روز جهانی صلیب سرخ و هلال احمر
معمولاً هر ۴ سال یکبار، کنفرانس جهانی صلیب سرخ و هلال احمر تشکیل می شود و پس از سال ۱۹۸۶( کنفرانس ۲۵ام در ژنو)، قوانین و آئین نامه های مربوط به نهضت بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر در سالهای ۱۹۹۵( کنفرانس ۲۶ام) و ۲۰۰۶( کنفرانس ۲۹ام) دو مرتبه تمدید و تصویب میشود.
از صلیب سرخ و هلال احمر به عنوان مجموعه ای از سازمان های با اهداف و اساسنامه مشترک یاد میشود که دارای نمایندگی های بومی در بیش از ۱۹۰ کشور دنیا هستند و عملکردشان به صورت بین المللی است. در حال حاضر ، بزرگترین شبکه بشردوستانه غیرسیاسی و امداد رسانی جهانی توسط صلیب سرخ و هلال احمر بین المللی تشکیل میشود.
مقر كمیته بین المللی صلیب سرخ در ژنو( سوئیس) می باشد. وظیفه ی این سازمان که بی طرف، بی غرض و مستقل است، حفاظت از زندگی و كرامت قربانیان جنگ و نیز خشونت داخلی و یاری رساندن به آنها می باشد. فعالیت های كمیته بین المللی، متکی بر مقررات حقوق بشردوستانه است و در موارد سیاسی، دینی و عقیدتی بی طرف است.
تاریخچه روز جهانی صلیب سرخ و هلال احمر
در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ماه( ۸ می) هر سال، روز جهانی صلیب سرخ و هلال احمر را برگزار می کنند. هدف از انتخاب چنین روزی، زادروز یکی از بنیان گذاران صلیب سرخ به نام آنری دونان می باشد. او تاجر و فعال اجتماعی سوئیسی بود که به ثبت خاطرات و ایده هایش در یک کتاب خاطره پرداخت. این کتاب موجب آغاز کمیته بین المللی صلیب سرخ در سال ۱۸۶۳ شد. اولین برنده جایزه صلح جهان، آنری دونان نام داشت.
ایده برگزاری روز صلیب سرخ، بعد از پایان جنگ جهانی اول مطرح شد و توسط یک کمیسیون بین المللی تصویب شد. این کمیسیون در چهاردهمین کنفرانس بین المللی صلیب سرخ، مورد مطالعه قرار گرفت و در پانزدهمین کنفرانس بین المللی صلیب سرخ در سال ۱۹۳۴ در توکیو برگزار شد. این سازمان در سال ۱۹۹۱، به فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر تغيير یافت. روز جهانی صلیب سرخ در هشتم می سال ۱۹۴۸، برای اولین بار جشن گرفته شد. عنوان رسمی این روز در سال ۱۹۸۴، به" روز جهانی صلیب سرخ و هلال احمر" تغییر یافت.
دونان قبل از مرگش توانست جایزه “صلح نوبل” را به پاس تفکرات سازنده اش دریافت کند. سپس برای نخستین بار در روز “هشتم ماه می” سال ۱۹۸۴، روز جهانی صلیب سرخ به افتخار روز تولد دونان نامگذاری شد.
هلال احمر در ایران
در سال ۱۳۰۱ دولت ایران، اقدام به تاسیس جمعیت ملی هلال احمر خود کرد ولی علامت شیر و خورشید سرخ را به جای استفاده از نشان صلیب سرخ و یا هلال احمر، بعنوان نشان جمعیت خود انتخاب كرد. سرانجام علامت شیر و خورشید در كنفرانس ژنو در سال ۱۹۲۹ با تلاش ها و پیگیری متمادی دولت و جمعیت ایران بعنوان نشان سوم مورد حمایت بین المللی، تصویب شد.
سپس سه نشان صلیب سرخ، هلال احمر و شیر و خورشید سرخ به نشانه های رسمی بین المللی تبدیل شدند. دولت ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال ۱۳۵۹ نامه ای به دولت سوئیس بعنوان امین و نگاهدارنده قراردادهای چهارگانه ژنو، ارسال کرد و اعلام نمود كه استفاده از شیر و خورشید سرخ را به تعلیق درآورده و از علامت هلال احمر به جای آن استفاده خواهد نمود.
از آن پس، نام جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران به جمعیت" هلال احمر جمهوری اسلامی ایران" تغيير پیدا کرد.
اعضای هلال احمر
اعضای هلال احمر عبارتند از:
> کمیته بین المللی با اهداف انسان دوستانه در زمان جنگ شامل ۲۵ نمایندهٔ سوئیسی.
> جمعیت های ملی با هدف حمایت از اسیب دیدگان بلایای طبیعی و درگیری های نظامی.
> نهادها شامل کنفرانس، شورای نمایندگان و کمیسیون دائمی.
> فدراسیون بین المللی با هدف ارتباط و هماهنگی میان جمعیت های ملی و کمک رسانی به اسیب دیدگان حوادث و بلایای طبیعی.
اصول هفتگانهٔ نهضت
در ادامه با اصول هفتگانهٔ نهضت آشنا شوید:
- انسانیت
- بی غرضی
- بی طرفی
- استقلال
- خدمات داوطلبانه
- وحدت
- جهانی بودن
شیر و خورشید سرخ
نشان جمعیت شیر و خورشید سرخ تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران تعلق گرفت که علیرغم جایگزینی آن با نشان هلال احمر، هم چنان امتیاز آن متعلق به ایران است. ایران در۲۳ ژوئیه ۲۰۰۰ به دولت سوئیس اعلام کرد که حق این را محفوظ می دارد تا در هر زمانی مجددا از نشان شیر و خورشید سرخ استفاده کند و درخواستش از وزارت خارجه سوئیس چنین بود که دولت سوئیس، کشورهای عضو کنوانسیون ژنو ۱۹۴۹ را از تصمیم جمهوری اسلامی ایران مطلع کند.
گردآوری: بخش تونل زمان سرپوش
- 19
- 6