جوایزی که باز هم در ورزش سر و صدا به پا کرد

هفته گذشته در مراسمی که از سوی وزارت ورزش و جوانان برگزار شد، جوایز قهرمانان در سال ۹۵ و ۹۶ پرداخت شد اما این بار هم مانند همه دفعات قبل که پرداخت این جوایز با حواشی همراه بوده تعداد زیادی از قهرمانان به نحوه پرداخت جوایز معترض شدند. در این بین شاید عجیب‌ترین اعتراض متعلق به فدراسیون کشتی بود که اعلام کرده قهرمانان این رشته در بازی‌های کشورهای اسلامی باید سکه دریافت می‌کردند اما ظاهرا از سوی وزارت ورزش و جوانان این سکه‌ها لحاظ نشده است. اینکه چرا حالا وزارت ورزش و جوانان این سکه‌ها را مد نظر قرار نداده، مشخص نیست.

 مرداد سال گذشته بود که از سوی وزارت ورزش اعلام شد به ورزشکارانی که در بازی‌های کشورهای اسلامی به موفقیت برسند پاداش می‌دهد. حتی وزارت ورزش و جوانان تعداد سکه‌ها را هم اعلام کرد و براساس همین اعلام هم مقرر شد در مسابقات انفرادی به مدال‌آوران طلا ۲۰ سکه، نقره ۱۲ سکه و برنز ۸ سکه اهدا شود و در بخش تیمی هم به دارندگان مدال طلا ۱۰، نقره ۶ و برنز ۴ سکه تعلق بگیرد. این مصوبه وزارت ورزش و جوانان بود اما حالا این مصوبه ظاهرا در مراسم تجلیل از قهرمانان دیده نشده است. البته نه اینکه اصلا دیده نشود، بلکه به تعدادی از رشته‌ها این سکه‌ها پرداخت شده اما به برخی از رشته‌ها پرداخت نشده است.

شنا یکی از رشته‌هایی است که این سکه‌ها را گرفته اما اعضای همین تیم هم به این وضعیت معترض هستند. در شنا و در بازی‌های کشورهای اسلامی، مهدی انصاری یک برنز انفرادی و دو برنز تیمی، جمال چاووشی‌فر و سینا غلامپور دو برنز تیمی و بنیامین قره حسنلو و آریا نسیمی شاد یک برنز تیمی به دست آوردند. با این حساب مهدی انصاری باید ۱۶ سکه، چاووشی‌فر و غلامپور هر کدام ۸ سکه و قره حسنلو و نسیمی شاد هر کدام ۴ سکه دریافت می‌کردند.

این در حالی است که مهدی انصاری پنج و نیم سکه، غلامپور و چاووشی‌فر سه و نیم سکه، قره حسنلو و نسیمی شاد نیز هر کدام دو و نیم سکه دریافت کرده‌اند. همین نوع توزیع سکه‌ها صدای اعتراض شناگران را درآورد.

خشایار حضرتی، سرمربی تیم ملی شنا در بازی‌های کشور‌های اسلامی به شدت از نحوه توزیع این سکه‌ها گلایه دارد: «به من به‌عنوان مربی یک و نیم سکه تعلق گرفته است. معیار اهدای سکه‌ها مشخص نیست. خود وزارت تعداد سکه را قبل از بازی‌ها مصوب کرده بود اما حالا که این اتفاق افتاده، روحیه شناگران در آستانه بازی‌های آسیایی به شدت پایین آمده است.»

این اعتراض رشته‌ای است که سکه‌های خود را دریافت کرده اما معتقد است سکه‌هایش آب رفته است اما در سوی دیگر معترضانی هستند که اصلا سکه‌های خود را دریافت نکرده‌اند. اعتراض شناگران از نوع اعتراض‌هایی است که در سال‌های گذشته بارها نظیر آن را همه شاهد بودند. شاید کمتر کسی مراسم اهدای جوایز قهرمانان را بعد از بازی‌های المپیک لندن فراموش کرده باشد.

در آن سال مربیان تیم ملی کشتی فرنگی که در بازی‌های لندن با سه طلا قهرمان المپیک نام گرفته و نتیجه‌ای تاریخی را ثبت کرده بود، هر کدام به جز محمد بنا، ۲۰ سکه دریافت کردند. این در حالی بود که دو سال قبل از آن برای بازی‌های اینچئون همین مربیان به دلیل موفقیت در بازی‌های آسیایی دو برابر آن را گرفته بودند! به همین دلیل همیشه این سوال وجود داشته که چه روندی در اهدای پاداش صورت می‌گیرد که این همه نوسان در آن وجود دارد؟ چرا یک بار برای همیشه قانونی برای اهدای جوایز تصویب نمی‌شود؟

در این دوره اتفاقی عجیب‌تر رخ داده است. در حالی‌ که ۷۰ ورزشکار مرد و زن از کشتی راهی بازی‌های کشورهای اسلامی شده بودند و همانند همیشه با دست پر برگشتند و باعث افتخار هم شدند و نخستین مدال تاریخ بانوان کشتی را هم در این بازی‌ها کسب کردند اما خبری از سکه‌های آنها نیست! اتفاقی که می‌تواند باز هم مظلومیت کشتی را نشان دهد.

 با توجه به اینکه پاداش این بازی‌ها به سایر ورزشکاران پرداخت شده و فقط گروهی به کم بودن آن معترض بودند، باید به کشتی‌گیران هم پرداخت می‌شد اما این اتفاق رخ نداده است. این یک سوال بزرگ است که چطور جوایز کشتی‌گیران در این بازی‌ها دیده نشده است؟ آیا غفلتی در میان بوده یا اینکه اشتباهی رخ داده است؟ سوالی که شاید در پاسخ به نامه فدراسیون کشتی ارائه شود اما باز هم یک سوال مهم دیگر وجود دارد؛ چرا جوایزی که قبل از این تعداد آن اعلام شده بود یکباره کاهش پیدا کرد؟