به گزارش عصر ایران، «در میان انبوه چهرههای سیاسی و فرهنگی و فعالان رسانهای و مدنی که نیمروز جمعۀ گرم نیمۀ تیر ماه در مسجد میدان دکتر فاطمی برای همدردی با سیدمصطفی تاجزاده در مراسم ترحیم پدر او شرکت کرده بودند، حضور یک نفر اگر نه نامتجانس که متفاوت به نظر میرسید و احتمالا در ذهن برخی از حاضران یا کسانی که تصاویر را دیدهاند، این پرسش را ایجاد کرده که او - امیر قلعهنویی - چرا آمده و چه ارتباطی داشته است؟
چهره سرشناس فوتبال ایران که با ۵ بار قهرمانی در لیگ برتر با سه تیم مختلف رکوردی دستنیافتنی از خود به جای گذاشته مانند ناصر حجازی فقید یا علی کریمی اهل اظهار نظرهای سیاسی و حتی اجتماعی چندانی نبود و اگر گاهی انتقادی میکند بیشتر به فوتبال یا مدیریت ورزشی ربط دارد.
حدس اول این بود که حضور امیر قلعهنویی را باید در راستای اظهار نظرهای سیاسی و اجتماعی اخیر در فضای مجازی دانست که از مشاورههای یک روزنامهنگار ورزشی هم بهره میبرد و احتمالا هم او توصیه کرده در مراسم حاضر شود. یا به خاطر ارتباطی که با روزنامهنگار اجتماعی - ورزشی از بستگان سببی تاج زاده دارد.
حدس دوم این بود که امیر قلعهنویی با این حضور میخواسته شایبۀ گرایشهای اصولگرایی خود را از اذهان بزداید.
این شایبه پس از آن ایجاد شد که در سال ۱۳۸۵ و در گیر و دار تعلیق فدراسیون فوتبال و پس از دخالت دولت و سازمان تربیت بدنی و برکناری محمد دادگان و پایان دوران برانکو ایوانکوویچ، سرمربی تیم ملی شد و کارنامه بدی هم بر جای نگذاشت و در جام ملتها تیم ایران با ضربات پنالتی در مقابل کره جنوبی از ادامه راه بازماند.
در آن زمان قلعهنویی در جناح داریوش مصطفوی تعریف میشد و چون آن طرف نام صفایی فراهانی مطرح بود این انگاره درگرفت که قلعهنویی در زمین دولت احمدینژاد و علیه نهادهای مدنی فعالیت میکند و با استقلال فدراسیون فوتبال از دولت مخالف است و با توجه به دوستی و ارتباط سیاسی و حزبی صفایی فراهانی با تاجزاده طبیعی بود که حضور او در مراسم، موجب شگفتی شود.
با این حال، داستان حضور امیر قلعهنویی در مراسم ترحیم پدر سیدمصطفی تاجزاده نیاز به نگاه سیاسی ندارد و از جای دیگر آب میخورد.
امیر قلعهنویی «بچه نازیآباد» است و بارها در مصاحبههای فوتبالی به این موضوع اشاره کرده و تاجزاده هم «بچه میدان خراسان» ولی دوستان اصلی تاجزاده - عباس عبدی و سعید حجاریان - نازی آبادیاند و بچههای جنوب تهران، هویت و ریشه خود را گم نمیکنند و قلعهنویی در واقع به مراسم ترحیم یکی از بچههای جنوب شهر آمده بود. تاجزاده در مصاحبه با «اندیشه پویا» گفته بود تا انقلاب در میدان خراسان بودیم و بعد از انقلاب پدرم که بارفروش بود به «چیذر» رفت.
تاثیر «نازیآبادیها» بر انقلاب چنان است که شماری از چهرههای مشهور سیاسی به خاستگاه جغرافیایی خود پرداختهاند و دستمایه مقاله خواندنی سعید حجاریان در سال ۱۳۸۰ در «همشهری ماه» به سردبیری محمد قوچانی شد و خود این روزنامهنگار هم مقالهای با همین عنوان نوشت و داستان نازیآبادیها را باز گفت.
در آن مقاله که در کتاب «نازیآبادیها» هم آورده و عنوان کتاب را به همین خاطر انتخاب کرده البته نه تاجزاده و نه قلعهنویی در این زمره برشمرده نشدهاند اما «بچههای پایین» - اصطلاحی که بالیدگان جنوب شهر در دهههای ۳۰ و ۴۰ خورشیدی درباره خود به کار میبرند - به هر بهانهای میکوشند آیین لوطیگری و معرفتهای قدیمی را یادآوری و خاطرات تهران قدیم را تازه کنند.
وقتی خود سیدمصطفی تاجزاده که هیچ نسبتی با فیلمفارسی و سینمای پیش و حتی پس از انقلاب نداشته، در مراسم تشییع ناصر ملکمطیعی که زاده و بالیده کوچههای قدیم تهران و از نمادهای لوطیگری شناخته میشد، شرکت کرد و جای تعجب نداشت، حضور امیر قلعهنویی فوتبالی در مراسم ترحیم پدر یک چهره مشهور سیاسی دیگر جای شگفتی ندارد.»
- 9
- 1