خودروهایی که از نظر ظاهری فاجعه هستند/ تصاویر

طرفداران و کسانی که صنعت خودرو را دنبال می‌کنند، همیشه شرکت‌های خودروسازی را به دلیل تولید یک نمونه خاص، تولید یک طرح مفهومی منحصربه‌فرد و جذاب تشویق کرده و بازخوردهای مثبتی را به آن می‌دهند. شرکت‌ها نیز همیشه برای بهتر شدن کارشان، به دنبال این بازخوردهای ارزشمند هستند.

اما دراین‌بین هستند خودروهایی که نه‌تنها نمی‌توان یک بازخورد مثبتی را نسبت به آن‌ها داشت بلکه می‌توان گفت که تولید چنین خودرویی با این ظاهر می‌تواند یک‌جور فاجعه برای شرکت سازنده به‌حساب بیاید. خودروهایی که سازندگانشان آن‌ها را به چشم یک تغییردهنده بازی و یا محصولی که می‌توانست آمار فروششان را جابجا کند نگاه می‌کردند اما هیچ‌گاه این اتفاق نیفتاد.

شورلت SSR

جنرال موتور آمریکا، در سال ۲۰۰۰ قصد معرفی یک خودرو با ایده جدید را داشت. شورلت SSR که مخفف سوپر اسپورت رودستر است را می‌توان همان ایده‌ی نه‌چندان جذاب شورلت به‌حساب آورد. خودرویی که از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ به تولید رسید، یک پیکاپ کانورتیبل بود که طراحی روبه عقبی را تجربه می‌کرد.

شورلت، قلب تپنده SSR را یک موتور ۸ سیلندر باقدرت ۳۹۵ اسب بخار قرار داده بود. موتوری که قدرتش را از طریق یک جعبه‌دنده ۶ سرعته دستی، به چرخ‌ها منتقل می‌کرد. پس‌روی کاغذ، این اعداد چندان بد هم به‌حساب نمی‌آیند؛ پس مشکل در کجاست؟

مشکل، طراحی زشت و بسیار قدیمی SSR بود که شورلت، در طراحی آن از پیکاپ های اواخر دهه ۴۰ میلادی الهام گرفته بود. همچنین قیمت گران ۴۲,۰۰۰ دلاری نیز یکی دیگر از معایب بزرگ این پیکاپ شورلت به‌حساب می‌آمدند.

سوبارو SVX

شرکت ژاپنی سوبارو اگرچه این روزها یک شرکت قابل‌اطمینان و محافظه‌کار محسوب می‌شود اما با بازگشت به اوایل دهه ۹۰ میلادی، این شرکت تلاش زیادی برای پیدا کردن جایگاه واقعی خودکرده بود. نتیجه این تلاش خودرویی بود به نام SVX که طراحی آن را شرکت ایتالدیزاین برعهده‌گرفته بود.

SVR دارای یک موتور ۳.۳ لیتری ۶ سیلندر تنفس طبیعی بود که ۲۳۱ اسب بخار قدرت به همراه ۳۰۹ نیوتون متر گشتاور را به راننده خود هدیه می‌داد.

سوبارو، مدت‌زمان ۲ سال را صرف کرد تا SVX را از مرحله طرح مفهومی به تولید نهایی برساند. سرانجام در سال ۱۹۹۱ تولید آن شروع شد و تا سال ۱۹۹۶، تنها ۲۵,۰۰۰ دستگاه از آن (۱۵,۰۰۰ در آمریکا) به فروش رفت.

هوندا کراس تور

هوندا کراس تور زمانی که در سال ۲۰۱۱ معرفی شد، درواقع بانام آکورد کراس تور به صحنه نمایش آمد. خودرویی که بر پایه نسل هشتم آکورد به تولید رسیده بود؛ اما ایده تولید این خودروی نه‌چندان زیبا، پاسخ هوندا به تولید مدل ونزا (Venza) توسط تویوتا بود که حدود دو سال قبل از کراس تور معرفی‌شده بود. هدفی که با متولد شدن یک خودروی زشت، به‌جای خاصی نرسید.

اگرچه این خودرو با سیستم انتقال قدرت چهارچرخ محرک (AWD) معرفی ‌شده بود، اما ظاهر کراس تور مانع بزرگی بر سر راه موفقیت این خودروی واگن (شبیه کراس اوور!) بود. حتی هوندا در سال ۲۰۱۳ یک نسخه اصلاح‌شده آن را نیز معرفی کرد ولی بازهم مشتری‌پسند نبود تا اینکه در سال ۲۰۱۶ پایان این خودروی فاجعه‌آمیز هوندا از راه رسید.

آئودی A2

این خودروی آلمانی توسط طراح خودروی سرشناس به نام لوک دونکر وولکه که طراحی لامبورگینی مورسیلاگو ازجمله شاهکارهای اوست، متولدشده است. بله هر طراح خودرویی می‌تواند دوران بد و نه‌چندان پرباری را در زندگی حرفه‌ای خود طی کرده باشد. آئودی A2 خودرویی بود که از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵ و در قالب یک خودروی کامپکت MPV پنج درب به فروش رسید.

شرکت آئودی برای A2 آرزوهای زیادی را در سر می‌پروراند. به‌طوری‌که مصرف بسیار بهینه هم در نسخه بنزینی و هم گازوئیلی، وزن بسیار کم (تنها ۹۹۸ کیلوگرم) به دلیل استفاده از آلومینیوم در بدنه آن و استفاده از طیف متنوع موتور در این خودرو از شاخصه‌های جذاب آن، به شمار می‌رفتند.

اما A2 به دلیل ظاهر نه‌چندان مناسب و جذاب خود، نتوانست جایی در دل مشتریان بازکرده و حتی بازار اروپا نیز این خودروی زشت را رد کرد.

کرایسلر کراسفایر

شرکت کرایسلر در سال ۲۰۰۴ که نیاز مبرمی به معرفی و تولید یک خودرو داشت، با استفاده از متحدشدن با دایملر آلمان (مالک مرسدس بنز) توانست خودرویی را تولید کند که حدود ۸۰ درصد قطعاتش را از نسل دوم مرسدس SLK رودستر، قرض گرفته بود. قطعاتی که منجر به تولید یک کرایسلر نه‌چندان خوش‌چهره و جذاب شدند.

باوجود موتور قدرتمند ۶ سیلندر و استفاده از جعبه‌دنده ۶ سرعته دستی در کراسفایر، این خودرو کماکان یک خودروی گران (حتی برای خودروهای کرایسلر) محسوب می‌شد و مرسدس بنز SLK چهره به‌مراتب جذاب‌تر و زیباتری را نسبت به کرایسلر کراسفایر داشت.