مسی‌: من همان مسی ۱۷ ساله‌ام/ اگر آدم عادی بودم می‌رفتم و کل روز را در شهر قدم می‌زدم

لیونل مسی فوق‌ستاره آرژانتینی بارسلونا به تازگی با جدیدترین شماره مجله «اسپورت بایبل» گفت‌وگو کرده و درباره مسائل بسیار زیادی حرف زده است. از آنجا که این گفت‌وگو طولانی است در زیر فقط خلاصه‌ای از آن را از نظر می‌گذرانید.

شما بازیکنی هستید که تقریباً بیشترین تحسین‌ها در دنیای فوتبال شامل حال‌تان شده است. این موضوع چه ارزشی برای‌تان دارد؟

تلاش می‌کنم خیلی ذهنم را درگیر این مسائل نکنم، چون به هر حال وقتی شما درون زمین هستید باید سعی کنید بهتر و بهتر شوید. وقتی دارم بازی می‌کنم می‌دانم چیز‌هایی است که در زمین می‌توانم به‌صورت بهتری انجام‌شان دهم پس سعی می‌کنم تمرکز داشته باشم و بهترین بازی‌ام را نشان دهم. البته وقتی مردم درباره من چیز‌های خوبی می‌گویند باید از آن‌ها تشکر کنم، چون این موضوع هم نوعی قدرشناسی‌شان را نشان می‌دهد. با این حال سعی می‌کنم انتقادات و تعریف و تمجیدات زیاد روی زندگی‌ام تأثیری نگذارد.

برای همه آن‌هایی که بازی تان را نگاه می‌کنند شما بازیکنی متفاوت و تقریباً خاص و بی‌نظیر هستید. برای خودتان که هر روز مشغول بازی و تمرین هستید هم چنین حسی وجود دارد؟

کم و بیش بله. واقعاً خوش‌شانس بوده‌ام که توانسته‌ام به‌صورت حرفه‌ای در ورزشی که دوستش دارم یعنی فوتبال کار کنم. به همین دلیل فکر می‌کنم موهبتی شامل حالم شده است، چون متأسفانه همه مردم دنیا نمی‌توانند شغلی که دوستش دارند را داشته باشند.

خودتان تا به‌حال در زمین کاری کرده‌اید که شگفت‌زده شوید؟

راستش را بخواهید در این مرحله از دوران حرفه‌ای‌ام بیش از آنکه متوجه کار‌های انفرادی‌ام باشم تمرکزم روی تیم و کار‌های گروهی است، چون همیشه حواسم به این است که تیم چه عملکردی دارد. لحظاتی است که به خودم می‌گویم چقدر خوب بازی می‌کنیم و چقدر همه به درستی حواس‌شان به وظایفی است که در زمین دارند. وقتی چنین چیزی را می‌بینم خیلی خوشحال می‌شوم و به من انگیزه زیادی می‌دهد. دوست دارم در کار گروهی بیشتر شرکت کنم تا وضعیت نتیجه گیری باشگاه هم بهتر شود.

شده به گل‌هایی که قبلاً زده‌اید نگاه کنید و به خودتان بگویید «اصلاً فکرش را نکرده بودم که این‌طوری بزنم و در لحظه اتفاق افتاد»؟

بله، قبلاً برایم سخت بود کلمه‌ای برای شیوه بازی‌ام پیدا کنم. من فقط وارد زمین می‌شوم و سعی می‌کنم بهترین گزینه را انتخاب کنم. بیشتر وقت‌ها اتفاقات به‌صورت طبیعی و ذاتی رخ می‌دهند بدون اینکه حتی یک ثانیه قبلش فکر کرده باشم می‌خواهم چه‌کار کنم. سعی می‌کنم آن‌قدر تمرکز داشته باشم تا برای هر لحظه از بازی آماده باشم.

وقتی به عقب برگردید، زمانی‌که تازه بازی‌تان برای بارسلونا را شروع کرده بودید چه تفاوتی بین مسی ۱۷ ساله با مسی امروزی پیدا می‌کنید؟

راستش را بخواهید فکر نمی‌کنم تفاوتی وجود داشته باشد. شاید وقتی تو ۱۷ ساله‌ای هرگز درد و مصدومیت را حس نمی‌کنی. یا شاید می‌توانی کمتر بخوابی و هیچ مشکلی برایت پیش نیاید و یا اینکه غذای ناسالم بخوری و احساس متفاوتی نداشته باشی... از لحاظ ذهنی، اما من همان مسی‌ام و فقط سعی کرده‌ام در طول این سال‌ها بیشتر مراقب سلامتی‌ام باشم.

