خانواده با بدبختی از یک‌جا درآمد دارد، آقای ولایتی از ۳۷ جا حقوق می‌گیرد یا اینکه تصور کنند اگر آقای دکتر به یک شغل رضایت دهند ۳۶ نفر دیگر می‌توانند صاحب شغل شوند و اضافه شدن ۳۶ شغل به چرخه اقتصادی کشور چیز کمی نیست و احتمالا کاهش محسوسی در کاهش نرخ بیکاری اتفاق خواهد افتاد. شاید عده دیگری از مردم با خودشان فکر کنند آیا ایشان فرصت می‌کند به همه این مسوولیت‌ها رسیدگی کند و خدایی نکرده کار مملکت زمین نمی‌ماند؟
بعید نیست یک نفر هم به این فکر کند که چرا آقای ولایتی نه‌تنها دو‌شغله است بلکه ۳۷ شغله است. اما ناگهان طبق قوانینی که مسوولان یکهو از یک جایی در‌می‌آورند، به ما ثابت می‌شود که هیچ کدام از این پُست و مقام‌ها شغل حساب نمی‌شود و آقای ولایتی یک ریال هم بابت این ۳۷ مسوولیت پولی دریافت نمی‌کند. خانه‌شان هم اجاره‌ای است.
آنجاست که همه ما از افکار کثیف و پلید و سیاه‌نمای خود شرمنده می‌شویم و از خجالت سرهای خود را پایین می‌اندازیم و برای جبران در خیابان‌ها در‌به‌در دنبال یک شغل برای دکتر ولایتی می‌گردیم تا ایشان یک منبع درآمد داشته باشند!
محمدرضا ستوده
- 14
- 2
