به گزارش ایران آنلاین، طی دهه های گذشته، میلیون ها افغان از کشور جنگ زده خود به امید دستیابی به زندگی ای بهتر و امن تر فرار کرده و راهی کشور همسایه، پاکستان شده اند. تخمین زده می شود که ۲.۷ میلیون مهاجر افغان—ثبت شده و نشده—در پاکستان زندگی می کنند.
شکست افغانستان در بازگرداندن ثبات و صلح به کشور به این معنی است که افغانستان همچنان برای پناهندگان گریخته از میهن جای امنی نیست. با اینکه موقعیت امنیتی در افغانستان بسیار شکننده است، دولت پاکستان می خواهد سرعت بازگرداندن این پناهندگان به کشورشان را بیشتر کند.
اوایل ماه ژانویه، کابینه نخست وزیر پاکستان، شهید خاقان عباسی، اعلام کرد پناهندگان افغان فقط ۳۰ روز مهلت دارند تا این کشور را ترک کنند. این ششمین اخطاری است که توسط دولت پاکستان به پناهندگان افغان داده می شود. گفته می شود اقتصاد پاکستان «بار سنگینی به خاطر میزبانی بلند مدت از پناهندگان افغان را متحمل شده و شرایط کنونی این کشور به نحوی است که دیگر نمی تواند از این پناهندگان در آینده میزبانی کند.»
این تصمیم پاکستان باعث شگفتی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل که مشغول اجرای برنامه بازگرداندن ۱.۴ میلیون پناهنده افغان از پاکستان به کشورشان است، شده است. این تعداد پناهنده از سال ۱۹۷۹ و از زمان حمله اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان وارد پاکستان شده اند.
صدها هزار افغانستانی که اطلاعات آنها ثبت نشده نیز در پاکستان زندگی می کنند.
این نخستین باری نیست که دولت اسلام آباد تمهیداتی را برای اخراج پناهندگان افغان به کشورشان در نظر گرفته است. اما به دلیل بدتر شدن وضعیت امنیتی در افغانستان این برنامه های هرگز به طور کامل اجرایی نشدند. درگیری ها هنوز در افغانستان ادامه دارد به نحوی که آمارهای دفتر سازمان ملل برای هماهنگی کمک های انسان دوستانه می گوید فقط در سال گذشته ۳۶۰ هزار افغانستانی از کشور خود آواره شده اند.
در یک دهه گذشته افغانستان شاهد بالاترین میزان درگیری های مسلحانه توسط نیروهای شبه نظامی بوده است. دولت افغانستان مشغول مبارزه با شورشیان است و تلاش های آن برای رسیدن به یک توافق صلح با طالبان هنوز به نتیجه نرسیده است. علاوه بر آن تهدید های داعش که تلاش کرده حضور خود در افغانستان را گسترش دهد به فقدان ثبات در این کشور کمک کرده است. صدها افغانستانی از سال ۲۰۱۴ که داعش وارد این سرزمین شده است در نتیجه حملات این گروه تروریستی کشته شده اند.
جمیل خان عزیزی، یک پناهنده افغانستانی که در پاکستان زندگی می کند می گوید: «فقط وقتی که همه طرف ها به تعهدات خود عمل کنند پناهندگان افغان می توانند به کشورشان بازگردند در غیر اینصورت، من فکر نمی کنم بازگشت به کشور برایمان مقدور باشد.»
عزیزی با اشاره به قول های دولت کابل مبنی بر اینکه برای پناهندگان افغانی که به کشور بازگردند زمین و کمک های مالی در نظر می گیرد گفت این قول ها هنوز عملی نشده اند. عزیزی که بیشتر عمر خود را در پاکستان زندگی کرده است می گوید بازگشت به افغانستان «یک مهاجرت دوباره» است، زیرا بسیاری از افغانستانی ها دهه هاست در پاکستان ساکن اند.
شفیق الله عظیمی، یکی از پناهندگان افغان است که در پاکستان برای خود کسب و کاری راه اندازی کرده و در صورت خروج از این کشور پول خود را از دست خواهد داد. او می گوید: «من چک هایی دارم که سال ۲۰۲۱ وصول خواهد شد. اگر اخراج شوم، نمی توانم پول هایم را پس بگیرم. خیلی از مردم سرمایه های میلیونی را از دست خواهند داد.»
اعمال فشار
زندگی برای پناهندگان افغان در این کشور بسیار سخت است. آژانس های دولتی اسلام آباد به صورت مداوم به خاطر نقض حقوق بشر در قبال افغان ها مورد انتقاد واقع می شوند. دیده بان حقوق بشر سال گذشته اعلام کرد که آژانس های دولتی پاکستان به پناهندگان افغان فشار می آورند که این کشور را ترک کنند. این فشارها در غالب هایی مثل تهدید به اخراج پناهندگان در زمستان، یورش شبانه پلیس به محل زیست آنها، بازداشت و ...صورت می گیرد.
گفته می شود اقدام پاکستان برای اخراج گسترده پناهندگان افغان در پاسخ به فشارهای بین المللی است که از پاکستان خواسته اند علیه گروه های شبه نظامی افغان که از خاک این کشور فعالیت می کنند، اقداماتی را انجام دهد.
مترجم: عاطفه رضوان نیا
منبع: IPS
- 18
- 5
