دلایل بی اعتمادی مردم به امضای دیجیتالی

ناصرعلی سعادت در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به مقوله امضای دیجیتال، اظهار کرد: در این باره یکسری از فعالیت‌های اجرایی در سازمان نظام صنفی رایانه‌ای آغاز شده اما مساله اصلی این است که مردم هنوز در مبادلات خود از آن استفاده نمی‌کنند. به عبارتی مساله امضای دیجیتال تا وقتی که در سطح شهروندان و فعالان اقتصادی وارد نشود، نمی‌تواند به طور کامل محقق شود.

رییس سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور در پیشنهادی برای ترویج مساله امضای دیجیتال در جامعه اقتصادی، بیان کرد: سازمان‌ها و دستگاه‌های مختلف می‌توانند آغازکننده جریان استفاده از امضای دیجیتال در معاملات باشند، در واقع اینجا بحث فرهنگی و اجتماعی است که با ورود دستگاه‌های دولتی به عنوان پیش‌رو در استفاده از این امضاها می‌توانند راهگشا باشند.

او با بیان این‌که فرهنگ استفاده از امضای دیجیتال هنوز در جامعه جا نیفتاده است، ادامه داد: تا وقتی که بانک‌ها و سایر دستگاه‌های اجرایی مردم را به صورت حضوری برای انجام امضاها به ادارات می‌کشانند، نمی‌توان انتظار داشت که کسی به مساله امضای دیجیتال اعتماد کند. واقعیت این است که در این شرایط با لایحه و تدوین قانون هم نمی‌توان کاری از پیش برد.

سعادت همچنین به ضرورت استفاده بسیار گسترده‌تر از فناوری مورد استفاده در کارت‌های ملی اشاره کرد و گفت: در بسیاری از کشورها و حتی یکی از کشورهای همسایه، شهروندان از کارت‌های هوشمند ملی خود می‌توانند در ورود و خروج از کشور نیز استفاده کنند، یعنی دیگر نیازی به پاسپورت برای ورود و خروج از کشور ندارند و تنها با ارائه کارت شهروندی و اسکن انگشت خود می‌توانند این امور را انجام دهند؛ این در حالی است که در کشور ما هنوز کارت ملی هوشمند نتوانسته به عنوان یک کارتی که همه نیازهای هویتی افراد را در خود جای می دهد عمل کند.

رییس سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور همچنین با بیان این‌که اگر از طریق کارت‌های هوشمند ملی بتوان عملیات‌های مختلف مورد نیاز شهروندان را انجام داد، آنگاه می‌توان هویت دیجیتال شهروندی را ایجاد کرد، اظهار کرد: آن وقت است که می‌توان مساله امضای دیجیتالی را نیز در کنار هویت دیجیتالی افراد تعریف کرد. همچنین فرهنگ‌سازی در حیطه‌های مربوط به مسائل دیجیتالی در بین شهروندان از اهمیت بالایی برخوردار است و تا زمانی که دستگاه‌های اجرایی در این حوزه پیشقدم نشوند، نمی‌توان انتظار جاافتادن این مسائل در جامعه را داشت.

امضای دیجیتال در یک تعریف یک نام کاربری و کد رمز است که در سیستم اسنادی به نام افراد ثبت می‌شود و در دنیای مجازی و الکترونیکی تبدیل به کارت هویت افراد می شود. در واقع به کمک این نام کاربری و رمز آن، افراد در دنیای مجازی نه تنها می‌توانند ثابت کنند که دقیقا چه کسی هستند، بلکه می‌توانند ثابت کنند که اطلاعاتی که برای طرف دیگر می‌فرستند بدون هیچ دخل و تصرفی از سوی آن‌ها فرستاده شده است. عملی شدن این نوع امضای الکترونیکی علاوه بر بالا بردن سرعت انجام بسیاری از مبادلات در فضای اینترنت همچنین می‌تواند موجبات رشد گسترده دنیای تجارت الکترونیک را هم فراهم کند.