کسر امتیاز به‌جای کسر پول ‌توجیبی

رحیم استرلینگ در بازی با تاتنهام در لیگ طوری عصبی بود که کسی مشابه آن را ندیده بود. ۲ روز قبل از این بازی آلن شیرر از رفتار او در داخل و بیرون زمین تمجید کرده و از دیگران خواسته بود استرلینگ را الگوی رفتاری خود قرار دهند. در بازی با تاتنهام انگار دیه‌گو کاستا یا رائول گارسیا با پیراهن منچسترسیتی به میدان رفته بودند. رحیم چندبار با مدافعان بلژیکی و همچنین دنی رز درگیری داشت. اینها نشان‌دهنده روحیه شکننده او در این روزهاست. مهاجم انگلیسی که اصلیتی جاماییکایی دارد به‌شدت از نژادپرستی روی سکوهای ورزشگاه‌ها در انگلیس و اروپا ناراحت است. او یک پیشنهاد برای پایان‌دادن به این اتفاقات دارد؛ اینکه تیم‌های خاطی با جریمه کسر ۹ امتیاز روبه‌رو شوند.

جریمه‌های نقدی فعلی جوابگو نیست. دنی رز گفته وقتی جریمه یک باشگاه یا فدراسیون به‌خاطر توهین‌های تماشاگرانش به‌اندازه هزینه یک شام بیرون خوردن در لندن و اندازه پول‌توجیبی یک خانواده متوسط است، مسلما این تنبیه بازدارنده نیست. ویو اندرسن، ستاره پیشین فوتبال انگلستان مدعی است که فضای فوتبال نسبت به ۲۰سال گذشته هیچ تغییری نکرده و سیاهان به همان اندازه آزار می‌بینند. این در حالی است که اوضاع در فوتبال انگلیس نسبت به سایر کشورهای اروپایی کمی بهتر است و دست‌کم دور تماشاگران در این کشور فنس نمی‌بندند. با این‌حال به‌نظر نمی‌رسد پیشنهاد رحیم عملی باشد. کاربران توییتر و کارشناسان فوتبال بعد از مصاحبه استرلینگ با تایمز دارند بر سر این بحث می‌کنند که اگر یک‌وقت برخی هولیگان‌ها یا هواداران اجیر شده تیم رقیب در پوشش هواداران تیم خودی به بازیکن سیاهپوست یک تیم توهین کند آن‌وقت تکلیف چیست. البته در ورزشگاه‌ها باشگاه‌ها روی هواداران خود شناخت و کنترل دارند و می‌توانند آنها را به‌راحتی شناسایی کنند.

بیشتر بلیت‌ها پیش از آغاز فصل پیش‌فروش می‌شود و صندلی هر کس مشخص است. به قول آلگری، سرمربی یوونتوس، به برکت حضور ده‌ها دوربین در ورزشگاه‌ها امکان شناسایی هواداران خاطی وجود دارد. اما ممکن است این وسط برخی سوءاستفاده کنند و موجب کسر امتیاز از تیمی شوند که هواداران آن واقعا دست از پا خطا نکرده‌اند. در بازی سپتامبر گذشته تیم‌های ملی انگلیس و سوئیس در ورزشگاه کینگ‌پاور لسترسیتی شبکه تلویزیونی پخش‌کننده آن مسابقه ۲۵ثانیه اول بازی را به‌صورت سیاه‌وسفید پخش کرد. مناسبت آن بیست‌وپنجمین سالروز تاسیس کمپین «kick it out» بود؛ کمپینی که با گونه‌های نژادپرستی مبارزه می‌کند. رحیم که در واکنش به توهین هواداران چلسی گفته بود فقط می‌تواند به اینگونه حرکات بخندد، دیگر خنده‌اش نمی‌آید. او چند هفته پیش هواداران خاطی مونته‌نگرو را یک مشت احمق خواند که یک شب باشکوه را خراب کرده‌اند. او دیگر به این چیزها نمی‌خندد و عصبانی می‌شود و واکنش عصبی او شبیه چیزی است که در بازی با تاتنهام در زمین خودی و بدون آنکه مورد آزار قرار گرفته باشد به نمایش در می‌آید. او بعد از بازی با مونته‌نگرو پیشنهاد کرده بود تماشاگران از حضور در ورزشگاه محروم شوند؛ «وقتی تماشاگران را از حضور در ورزشگاه محروم کنی، آنها به فکر فرو می‌روند چون عاشق فوتبال هستند.»

استرلینگ حالا به این نتیجه رسیده که به فکر فرورفتن تماشاگران کافی نیست و فقط کسر امتیاز می‌تواند عامل بازدارنده باشد؛ «هیچ هواداری حاضر نیست تیمش با کسر امتیاز در جدول سقوط کند.» او به تایمز گفته که نمی‌خواهد نسل آینده رنج‌هایی که او تحمل کرده را تجربه کند. البته او هم رنج‌های نسل قبل از خودش را تجربه نکرده؛ نسلی که به استناد فیلم «کتاب سبز» فقط در برخی هتل‌ها یا رستوران‌ها می‌توانستند اقامت کنند و بیشتر از عصر حاضر مورد توهین و آزار سفیدها قرار می‌گرفتند. آیا محرومیت تماشاگران و جریمه و کسر امتیاز می‌تواند به توهین به اقلیت‌های نژادی و مذهبی در ورزشگاه‌ها پایان دهد؟ پاسخ منفی است؛ یکی از تماشاگران در لیگ دسته اول فوتبال انگلستان که با ورود به زمین بازیکن حریف را کتک زده بود، بعد از بخشودگی یک‌ماه از ۲ماه حبسی که به او تعلق گرفته بود، گفت: « این بهترین یک‌ماه زندگی‌ام بود!». آنها با نژادپرستی و توهین قومیتی و مذهبی حال می‌کنند!