حضرت شعیا پیامبر بنی اسرائیل

حضرت شعیا

چکیده ای از بیوگرافی حضرت شعیا:

نام کامل: شعیا بن امصیا

تاریخ تولد: سده ۸ پیش از میلاد

محل زندگی: بیت المقدس

مدت پیامبری: ۴۰ سال

نسبت:حضرت یعقوب

درگذشت: سده ۷ پیش از میلاد

ستایش شده در: یهودیت، کلیسای کاتولیک، کلیسای ارتدکس شرقی، ارتدوکسی مشرقی، اسلام

بیوگرافی حضرت شعیا

بیوگرافی حضرت شعیا:

شعیا بن امصیا در قرن ۸ پیش میلاد در سرزمین فلسطین به دنیا آمد. وی بعد از حضرت یونس و حضرت دانیال و پیش از حضرت زکریا و حضرت یحیی زندگی می کرده است. نام حضرت شعیا در قرآن ذکر نشده است اما برخی از منابع دینی از قبیل برنابا و انجیل متی از وی به عنوان اشعیاه پیغمبر نام برده اند، همچنین در مجموعه کتاب مقدس هم کتابی تحت عنوان «کتاب اِشعیاه پیغمبر» وجود دارد که در آن الهامات خدا بر حضرت شعیا نوشته شده اند. 

نیمه ماه رجب امام صادق از این پیامبر به عنوان یکی از پیامبران الهی نام می برد و بر وی درود می فرستند: «اللَّهُمَ‏ صَلِّ‏ عَلَى‏ هَابِیلَ‏ وَ شَیْثٍ‏ وَ إِدْرِیسَ‏ ... و شَعْیَا ...».

از طرفی روایت شده امام رضا در مناظره ای که با راس الجالوت داشته از حضرت شعیا به عنوان پیامبر نام می برد و صحبت او را برای اثبات حقانیت پیامبر شاهد می گذارد، از طرفی آنها هم این کلام را قبول می کنند.

رسالتی که شعیای نبی دارد تبلیغ دین حضرت موسی است که بنی اسرائیل را به دین آن حضرت دعوت می کنند. عنوان شده است شعیا بعد از تخریب بیت المقدس آن را بازسازی کرده اند. 

زندگینامه حضرت شعیا

دوران نبوت حضرت شعیا:

شعیا زمانی به پیامبری رسید که فردی به نام «صدقیا» (حزقیا) بر مردم حکمرانی می کرد. در ابتدا آنها آئین وحدانیت خدا را قبول داشتند و مردمی درستکار محسوب می شدند تا زمانی که در دین خودشان بدعت تازه قرار دادند. خدا هم برای پاسخ به سرکشی آنها بابل را به پادشاهی آنها رساند. 

آن قوم شروع به دعا و توبه کردند و خدا هم توبه آنها را به خاطر پدران صالحشان قبول کرد. مردم در صبح دیدند که تمامی سپاه بابل در اردوگاه مرده اند و تنها ۱۵ نفر از آنها که یک نفرشان بخت النصر بود سالم مانده است سپس برای مرتبه دوم صدقیا بر آنها حاکم شد. 

صدقیا پادشاهی صالح و متدین بود و تا زمانی که وی بر مردم حکومت می کرد مردم به خداوند یکتا اعتقاده داشته و از دستورات پیامبر خود اطاعت می کردند. 

براساس فرمانی که خداوند بر شعیای نبی نازل کرد وی مامور شد تا از قوم خودش در برابر گناه و بزهکاری محافطت کند و برای بار دیگر آنها را به ایمان و خداپرستی دعوت کرد. خداوند به شعیا وحی کرد که به زودی صدقیا از دنیا خواهد رفت پس بهتر است از وی بخواهی جانشینی برای خود تعیین کند. شعیا نیز این پیام خدا را به صدقیا رساند.

صدقیا شروع به تزرع و زاری کرد و فرصت بیشتری را طلبید تا بتواند توشه ای بری آخرت خود فراهم کند. او پریشانی خود را ابراز کرد و خداوند درخواست کرد تا عجلش را مدتی به تاخیر بیندازد. خدا هم این دعای او را قبول کرد و به مدت ۱۵ سال بر عمرش اضافه کرد. بعد از مرگ صدقیا مردم بار دیگر به سرکشی و گناه روی آوردند.

