چکیده ای از زندگی نامه کارل مارکس
نام کامل: کارل هاینریش مارکس
زادگاه: تریر، پادشاهی پروس، کنفدراسیون آلمان
زاده: ۵ مهٔ ۱۸۱۸
درگذشت: ۱۴ مارس ۱۸۸۳
ملیت: پروسی (۱۸۱۸–۱۸۴۵) بدون تابعیت (بعد از ۱۸۴۵)
آرامگاه: گورستان هایگیت، لندن، انگلستان
بیوگرافی کارل مارکس
کارل هاینریش مارکس در پنجم مه ۱۸۱۸ در منطقه موسل در راین لند پروس تریر در غرب آلمان به دنیا آمد. وی سومین فرزند از نه فرزند هاینریش مارکس و هنریت پرسبورگ بود. مادر و پدر کارل مارکس، هر دو یهودی بودند و تبارشان به مؤمنان و خاخام های معروف می رسید. پدرش حقوق دانی بود که بخاطر مسائل حرفه ای یک سال قبل از تولد او، به آیین پروتستان های مسیحی درآمده بود.
کارل مارکس در محیط طبقه متوسط و یا روش تربیت لیبرالی، رشد یافت. تا سه سال قبل از تولدش، تریر در دست فرانسویان بود (آنان هنوز هم این شهر را Treves می خوانند) و اندیشه های جمهوری طلبانه، نوآورانه و متأثر از روشنگری و حتی باورهای رادیکال سیاسی آن جا رواج داشت. پدر کارل مارکس یک وکیل موفق بود و به خاطر کمک به زندگی حرفه ای خود از یهودیت به مسیحیت گرویده بود. پدر کارل مارکس نیز با این لیبرالیسم همراه بود، وطن پرستی شیفته ولتر بود، اگرچه رگه هایی از محافظ کاری در نامه های وی به چشم می اید. او آرزو داشت پسرش در رشته حقوق تحصیل کند و حرفه او را ادامه دهد، ولی کارل مارکس جوان شیفته فلسفه بود.
تحصیلات کارل مارکس
کارل مارکس در فضای فرهنگی که آثار کانت، گوته، روسو و نیز ادبیات رمانتیک در آن ترویج داشت، تحصیل کرد. دوست خانوادگی آنها بارون فون وستفالن که هوادار سوسیالیست های آرمان شهری بود، تأثیر زیادی بر او گذاشت کارل مارکس بعد از گذراندن دوران دبیرستان، اول در سال ۱۸۳۵ در دانشگاه بن اسم نویسی کرد، ولی سال بعد به برلین رفت تا رشته حقوق را ادامه دهد.
کارل مارکس آن جا با وجود نارضایتی پدرش، رشته فلسفه را انتخاب کرد و تحصیل خویش را تا اخذ درجه دکترا در سال ۱۸۴۱ ادامه داد. موضوع رساله پایان نامه او بحران اندیشه فلسفه بعد از ارسطو و بطور خاص تفاوت بینش ماتریالیستی دمکریتوس با بینش ماتریالیستی اپیکور در مورد طبیعت، بود.
فعالیت های کارل مارکس
"دستنوشته های اقتصادی- فلسفی سال ١٨٤٤" اولین طرح کارل مارکس برای یک سیستم اقتصادی است که هم زمان، مسیر فلسفی افکار او را روشن می کند. او این اثر تئوری "کار بیگانه شده" را که بر اندیشه هگل متکی است تشریح کرد ولی این اثر را که به "دستنویس پاریس" هم مشهور شده است، به پایان نرساند؛ بلکه همراه با انگلس کتاب "خانواده مقدس" را تدوین کرد.
در این دوران بود که فریدریش انگلس چند روزی میهمان کارل مارکس بود و دوستی بین آنها عمقی یافت که برای تمام زندگی ادامه داشت. این دو در سال های بعد با هم جزوه "مانیفست کمونیستی" را منتشر کردند که برای حدود دو قرن الگوی احزاب کمونیستی جهان بود. ایدئولوژی آلمانی کتاب دیگری بود که در سال های ١٨٤۵ و ١٨٤۶ توسط کارل مارکس نوشته شد، ولی بعد از مرگ او انتشار یافت.
در جریان انقلاب فوریه ١٨٤٨ فرانسه، زمانی که تکانه های این انقلاب به بروکسل رسید، کارل مارکس بازداشت و محکوم به ترک خاک بلژیک شد ولی به دعوت دولت موقت جدید فرانسه به پاریس برگشت و با شروع انقلاب مارس آلمان بار دیگر کلن را برای زندگی و فعالیت برگزید. در این شهر او یکی از رهبران جنبش انقلابی محسوب می شد و روزنامه "نویه راینشه سایتونگ، ارگان دموکراسی" را منتشر کرد.
