خانم تهمینه میلانی کارگردان سینما برای دومین‌بار نمایشگاه نقاشی برپا کردند که این‌بار همچنان جو متشنجی بر این نمایشگاه حاکم شد که نفهمیدیم بالاخره مشت اول را چه کسی زد و چه کسی خورد. در این نمایشگاه مجددا آثاری عرضه شد که در نمایشگاه قبلی در مورد صحت آنها، شک‌وشبهه وجود داشت. در همین رابطه با یکی از مدیران موفق عرصه نقاشی تماس گرفتیم تا نظر ایشان را جویا شویم؛
من: با عرض سلام و احترام خدمت شما مدیر گرامی!
مدیر: بنده هم سلام و عرض درد بی‌درمون دارم خدمت تو آدم بیکار و هوچی!
من: با تشکر، قربان جریان این حواشی نمایشگاه‌های هنری چیه؟!
مدیر: بنده ضمن تکذیب این مساله، اظهار بی‌اطلاعی می‌کنم.
من: شما اولین ایرانی هستید که در مورد یه مساله اظهار بی‌اطلاعی می‌کنه... راستش برام سوال شده اصلا کی روی این نمایشگاه‌ها نظارت می‌کنه؟!
مدیر: بنده!
من: قربان نمی‌شه که آدم در مورد یه مساله هم بی‌اطلاع باشه و هم مسئول نظارت روی همون مساله باشه.
مدیر: حالا که بهت ثابت شده در مدل مدیریتی اینجانب، هر غیرممکنی، ممکنه! دیگه چرا وقتم رو می‌گیری؟
من: آخه یه نفر نباید باشه از نظر کیفی روی آثار و اصالتشون نظر بده؟!
مدیر: چرا دیگه! پس بنده برگ چغندرم؟
من: خب اگه نظارت کردید، جوابتون به شباهت این آثار به یک‌سری آثار قدیمی هنرمندان خارجی چیه؟
مدیر: ببین به تو چه که یه نقاشی شبیه نقاشی پیکاسو دراومده؟! به تو چه که هنرمندان خودفروخته و مزدور خارجی سال‌ها پیش تونستن از روی نقاشی‌های فعلی هنرمندان ما کپی کنن؟! به تو چه که یه چیزی شبیه یه چیز دیگه‌س؟!
من: آخه توی یه سری از نقاشی‌ها، شخصیت‌ها دقیقا شبیه شخصیت‌های خارجی هستند.
مدیر: بیین تو کلا مغز نداری، من یه نفر که دیگه شک ندارم.عزیز من! الان با این عمل‌های زیبایی که رایج شده، همه شبیه هم شدن، شما دو نفر رو می‌بینی، نمی‌فهمی کدوم پسره و کدوم پدر! بنابراین طبیعیه که در نقاشی هم آدم‌ها شبیه هم بشن، اصلا یه ماه دیگه شاید بنده خودم از پیکاسو دعوت کردم بیاد ایران و جواب بده چرا نقاشی‌هاش شبیه نقاشی‌های هنرمندان ماست... الو؟! الو؟! دوباره قطع کرد!
- 20
- 4