لحظه خاصی هم در زندگی فوتبالی تان بوده بگویید موفق شده اید یک بازیکن در کلاس جهانی باشید یا دست‌کم به چنین بازیکنی نزدیک شده باشید؟

همه‌چیز خیلی سریع و طبیعی از راه رسید. به عنوان یک بازیکن، در طول همه این سال‌ها پیشرفت کرده‌ام و یادم نمی‌آید لحظه به‌خصوصی وجود داشته که چنین احساسی کرده باشم.

رقبای‌تان در زمین با شما مهربانی می‌کنند و می‌سازند، چون احترام زیادی برای‌تان قائل هستند؟ یا بعضی از آن‌ها همیشه سعی می‌کنند چند لگد به شما بزنند و با چند فحش هم بدرقه تان کنند؟

فکر می‌کنم با من مثل هر رقیب دیگری در زمین رفتار می‌شود. با توجه به پستی که در زمین دارم آن‌ها سعی می‌کنند متوقفم کنند به‌ویژه زمانی‌که به سمت دروازه‌شان حرکت می‌کنم. به هر حال این موضوع شامل حال مهاجمان هم می‌شود، چون آن‌ها من تو من با مدافع هستند و پشت‌شان به دروازه رقیب هم هست. از لحاظ تیمی هم باید بگویم واقعیت این است وقتی در لالیگا یا لیگ قهرمانان اروپا بازی می‌کنیم و مدعی هستیم، تیم‌ها سعی می‌کنند بهترین بازی‌شان را برابرمان انجام دهند. به هر حال این موضوع برای همه تیم‌ها بزرگ رخ می‌دهد.

لحظات زیادی بوده که تماشاگران رقیب اسم شما را فریاد زده و تشویق‌تان کرده‌اند. این‌جور وقت‌ها احساس عجیبی به آدم دست می‌دهد؟

بله، کاملاً. طبیعی نیست تماشاگران تیم رقیب از شما حمایت کنند، به هر شکلی حالا. وقتی این اتفاق می‌افتد می‌گویم ممنون ولی بیشتر این حس را دارم که تماشاگران تیم رقیب هم ارزش کار تیمی ما را می‌دانند.

تا چه اندازه در جریان رکورد‌هایی که می‌شکنید قرار دارید؟ قبل از بازی پی می‌برید یا کسی بعد از بازی درباره‌اش برای‌تان حرف می‌زند؟

بیشتر وقت‌ها اصلاً نمی‌دانم رکوردی را شکسته‌ام یا در آستانه شکستن رکورد جدیدی هستم. واقعاً خیلی به عملکرد فردی‌ام توجه نمی‌کنم. انتظار شنیدن این چیز‌ها را هم ندارم تا اینکه یا جایی می‌خوانم رکورد شکسته‌ام یا کسی درباره اش با من حرف می‌زند. با این حال به این رکورد‌ها توجه زیادی نمی‌کنم.

خیلی از مردم می‌گویند لیگ برتر انگلیس لیگ بسیار خاصی است. برای شما، به‌عنوان بازیکنی که شناخت خوبی از لیگ اسپانیا دارید، چه چیزی لالیگا را خاص می‌کند؟

فکر می‌کنم هر دو لیگ بسیار رقابتی هستند و بازیکنان سطح بالا و بسیار خوبی در این دو لیگ بازی می‌کنند. با توجه به اینکه فوتبال حرفه‌ای‌ام را از بارسلونا شروع کردم همیشه امیدوار بودم روزی در لالیگا بازی کنم. لیگی که همیشه برایم جذاب بوده و از زمانی که به اسپانیا آمدم آن را دنبال کرده‌ام. درست است که سال‌های اخیر ما تقریباً در طول فصل و در رقابت‌های لیگ شکست‌ناپذیر بوده‌ایم ولی واقعیت این است که در لالیگا اگر در هر بازی تمرکز نداشته باشید و سطح بالا بازی نکنید، هر تیمی می‌تواند شما را شکست دهد. تیم‌های فوق العاده‌ای در این لیگ هستند که کار را سخت می‌کنند و تقریباً هر بازی یک مسابقه دشوار داریم. از این گذشته در لالیگا ال‌کلاسیکو هم است؛ یکی از خاص‌ترین بازی‌های فوتبال در دنیا. من البته خیلی از لیگ برتر انگلیس خوشم می‌آید، چون فکر می‌کنم لیگی حرفه‌ای است که تیم‌های واقعاً قدری دارند.