خدا به شعیا فرمود که ۱۴۰ هزار نفر از شروران و ۶۰ هزار نفر از خوبان امتش به زودی از بین می روند. شعیا از خداوند پرسید: چرا خوبان از میان می روند؟ گناه آنها چیست؟

خدا در پاسخ می فرمایند: آنها با گناهکاران همنشینی کرده اند و هرگز به آنها با خشم نگاهی نداشته اند همچنین از معاشرت با آنها احساس ناراحتی نمی کرده اند. شعیا به سمت قوم خود فرستاده شد تا آنها را هم هدایت کند اما آنها نه تنها دعوت نشدند بلکه همه ارشادها را نشنیده گرفتند و تصمیم داشتند که شعیا را به قتل برسانند. 

محل دفن حضرت شعیا

جنگ در زمان شعیا: 

زمانی که شعیا پیامبری قوم خود را برعهده داشت قوم آشوری ها به بیت المقدس حمله ور شدند و قصد کردند که با محاصره این مکان را تحت تصرف خود قرار دهند. حزقیا که در آن زمان حاکم شهر بود از شعیا درخواست کرد که دعایی مبنی بر خروج شهر از محاصره نزد خدا داشته باشد.

این حضرت با دعا شهر را آزاد و جنگ با آشوریان را به اتمام رساند و تمام سپاه بیت المقدس را ترک کردند. این پیامبر مانند سایر پیامبران مردی صالح و خیر اندیش بود به همین دلیل خداوند این رسالت را برعهده او گذاشت تا مردم را از جهل و نادانی نجات دهد.

وفات و مدفن حضرت شعیا: 

نحوه ی کشته شدن حضرت شعیا به دو صورت نقل شده است:

زمانی که پادشاه زمان شعیا به نام حزقیا از دنیا رفت، بنی اسرائیل راه فساد را در زمین پیش گرفتند اما شعیا آنها را از انجام این عمل منع می کرد، به همین دلیل مردم قصد کشتن او را کردند، شعیا تصمیم بر فرار گرفت به همین دلیل در میان درختان مخفی شد اما مفسدان وی را به همراه درخت به دو نیم تقسیم کردند.

براساس آنچه نقل شده است فساد بنی اسرائیل در قرآن به همین کشتن حضرت شعیا معروف است. 

از طرفی عنوان شده است؛ به دلیل بشارت دادن حضرت شعیا (ع) به پیامبری حضرت عیسی (ع) و حضرت محمد (ص)، قوم شعیا او را هفتاد روز در بیت المقدس گردانیدند و سپس افرادی او را به قتل رساندند.

 در منابع اسلامی و کتاب های مقدس درباره سال های پایانی عمر شعیا و محل دفن او صحبتی نشده است، اما براساس آنجه رابی سلیمان بین شمعون در سال ۸۲۰ شمسی عنوان می کند: «در کتابی دیدم که عاموس نبی و اِشعیای نبی در غاری در تقوع دفن شده اند».

این شهرک در ۱۵ کیلومتری جنوب غربی بیت المقدس واقع است، اما محل غاری در تلمود به آن اشاره شده، امروزه بر ما معلوم نیست.

تعدادی هم عنوان می کنند که حضرت شعیا برای هدایت مردم ایران آمده بوده است به همین دلیل در شهر اصفهان از دنیا رفته و مرقد ایشان در جنب امامزاده اسماعیل در خیابان هاتف اصفهانی قرار داد. آرامگاه شعیا هم از جمله مکان های دیدنی اصفهان محسوب می شود کهه با ضریحی چوبی تزئین شده. در جانب شمالی ضریح هم کتیبه ای سنگی با خط نستعلیق و مربوط به عصر صفویه دیده می شود

البته باید توجه کرد که مسافت بسیاری زیادی بین وطن شعیا و محل دفن او در اصفهان وجود دارد به همین دلیل نمی توان این نقل را چندان قطعی دانست و امکان دارد فرد دفن شده در این آرامگاه یکی دیگر از اولیای خدا به نام شعیا باشد.

گردآوری: بخش بیوگرافی سرپوش