به گزارش تسنیم، در فوتبال ایران ستارههایی بودهاند که زمان خودشان اسم بزرگی داشتند و کمتر کسی فکر میکرد روزگار به شکلی پیش برود که بعدها کمتر از آنها نامی شنیده شود. یکی از این ستارهها، پرویز برومند دروازهبان پیشین استقلال و تیم ملی است. کسی که مشت او به پایان رأفت در دربی سال ۷۹، یکی از جنجالیترین دربیهای تاریخ فوتبال ایران را رقم زد. دروازهبانی که به گفته بسیاری از کارشناسان به حق خودش در فوتبال ایران نرسید و میتوانست پس از احمدرضا عابدزاده، سالها دروازهبان شماره یک تیم ملی باشد، اما حواشی باعث شد او یک سال و نیم محرومیت سپری کند تا این بار او از روزگار مشت بخورد.
برومند سال ۸۳ از استقلال کنار گذاشته شد و پس از چند فصل ناموفق از فوتبال کنارهگیری کرد. پس از آن، دروازهبان پیشین استقلال در زندگی فوتبال و شخصیاش دچار مشکلات زیادی شد و چند سالی خبری از او نبود. او سال ۹۰ در کنار حسین ترابپور در تمرینات استقلال به عنوان مربی دروازهبانها فعالیت کرد. چند سال بعد در آکادمی باشگاه استقلال در یکی از ردههای پایه مربی شد که حاصلی برای او نداشت. خبرنگار تسنیم با برومند درباره گذشتهها، حواشیها، استقلال، تیم ملی و ... صحبت کرد که ابتدا برخی عناوین آن و سپس فیلم کامل این گفتوگو را مشاهده میکنید.
* ضعف مدیران استقلال و فدراسیون فوتبال است که بازیکنان نامیاش را، رها میکنند
* ناراحت نمیشوم هواداران هنوز با نام من یاد مشت معروف میافتند
* اخلاقم آرام بود، ولی فوتبالم این را نشان نمیداد
* به لحاظ روانی روی بازیکنان حریف تأثیرگذار بودم
* با دلشکستگی از استقلال رفتم
* از قلعهنویی ناراحت نیستم و او مربی فوقالعاده خوبی است!
* در فدراسیون فوتبال رزومهای از من نبود
* اگر الان دروازهبان بودم، جزو گرانقیمتها میشدم
* محروم یا مصدوم نمیشدم، رکورد بازیهای ملی میرزاپور و رحمتی دست من بود
* بعضی از بازیکنان بعد از فوتبالشان نابود میشوند
* اصلا دوست ندارم به روزهای بعد از فوتبال کنار گذاشتنم برگردم
* دروازهبانها حسودند!
* برای کمیته اخلاق متأسفم که اقدامی برای جعل امضای مدیرعامل استقلال نشد
* حسینی باید بداند که استقلال جای منت گذاشتن نیست
* من به خاطر بهروز رهبریفرد از تیم ملی خط خوردم نه او به خاطر من
- 13
- 8