در فاصله سال های ١٨٤٩ تا ١٨۶٤ میلادی کارل مارکس در تبعید لندن می زیست. انگلس نیز به او پیوست و پشتیبانی مالی از او را به عهده گرفت. در این سالها، کارل مارکس وقت خود را صرف تهییج کمونیسم در سطح بین المللی میکرد و به لحاظ تئوریک به نقد و تحلیل علمی کاپیتالیسم می پرداخت.
خانواده کارل مارکس
کارل مارکس در سال ١٨٤٣ با نامزد خویش "جنی فون وستفالن" ازدواج کرد. در همین سال همراه با همسرش به پاریس مهاجرت کرد و در آن جا شروع به انتشار مجله "کتاب سال آلمانی فرانسوی" و مکاتبه با فریدریش انگلس کرد که دو مقاله برای مجله او فرستاده بود ولی مجله به علت عدم همکاری همکاران آلمانی موفق به ادامه انتشار نشد. کارل مارکس و جنی فون وستفالن هفت فرزند داشتند، ولی بنا به دلایلی از شرایط بد زندگیشان در لندن، فقط سه نفرشان تا بزرگسالی زنده ماندند.
نامهای هفت فرزند کارل مارکس عبارتند از: جنی کارولین (۱۸۴۴–۱۸۸۳)، جنی لورا (۱۸۴۵–۱۹۱۱)، ادگار (۱۸۴۷–۱۸۵۵)، هنری ادوآرد گای (۱۸۴۹–۱۸۵۰)، جنی ایولن فرانسیس (فرانتسیزکا؛ ۱۸۵۱–۱۸۵۲)، جنی جولیا النور (۱۸۵۵–۱۸۹۸) و فرزند دیگری که قبل از نامگذاری درگذشت (ژوئیه ۱۸۵۷). ادعاهایی وجود دارد که کارل مارکس نیز از خدمتکار خانه اش، هلن دموث، صاحب یک پسر به نام فردی شد. با این وجود، برطبق گفته ترل کارور، این ادعا بطور کامل مطابق اسناد موجود نیست.
کارل مارکس، اکثراً هنگام اجاره یک خانه یا آپارتمان جدید از نام مستعار استفاده می کرد. او تصمیم داشت پیگیری رد خود را برای مقامات دشوارتر کند. زمانی که در پاریس بود، خود را «مسیو رامبو» می نامید، در حالیکه در لندن نامه های خود را به نام «ا. ویلیامز» امضا می کرد. دوستانش به علت رنگ تیره چهره و موهای فرفری سیاهش او را «مورو» می خواندند، در حالیکه خود او از فرزندانش می خواست «نیک پیر» یا «چارلی» صدایش کنند. کارل مارکس نیز به دوستان و خانواده اش نیز القاب و نام مستعار می داد. او فریدریش انگلس را «ژنرال»، خدمتکار خانه اش هلن را «لنچن» یا «نیم» دختر بزرگش را «کویی کویی، امپراتور چین» و دختر دومش را «کاکادو» یا «هوتنتوت» خطاب می کرد.
آثار باقی مانده از کارل مارکس
از کارل مارکس آثار زیر برجای مانده است: اختلاف بین فلسفه طبیعی دموکریت و اپیکور، مقدمه ای بر نقد اقتصاد سیاسی، تئوری های ارزش افزوده، تزهائی در مورد فویرباخ، جنگ داخلی فرانسه، جنگ داخلی آمریکا، درباره مسأله یهود، فقر فلسفه، مانیفست فلسفی مکتب تاریخی حقوق، کارمزدی و سرمایه، هیجدهم برومر لوئی بناپارت، یادداشت هائی در مورد جیمز میل، نقد فلسفه حق هگل، نبردهای طبقاتی در فرانسه، کشتارهای بلژیکی، کژدم و فلیکس، دست نوشته های اقتصادی و فلسفی و سرمایه (در سه جلد).
وفات کارل مارکس
همسر کارل مارکس در دوم دسامبر ۱۸۸۱ با همان اعتقادات دوران زندگی به عنوان یک کمونیست و ماتریالیست چشم از جهان فروبست. زندگی کارل مارکس پس از در گذشت همسرش یکسره توام با اندوه روانی و دردهای جسمانی بود که یک سال بعد با مرگ نامنتظر دختر بزرگش Longuet تشدید شد. کارل مارکس، درهم شکسته از این دو واقعه، دیگر نتوانست قد راست کند و به برونشیت و سینه پهلو مبتلا شد و در روز ١٤ مارس ١٨٨٣ در لندن درگذشت. او زمان مرگ ۶۵ سال داشت و در قبرستان های گیت لندن دفن شد.
گردآوری: بخش بیوگرافی سرپوش
- 13
- 1