تفاوت لیزینگ خودرو در آمریکا با لیزینگ خودرو در ایران

به گزارش فرادید، هروقت در کشورمان حرف از لیزینگ خودرو به میان می‌آید، با واکنش‌هایی روبرو می‌شویم که در اکثر مواقع از بی‌اعتمادی و نداشتن صرفه اقتصادی این نوع خرید خبر می‌دهند. در شرایطی که نام لیزینگ عموما در کشورمان با خاطراتی از سرقت سرمایه و مشکلاتی از این دست گره خورده، به نظر می‌رسد که حداقل در کشورهای پیشرفته دنیا این مسئله زوایای مثبتی را برای جامعه و افزایش قدرت خرید مردم به همراه داشته.

زمانی که به بهترین گزینه‌های لیزینگ خودرو در آمریکا برای ماه آینده میلادی نگاه می‌کردیم به یک نکته عجیب برخوردیم. یکی از پیشنهاد‌ها این امکان را پیش روی مخاطب قرار داده بود که هوندا سی‌آر-وی را با پیش پرداخت ۲۲۹۹ هزار دلار و اقساط ۳۶ ماهه با رقم ۱۹۹ دلار در اختیار بگیرد.

اگر رقم‌های اعلام شده با یک دیگر جمع کنیم، متوجه این مسئله می‌شویم که در اصل برای خرید لیزینگ این مدل از هوندا عملا خریدار طی سه سال مجموعا مبلغی معادل ۹۴۶۳ دلار را پرداخت می‌کند با قیمت مدل پایه این خودرو که ۲۴۸۰۰ دلار است، فاصله بسیاری دارد. همین مسئله باعث شد تا به دنبال جزئیات لیزینگ خودرو در آمریکا برویم و متوجه شویم که در اصل چیزی آنجا لیزینگ نام دارد، با چیزی که ما در ایران تحت عنوان لیزینگ می‌شناسیم، زمین تا آسمان تفاوت دارد.

مطمئنا اختصاص دادن سرمایه‌ای چند میلیون تومانی برای خرید خودرویی که هرسال با افت قیمت روبرو می‌شود از دید اقتصادی توجیه ندارد و همین مسئله تبدیل به پایه و اساس لیزینگ خودرو در خارج از کشور شده. در شرایطی که بسیاری با توجه به کمبود جای پارک و شلوغی بیش از حد خیابان‌ها خرید خودرو را منطقی نمی‌دانند اما برای استفاده‌های خاص به آن نیاز دارند، کمپانی‌های لیزینگ طرحی را در کشورهای خارجی ارائه کرده‌اند که عملا خودرو را با قیمت پایین‌تری اما در اصل به صورت کرایه در اختیار خریدار قرار می‌دهد.

زمانی که برای لیزینگ هوندا سی‌آر-وی به یکی از کمپانی‌های مورد اشاره مراجعه کنید آنها این گزینه را پیش روی شما قرار می‌دهند که با پرداخت مبالغ اشاره شده ساده‌ترین تریم این خودرو را با شرایطی خاص در اختیار بگیرید.اولین‌ مسئله‌ای که در این طرح خود را نشان می‌دهد این است که عملا مشتری به عنوان مالک خودرو شناخته نمی‌شود و بعد از پایان اقساط ۳۶ ماهه باید خودرو را به کمپانی بازگردارند.

در اصل کمپانی‌های لیزینگ خودرو را به شما برای مدتی که در زمان عقد قرارداد مشخص می‌شود (۲ تا ۳ سال) کرایه می‌دهد. با توجه به این طرح شما هر سه سال یکبار با پرداخت مبلغی در حدود یک سوم قیمت اصلی خودرو می‌توانید، اتومبیلی روز را در اختیار بگیرید.

با توجه به این مسئله لیزینگ خودرو در خارج از ایران تبدیل به طرحی ایده‌آل برای کسانی شده که یا از خودرو به صورت متداول استفاده نمی‌کنند یا به تغییر خودرو و به‌روز نگه داشتن آن علاقه دارند. ارائه محصول با چنین رویکردی برای شرکت لیزینگ اصولا به صرفه نیست و آنها برای دوری از ضرر احتمالی، محدودیت‌هایی را در طرح اجرایی خود گنجانده‌اند. اولین محدودیت مربوط به میزان استفاده از خودرو و مسافت طی شده می‌شود.

خودروهای لیزینگ در آمریکا محدودیتی ۱۲ تا ۱۵ هزار مایلی برای حرکت در سال دارند. اگر از حد تعیین شده تجاوز کنید باید به ازای هر مایل ۳۰ سنت پرداخت کنید. البته دارنده خودرو می‌تواند پیش از اتمام محدودیت تعیین شده با پرداخت مبلغی اضافه آن را افزایش دهد. در مقابل این گزینه نیز وجود دارد که اگر می‌دانید مصرف شما کمتر از حد پایه است، با کاهش آن هزینه کمتری را به عنوان اقساط ماهیانه پرداخت کنید.

دیگر محدودیت لیزینگ خودرو در آمریکا مربوط به خساراتی وارده به اتومبیل می‌شود. جزئی‌ترین خسارات وارده به بدنه یا موتور خودرو مانند خط افتادن یا ریختن رنگ باید برطرف شده یا خسارت آنها در زمان اتمام قرارداد پرداخت شود.

در نهایت بعد از به پایان رسیدن زمان قرارداد مشتری این امکان را دارد که مبلغ تعیین شده در ابتدای امضای قرارداد را پرداخت کرده و مالکیت خودرو را به دست آورد یا آن را با یک پیش هزینه حدود ۲ تا ۳ هزار دلاری با یک مدل به‌روز تعویض کند. در مقابل کمپانی لیزینگ نیز خودروهای قدیمی خود را به دست گرفته و یا آنها را برای فروش قرار می‌دهد یا با مبالغ پایین‌تری بازهم به مشتری‌های خود ارائه می‌کند.

با توجه به این مسئله عملا هر دو طرف ماجرا یعنی کمپانی لیزینگ و مشتری سود می‌کنند. یک طرف ماجرا همچنان به کرایه یا فروش خودرو ادامه می‌دهد و طرف دیگر نیز بخش عمده‌ای از سرمایه خود را برای خرید محصولی هزینه نمی‌کند که هر سال با افت قیمت مواجه می‌شود.

محمد طالبیان