سنگربان ۴۰ ساله و ایتالیایی پاریسنژرمن در شماره ویژه اکیپ، مصاحبه نسبتا مفصلی را با این نشریه انجام داده و در مورد موضوعهای مختلفی صحبت کرده است. جیجی بوفون میگوید که تنها با وفاداری به یک باشگاه میتوان پیام مورد نظر را منتقل کرد. او همچنین میگوید نمیداند ۶ ماه دیگر از فوتبال بازی کردن دست میکشد یا ۱۰ سال دیگر زیرا به آن فکر نمیکند.
چه زمان از فوتبال خداحافظی خواهی کرد؟
طی سالیان اخیر فهمیدم که اشتباه است زمان خاصی را برایش تعیین کنم. وقتی ۳۲ ساله بودم فکر میکردم ۳۵ سالگی از فوتبال خداحافظی میکنم سپس گفتم ۳۸ سالگی، وقتی به این رسیدم گفتم ۴۰ سالگی. زندگی من را به اینجا کشانده است. شاید ۶ ماه دیگر شاید یک سال دیگر و شاید ۱۰ سال دیگر. نمیخواهم بدانم. مطمئنم احساسات و زندگی که من داشتهام(حتی در رختکن) جای دیگری پیدا نمیشود. شک دارم اگر یک بازیکن عادی شبیه به من زندگی کرده باشد. شما باید قبول کنید که زندگی مراحل مختلفی دارد و به همین دلیل نباید هرگز شگفتزده شوید. پس من میدانم که یک روز این اتفاق میافتد و در نتیجه شگفتزده نخواهم شد.
آیا دروازهبانی آن چیزی است که مردم فکر میکنند؟
شغل متفاوتی در زمین است و خیلی سخت میتوان آن را فهمید. هیچ کس نمیتواند یک شغل متفاوت را قضاوت کند. من چگونه میتوانم یک مهندس فیزیک هستهای را قضاوت کنم وقتی هیچ ایدهای در موردش ندارم؟ انسان نباید به حدی خودبین باشد که هر چیزی را قضاوت کند اما من میدانم که فوتبال به حدی محبوب است که هر کسی میخواهد در موردش صحبت کند. ما در معرض افرادی هستیم که هیچ ایدهای در مورد کار ما ندارند و نظر عموم مردم را تحتتاثیر قرار میدهند.
برای مثال کمتر کسی میفهمد که سختترین کارها برای یک دروازهبان کارهایی هستند که قابل دیدن نیست؛ صحبت کردن در زمان مناسب و تبادل ایده با دفاع تیم. این اعمال باعث میشود که گل نخورید یا حتی گل هم بزنید.این مسئله را تنها بازیکنان داخل زمین میفهمند. چیز غیرعادی نیست اما تعیینکننده است. هیچ کس آن را نمیبیند اما ما از آن خبر داریم.
بعد از کالچوپولی و فرستادن یوونتوس به دسته دوم در تیم ماندی، چرا؟
در فوتبال شما پیامهای خارج از میدان را تنها با وفاداری میتوانید ارسال کنید. میخواستم به هواداران یوونتوس بگویم که در این لحظات سخت با شما خواهم بود. ما برای شهرت، پول، جام و خیلی از چیزهای دیگر بازی میکنیم اما برای حس تعلق فوتبال هم بازی میکنیم.
بوفون حتی قبل از ملحق شدن به پاریسنژرمن هم در فرانسه مشهور شد. او در جریان بازی تیم ملی ایتالیا و فرانسه در باری از هواداران ایتالیایی خواست که در زمان پخش سرود ملی فرانسه سوت نزنند.
من هیچ وقت اعمالم را از پیش حساب شده انجام نمیدهم. به همین دلیل است که برخی مواقع خودم را به دردسر انداختهام. در باری، عدهای از ایتالیاییها در زمان پخش سرود ملی فرانسه سوت زدند و من خواستم آنها را ساکت کنم. جدا از احترام به فرانسه و مردم این کشور، قصد داشتم از کشورم دفاع کنم. اینکه بگویم ایتالیا آنهایی نیستند که سوت زدند. من تاریخ کشورم را میدانم. ارزشهایی وجود دارد که در سرود ملی ما نهفته است. یادآوری تراژدی و مرگ هزاران نفر برای ایتالیا. پدربزرگ من در جنگ جهانی اول کشته شد. نمیخواستم کسی فکر کند ما ایتالیاییها به تاریخ بیاعتنا هستیم.
- 11
- 4