زندگی نامه حضرت علی اصغر؛ نوزاد شش ماهه امام حسین

داستان زندگی حضرت علی اصغر

چکیده ای از زندگینامه حضرت علی اصغر (ع):

زاده: ۱۰ رجب ۶۰ ه‍.ق

محل تولد: مدینه، حجاز

درگذشت: ۱۰ محرم ۶۱ ه‍.ق

محل شهادت: کربلا، عراق

مدفن: حرم حسین بن علی

نام پدر: حسین بن علی

نام مادر: رباب بنت امرئ القیس

زندگی نامه حضرت علی اصغر:

عبدالله بن حسین بن علی بن ابی طالب فرزند امام حسین که طبق باور شیعیان کوچک ‌ترین فرزند این امام بودند در ۱۰ رجب سال ۶۰ هجری در مدینه به دنیا آمدند همچنین نام مادرشان رباب بنت امرئ القیس بود. حضرت علی اصغر جزء افرادی است که در بین شیعیان لقب باب‌الحوائج را گرفته.

در سایر منابع نظیر حبیب‌السیر برخلاف آنچه شیعیان به آن معتقد هستند؛ علی اصغر در واقع نامی است که به سجاد فرزند امام حسین دارد که در جریان اتفاقات کربلا به بیماری مبتلا بود. نام این طفل شیرخوار در منابع مختلف؛ متفاوت عنوان شده به طوری که برخی منابع به او علی اصغر گفته اند، برخی منابع هم دو کودک را فرزند امام حسین معرفی کرده اند که نام آنها عبدالله و علی اصغر می باشد.

اولین مورخی که از طفل شش ماهه امام حسین با نام علی یاد کرده است؛ ابن اعثم است که از ایشان با نام علی فی الرضاع سخن گفته است.

زندگی نامه حضرت علی اصغر

طبری شیعی از علمای قرن چهارم هم نخستین کسی است علاوه بر فرزندان امام حسین علی‌اکبر، سجاد، عبدالله نام علی اصغر را هم اضافه کرده است، بعد از این عالم نیز ابن خشاب و ابن شهر آشوب هم نام این طفل شیرخوار را علی اصغر نامیده اند و بعد از این موضوع این اسم به منابع متاخرتر هم راه یافته است.

در این میان برخی اعتقاد دارند عبدالله غیر از علی اصغر می باشد زیرا عبدالله در دامان پدرش امام حسین و جلوی در خیمه ها به شهادت رسید ولی حضرت علی اصغر بنابر آنچه نقل شده مقابل صف دشمن مورد حمله تیر قرار گرفت و به شهادت رسید.

یکی از مفسران به نام صاحب ذخیرة الدارین نقل کرده است عبدالله در روز عاشورا به دنیا آمد و ساعاتی بعد از تولد هم به شهادت رسید، اما در مقتل ابومخنف نقل شده علی اصغر کودکی شیرخوار شش ماهه در کربلا بوده است.

حدیثی از امام محمد باقر نقل شده که فرموده اند: «از آن خون‌هایی که حسین بن علی به آسمان پاشید، قطره‌ای به زمین بازنگشت.»

نسب حضرت علی اصغر

نام و نسب حضرت علی اصفر:

برخی از منابع بدون ذکر نام از طفل شیرخوار امام حسین با عنوان؛ «صبىّ» یا «صغیر» یاد کرده اند و برخی منابع نیز نام او را عبدالله عنوان کرده اند. نخستین مورخی که از این فرزند با نام علی یاد کرده است ابن اعثم (م ۳۱۴ ق) می باشد، همچنین مقتل خوارزمى (م ۵۶۸ ق) که بسیاری از مطالب خود را از ابن اعثم گرفته است؛ از ایشان با نام «علىٌ الطفل» یعنی بدون ذکر پسوند اصغر یاد کرده است.

طبق بررسی ها اولین کسی که نام یکى از فرزندان امام حسین را علاوه بر على اکبر و امام سجاد علیه السلام و عبدالله، با نام علی اصغر یاد کرده است طبرى آملى می باشد. طبری آملی از علماى قرن چهارم صاحب دلائل الامامه می باشد، بعد ایشان نیز ابن خشاب بغدادى (م ۵۶۷ ق) و ابن شهرآشوب (م ۵۸۸ ق) نام ایشان را علی اصغر گذاشتند.

