چکیده ای از بیوگرافی آنگلا مرکل
نام: آنگِلا دوروتِئا کاسنِر
زاده:۱۷ ژوئیهٔ ۱۹۵۴
زادگاه:هامبورگ، آلمان غربی
شغل:صدراعظم آلمان
اقامتگاه:برلین، آلمان
محل تحصیل:دانشگاه لایپزیگ ( لیسانس علوم)
بیوگرافی آنگلا مرکل
آنگلا مرکل که نخستین فرزند خانواده بوده است، در سال ۱۹۵۴ در هامبورگ، از پدری کشیش و مادری معلم، زاده شد. خانواده او کمی بعد از تولد او، به شهر کوچک تمپلین در نزدیکی برلین در جمهوری دمکراتیک آلمان (آلمان شرقی) مهاجرت کردند. خانواده آنگلامرکل، مسیحی و مخالف دولت کومونیستی آلمان شرقی بودند. او ساخت دیوار برلین را یکی از اولین خاطرات کودکی خود می داند. وقتی او کودک بود از پله بالا رفتن وحشت داشت. در دوران دبیرستان همیشه شاگرد اول بود و دوست داشت مثل مادرش معلم شود ولی این آرزو توسط دولت کمونیست آلمان شرقی بر باد رفت.
دوران تحصیل آنگلا مرکل
آنگلا مرکل، در مدرسه پلی تکنیک شهر تمپلین شروع به تحصیل نمود؛ به اعتقاد معلمین و هم کلاسی ها، در دوران کودکی و نوجوانی کم تر مورد توجه بود ولی دارای روابط اجتماعی خوبی بود. استعداد او بیشتر در دروس زبان روسی و ریاضیات، چشمگیر بود. در المپیاد زبان روسی هم توانست تا سطح بین المللی شرکت کند. آنگلامرکل بجای جشن های معمول فارغ التحصیلی، در مراسم متبرک کلیسا که مختص ورود جوانان به جامعه مسیحایی است در کلیسای ماریا ماگدالن (St.- Maria- Magdalenen- Kirche) شهر تمپلین شرکت کرد. وی در طول دوران مدرسه اش، عضو سازمان جمعی سیاسی کودکان که بعدها گروه جوانان آزاد آلمان (Freien Deutschen Jugend) نام گرفت، بود.
ازدواج آنگلا مرکل
آنگلا مرکل در دانشگاه با اولریش مرکل، دانشجوی فیزیک آشنا شد و در ۱۹۷۷ بعد از ازدواج با او، نام خانوادگی خود را از «کاسنِر» به «مِرکِل» تغییر داد ولی این ازدواج دیری نپایید و در سال ۱۹۸۲ آن ها از هم جدا شدند.
آنگلا مرکل دکترای خود را در رشته شیمی فیزیک در سال ۱۹۸۶ بدست آورد، او در سال ۱۹۸۸ در مرکز آکادمی علوم با همسر دوم خود، یواخیم زاور (Joachim Sauer) آشنا شد. آنها بعد از چند وقتی با هم ازدواج کردند. آنگلا مرکل بدون این که از دو ازدواج خود فرزندی داشته باشد، با فرزندان همسر دوم خود که حاصل ازدواج قبلی او هستند، زندگی می کند.
زندگی سیاسی و فرهنگی آنگلا مرکل
آنگلا مرکل فیزیک را در دانشگاه لیپزیگ مطالعه کرد و در سال ۱۹۷۸ دکترای خود را بدست آورد و بعدها بعنوان یک شیمیدان در مؤسسه مرکزی شیمی فیزیکی آکادمی علوم از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۰ کار کرد. بعد از سقوط دیوار برلین در سال ۱۹۸۹، آنگلا مرکل به حزب سیاسی دموکرات مسیحی (CDU) پیوست. بعد از آن در کابینه هلموت کوهل بعنوان وزیر امور زنان و جوانان منصوب شد، سپس بعنوان وزیر محیط زیست و امنیت هسته ای خدمت کرد.
آنگلا مرکل بعد از شکست کوهل در انتخابات سال ۱۹۹۸، بعنوان دبیر کل CDU نامگذاری شد. در سال ۱۹۹۰ به معاونت سخنگوی اولین دولت دموکراتیک جدید در آلمان شرقی پیشین منصوب شد. بعد از اتحاد آلمان وی به آلمان غربی رفت و در آن جا به عضویت حزب محافظه کار اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان درآمد. در ۱۸ مارس ۱۹۹۰ او از ایالت مکلنبورگ فورپومرن به مجلس فدرال آلمان (بوندستاگ) راه یافت و بعنوان قائم مقام سخنگوی دولت منتخب شد.
به علت توجه هلموت کوهل (صدراعظم وقت آلمان) به او، در ۱۸ ژانویه ۱۹۹۱ آنگلا مرکل به عنوان وزیر زنان و جوانان و در سال ۱۹۹۴ بعنوان وزیر محیط زیست، حفظ طبیعت و امنیت رآکتورها مشغول بکار شد. آنگلا مرکل مقام این وزارت را تا سال ۱۹۹۸ که به قدرت گرفتن حزب سوسیال دموکرات آلمان به رهبری گرهارد شرودر انجامید، نگه داشت. پس از آن تلاش به ائتلاف با سوسیال_ دموکرات ها برای حکومت در برخی از ایالات کرد که به نتیجه ای نرسید.
