شش سال از آخرین‌باری که یک تیم بدون لیونل مسی یا کریستیانو رونالدو لیگ قهرمانان را برده می‌گذرد و اگر شما یک نظرسنجی بعد از پاره‌پاره شدن منچستریونایتد در بازی برگشت مرحله یک‌چهارم‌نهایی در نوکمپ ترتیب دهید، کمتر کسی پاسخ می‌دهد که این روند در این فصل به پایان می‌رسد.
رونالدو به‌خاطر پیروزی شگفت‌انگیز آژاکس مقابل یوونتوس در فینال ۱۱ خرداد در مادرید نخواهد بود اما مسی که در چهار دقیقه دو گل به یونایتد زد هنوز برای اینکه دستانش پنجمین‌بار جام قهرمانی اروپا را لمس کند، فرصت دارد که در صورت قهرمانی بارسلونا با رقیب بزرگش برابر می‌شود.
تیم ارنستو والورده با تیم پپ گواردیولا در سال‌های ۲۰۱۲-۲۰۰۸ که دوبار قهرمان اروپا شد یا تیم لوییس انریکه سال ۲۰۱۵ فرق دارد، اما داشتن مسی به‌معنای آن است که این تیم کارآمدترین سلاح لازم برای هر تیمی که می‌خواهد بر قله اروپا بایستد را دارد.
علاوه بر آن، فوق‌ستاره آرژانتینی یک ماموریت شخصی هم دارد چون در ابتدای فصل به هواداران قول داده بعد از سه باخت در مرحله یک‌چهارم‌نهایی بخصوص شکست تحقیرآمیز فصل قبل مقابل رم دوباره این جام را به‌دست آورند. دقیقا هشت‌ماه قبل از بازی برگشت با منچستریونایتد به هواداران گفت: «ما فصل قبل خوب بودیم و دوگانه قهرمانی لیگ و جام حذفی را بردیم اما آنچه در لیگ قهرمانان رخ داد حال ما را بد کرد. قول می‌دهیم این فصل هرچه در توان داریم برای بازگرداندن این جام زیبا به نوکمپ انجام دهیم.»
بله، تیم اوله‌گونار سولشر در ۱۰ دقیقه ابتدایی بازی سه فرصت خوب به‌دست آورد که مارکوس رشفورد، اسکات مک تامینای و جسی لینگارد آنها را خراب کردند. در مرحله بعد که رقیب احتمالی‌شان لیورپول است، دادن چنین موقعیت‌هایی به امثال محمد صلاح، سادیو مانه و روبرتو فیرمینو عواقب اسفباری به‌همراه خواهد داشت.
با این وجود، بارسلونا همچنان مسی را دارد که می‌تواند آنها را از هر چاله‌ای درآورد و برای همین است که تیم والورده مدعی اصلی برای رسیدن به فینال و بردن جام در ورزشگاه اتلتیکومادرید است. سولشر هم بعد از این بازی گفت: «شما می‌توانید هرطور می‌خواهید آماده شوید اما اگر زمان و فضا اطراف دروازه به مسی بدهید، گل می‌زند. او خارق‌العاده است.»
بخش عمده آنچه بارسلونا انجام می‌دهد نمایش نبوغ کم‌نظیر مسی است و او عملا کار بازی را در یک بازه زمانی چهاردقیقه‌ای تمام کرد. گل اول را با اشتباه اشلی یانگ شروع کرد و بعد لایی زدن به فرد و زدن شوتی که در ۱۵ سال اخیر بارها دیده‌ایم. داوید دخئا هم گلی خورد که هر دروازه‌بان دیگری می‌خورد اما گل دوم با اشتباه محض دروازه‌بان اسپانیایی شیاطین سرخ و البته فرصت‌طلبی مسی به‌دست آمد. شاید دخئا به‌خاطر گل اول انتظار حرکت دیگری از مسی داشت اما هرچه باشد اشتباه او یک فاجعه بود.
مسی فقط گلزن نیست. او شش روز قبل در اولدترافورد بعد از برخورد با کریس اسمالینگ و خونریزی بینی‌اش پایین‌تر از استاندارد خودش بود اما در نوکمپ با منچستریونایتد بازی کرد بخصوص با یانگ و فیل جونز و مثل پادشاهی در مملکت خود حکمرانی می‌کرد. یک هوادار جوان روی یک تخته نوشته بود: «مسی، قبل از اینکه به فضا بروی، می‌توانم پیراهنت را داشته باشم؟»
مسی قبل از اینکه به کهکشان خودش برگردد یک کار ناتمام داشت و آن پاس بلندش برای خوردی آلبا در دقیقه ۶۱ و پاس او برای فیلیپه کوتینیو بود که آن گل فوق‌العاده را بزند. سه دقیقه بعد می‌توانست با قیچی برگردان هت‌تریک خود را کامل کند.
اشتباه نکنید؛ درخشش مسی روی مشکلات تیم بارسلونا سرپوش می‌گذارد مثل کم‌تحرکی و بی‌حالی لوییس سوارس، بی‌احتیاطی سرخیو بوسکتس یا بی‌ثباتی کوتینیو که می‌تواند گران تمام شود، اما او درمان مفید و دقیقی برای تیم است. اگر مصدومیت و محرومیت پیش بیاید اوضاع فرق می‌کند اما با داشتن مسی، عبور از بارسلونا بی‌نهایت سخت است.
- 10
- 6