نام مادر حضرت علی اصغر در بیشتر منابع به عنوان رباب دختر امرئ القیس آمده است.

شهادت حضرت علی اصغر

شهادت حضرت علی اصغر:

حضرت علی اصغر در ۱۰ محرم سال ۶۱ هجری در شش ماهگی در کربلا به شهادت رسید و طبق روایتی که سید بن طاووس در کتاب لهوف آورده؛ دو روایت را برای شهادت حضرت علی اصغر در نظر دارد که در ادامه به آنها اشاره می شود:

روایت اول:

طبق این روایت شهادت حضرت علی اصغر اینگونه اتفاق افتاده: امام حسین به خیمه آمده و به حضرت زینب فرموده اند: خواهرم زینب فرزند کوچک مرا بیاور تا با او وداع کنم، در همین حین که امام قصد بوسیدن حضرت علی اصغر را داشته اند؛ حرملة بن کاهل با انداختن تیر به سمت کودک گلوی او را سوراخ کرده است. امام به زینب می فرمایند: کودک را بگیرد و سپس خون ایشان را در کف دست خود گرفته تا پر شود و سپس خون را به سوى آسمان پاشید و فرموده اند: «چه آسان است آنچه در محضر خدا بر من وارد مى‏ آید!». امام باقر هم در این راستا فرموده اند: از آن خون قطره ‏اى به زمین فرود نیامد.

محل دفن حضرت علی اصغر

روایت دوم:

در روایت دوم اینگونه عنوان می شود: با فشار آوردن تشنگی به تمام خیمه ها حضرت زینب علی اصغر را نزد امام حسین می برد و به او می گوید: این طفل تو سه روز است که آب نیاشامیده، برایش آبى طلب کن. اما حسین نیز کودک را روی دست خود بلند می کند و می فرماید: «یا قوم قد قتلتم شیعتی و أهل بیتی، و قد بقی هذا الطفل یتلظّى عطشا، فاسقوه شربة من الماء». ترجمه: «اى قوم! شیعیان و اهل بیتم را کشتید و فقط این طفل باقى مانده که از عطش بخود مى‌‏پیچد، او را با شربتى از آب سقایت کنید».

در بین سخنان امام؛ مردی از میان دشمنان تیری رها کرد و گلوی کودک را برید. بعد از این واقعه امام آنها را نفرین کرد به طوری که به دست مختار و دیگران گرفتار شدند.

روایت دوم از نظر سید بن طاووس به عقل نزدیک تر است زیرا زمان و حال تودیع با کودک نبود و امام در حال جنگ و حرب بوده اند.

چندین نقل در مورد شهادت حضرت علی اصغر در «نفس المهموم» ارائه شده است که مقداری با همدیگر تفاوت دارند، از جمله آنها که روایتی از هشام بن محمد کلبى در کتاب تذکره روایتی آمده است، اینگونه عنوان شده است که؛ هنگامی که حسین علیه السّلام آنها را دید که بر کشتن وى متّفق بودند، قرآن را گرفت و باز کرد سپس بر سرنهاد و فریاد زد: میان من و شما این کتاب خدا و جدم محمد رسول او، اى مردم به چه سبب خون مرا حلال مى ‏دارید؟!

همانطور که در اول صبح عاشورا گذشته است کلبی در کتاب خود آورده است: همانطور که امام حسین رو بگرداند صدای طفل خود را شنید که از تشنگی گریه می کند سپس دست او را گرفت و فرمود: اى مردم اگر بر من رحم نمى‏ کنید بر این طفل ترحّم کنید. در همین حین مردی تیری را پرتاب کرد که سبب شد طفل شش ماهه ذبح شود سپس امام حسین گریست و فرمود: خدایا حکم کن میان ما و این مردمى که ما را خواندند تا یارى کنند، آنگاه ما را کشتند.

سپس ندایی از آسمان رسید: اى حسین او را رها کن که وى را در بهشت دایه‏ اى معین است.

گردآوری: بخش بیوگرافی سرپوش