پس از شکست اتحادیه دموکرات مسیحی در انتخابات ۱۹۹۸، آنگلا مرکل به عنوان دبیرکل این حزب برگزیده شد و در سال ۱۹۹۹ پس از رسوایی پرداخت های مالی غیرمجاز در این حزب که به برکناری رهبر وقت این حزب ولفگانگ شویبله انجامید به رهبران حزب خود من جمله هلموت کوهل پشت کرد در سال ۲۰۰۰، آنگلا مرکل، رهبر حزب انتخاب شد، ولی در سال ۲۰۰۲، نامزدی حزب CDU برای صدراعظمی را به ادموند استویبر باخت.
در سال ۲۰۰۲ با این وجود ادموند اشتویبر دبیرکل اتحادیه سوسیال- مسیحی بایرن که با اتحادیه دموکرات مسیحی در پارلمان متحد بود بعنوان نماینده دو حزب متحد برای صدراعظمی کاندید شد. این دو حزب با رهبرانشان (آنگلا مرکل و اشتویبر) بارها گرهارد شرودر و سوسیال دموکرات ها را تحت عناوین گوناگون سیاست های نادرست اقتصادی، افزایش بدهی های کشور و مهمتر از همه، تعداد بسیار زیاد بیکاران مورد سرزنش قرار می دادند. با این وجود اتحاد آنها بار دیگر در سال ۲۰۰۲، بیشتر بخاطر سیاست های آنها در خصوص جنگ عراق از ائتلاف قرمز_ سبز به رهبری گرهارد شرودر و یوشکا فیشر شکست خورد.
با افزایش بدهی ها و بیکاران کشور در سال های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴، فشار بر شرودر و متحدانش بیشتر شد، تا آن جا که اتحادیه دموکرات مسیحی در سایر ایالت های آلمان به پیروزی رسید. سوسیال دموکرات ها و شرودر برای جبران این شکست ها پیشنهاد به عقب کشاندن انتخابات پارلمانی در سال ۲۰۰۵ را دادند، تا به رقبای خود محبوبیتشان را بین مردم به اثبات برسانند. در حالیکه کارشناسان، امیدی برای سوسیال دموکرات ها نمی دیدند.
آنگلا مرکل عاقبت در سال ۲۰۰۵ بعنوان نامزد صدر اعظمی حزب خود، به این مقام دست یافت. وی دموکرات مسیحی های آلمان را، آرام و بی سر و صدا، با از میدان به در کردن تمام مخالفان مذکر خود، رهبری می کند.
سیاست خارجی آنگلا مرکل
آنگلا مرکل، در طول جنگ عراق، با سیاست های آمريکا همسو شد و مخالفت شدید اپوزیسیون این کشور را برانگیخت، تا جایی که رئیس حزب سوسیال دموکرات، اظهارات آنگلا مرکل را "سجده دربرابر دولت آمریکا" دانست. در مورد حذف سلاح های اتمی در آلمان، آنگلا مرکل مذاکرات، در مورد موشک ها را همراهی با سایر کشورهای عضو ناتو دانسته و مشارکت انحصاری آلمان را به طور کامل رد کرد.
آنگلا مرکل در مورد سیاست در قبال ترکیه معتقد به برقراری مشارکت ممتاز به جای عضویت این کشور در اتحادیه اروپاست ولی در سیاست خاورمیانه، موضوع حضور نیروهای آلمان در ارتش صلح آمریکا (جنوب لبنان) برای حل مسالمت آمیز بحران لبنان- اسرائیل، کم تر موضع گیری شفاف کرده است. آنگلا مرکل در مورد بحران اقتصادی اروپا و بدهی، مبارزه خود علیه آنرا رسماً اعلام نمود و در حوزه های خانواده و محیط زیست هم فعالیت هایی داشته است.
خصوصیات آنگلا مرکل
از خصوصیت های بارز آنگلا مرکل این است که خوب میتواند به حرف دیگران گوش دهد. دوستان و آشنایان دوران نوجوانی او، به ژاکلین بویسن گفته اند که او به "آسانی میتواند با دیگران رابطه برقرار کند". از خصلت های برجسته ی دیگر آنگلا مرکل، توانایی درک و دریافت سریع اوست. با این حال یکی از اعضای حزب، کورت لاوک، که رئیس شورای اقتصادی و نماینده ی جناح بانفوذ حزب است، با این خصلت مسأله دارد. او می گوید:« آنگلا مرکل خوب گوش می کند، می فهمد، مسئله را حلاجی می کند، با این حال نتیجه نامعلوم است زیرا واکنش او اغلب ناروشن است.»
کورت لاوک منافع جناحی در حزب را نمایندگی می کند که آنگلا مرکل بدون در نظر گرفتن خواست های جناح دیگر نمی تواند به آنها تن دهد. این خصوصیت که آنگلا مرکل خیلی سریع به حقیقت مسأله پی می برد ولی در تصمیم گیری عجله به خرج نمی دهد، بر کسی پوشیده نیست. خود او در این مورد می گوید:« من لحظه ای تصمیم نمی گیرم. پدیده ها و مسائل را در کل می سنجم و در قضاوت هایم همیشه به نتیجه ی آنها فکر می کنم.»
گردآوری: بخش بیوگرافی سرپوش
- 12
- 5