حالا که صحبت از لیگ برتر شد به پپ گواردیولا هم برگردیم. از زمانی‌که هدایت منچسترسیتی در این لیگ را به‌دست گرفته سیتی بهترین نتایج تاریخش را گرفته است. چقدر بابت توانایی‌های گواردیولا، مربی‌ای که هر جا رفته موفق بوده، شگفت‌زده شده‌اید؟

شگفت‌زده نشده‌ام، پپ مربی بی‌نظیری است و کسی مثل او نیست. او هر چیزی که در یک مسابقه رخ می‌دهد را پیش‌بینی می‌کند و همین موضوع او را خاص می‌کند، چون فارغ از تعداد مربیانی که اینجا یا جا‌های دیگر حضور دارند، در هر لیگی که باشد، همین قابلیت به او کمک می‌کند هر جایی که باشد و می‌رود، موفق باشد.

فوتبالیست‌ها زندگی روزمره و روتینی دارند. اگر یک روز بازیکن بارسلونا نباشید آن روز چطور سپری می‌شود؟ اگر بیدار شوید و دیگر تمرین نداشته باشید، چه کار می‌کنید؟

راستش نمی‌دانم. این موضوع چیزی نیست که به آن فکر کنم، چون ترجیح می‌دهم اینجا زندگی کنم و همچنان از بازی در بین نخبه‌ها لذت ببرم، هم از لحاظ بدنی و هم ذهنی روی فرم باشم و همچنان به همین شیوه ادامه دهم.

مردم از خودشان می‌پرسند بارسلونای بعد از مسی چه شکلی است. فکر می‌کنید اولین فصل بعد از رفتن‌تان برای بازیکنان و تماشاگران عجیب باشد؟

این باشگاه همیشه بازیکنانی در کلاس بالای جهانی داشته که بالاخره یک روز بازنشسته شده‌اند یا به تیم دیگری رفته‌اند. باشگاه از هر چیز و هر کسی مهمتر است. این اصل همیشه بوده و بعد از رفتن من هم تغییر نخواهد کرد. هر بار بازیکنی که سال‌ها جزو تیم اصلی بوده و بعد می‌رود حس عجیبی برای آن‌ها که مانده‌اند دارد. این موضوع وقتی پویول، ژاوی، اینیستا، رونالدینیو، دکو، ماسچرانو، والدس و دنی آلوس و بقیه رفتند وجود داشت ولی برای ما‌هایی که ماندیم انتخاب دیگری نبود جز اینکه به‌کار ادامه دهیم و سعی کنیم تا جای ممکن خوب عمل کنیم. وقتی من هم بروم بقیه بازیکنان تیم دوباره به همین شیوه ادامه می‌دهند.

از این فکر که روزی دیگر فوتبال بازی نکنید، می‌ترسید؟

زیاد به این موضوع فکر نمی‌کنم ولی وقت‌هایی که چنین چیزی به سرم می‌زند، حس عجیبی دارم. من سال‌هاست فوتبال بازی می‌کنم و واضح است اگر روزی آن را کنار بگذارم، فردایش خیلی سخت است. امیدوارم تا روز خداحافظی‌ام فاصله زیادی باشد. (می‌خندد)

بسیاری از مردم دوست دارند یک روز هم شده جای مسی باشند ولی اگر جا‌ها عوض شود و مسی یک آدم معمولی باشد، آن یک روز را دوست دارید چه‌کار کنید؟

فکر می‌کنم کل روز را بروم و در مکان‌های مورد علاقه‌ام در بارسلونا و روساریو قدم بزنم، چون واقعاً این موضوع الان تقریباً برایم غیرممکن است.