به گزارش ورزش سه، وحید شمسایی در ۴۴ سالگی هنوز هم به اندازه روزهای ابتدای حضورش در فوتسال برای رسیدن به موفقیت عطش و انگیزه دارد. او با فولاد ماهان اصفهان به عنوان مربی-بازیکن هم دست از افتخارآفرینی برنداشته و سه عنوان قهرمانی به دست آورد. در این ایام بحث هایی هم درباره بازگشت او در این سن به تیم ملی بود چرا که رقیب برزیلی اش فالکائو با کمک فوتسال برزیل توانست از رکورد ۳۹۲ گل زده مهاجم شماره ۹ تیم ملی ایران عبور کند. با ستاره تمام نشدنی فوتسال ایران و جهان گفت و گوی مفصلی انجام داده ایم که در زیر می خوانید:
مساله رکورد دیگر خیلی بی مزه شده است. قرار نیست من بیایم به رکوردم برسم. به قول آقای دایی که اسطوره فوتبال ما است و فوتبال ما را به آقای دایی می شناسند، رکوردها برای شکستن است. زمانی پوشکاش بوده بعد پله، علی دایی و ... این ادامه دارد و می رود جلو. طبیعی است که رکوردها جا به جا شود اما چطور جا به جا شدن خیلی مهم است. سال ۲۰۰۷ در اوکراین زمان مربیگری آقای حسین شمس از مانوئل توبیاس که ۳۰۲ گل زده بود با ۳۰۷ گل عبور کردم. آن زمان دنبال این نبودیم که خوب است یا بد.
از سال ۲۰۱۲ به خاطر اختلاف سلیقه ای که بود هم خودم نخواستم و هم من را نخواستند اما فالکائو بزرگ این مسیر را ادامه داد تا ۳۹۳ گل زد و سپس ۴۰۰ گل شد. چیزی که جالب بود فالکائو بازیکن بی بدیل فوتسال دنیا ۴ بار خداحافظی کرد اما این بزرگوار را برگرداندند و به بازی هایی بردند که می توانست گل هایش را افزایش بدهد. هم من هم فالکائو تعداد گل هایمان به تیم های مطرح دنیا بوده است. من در یک بازی به برزیل ۳ تا و به ایتالیا در یک بازی ۴ گل زدم. ما به بهترین های دنیا زدیم اما بعد از آن برزیلی ها برای فالکائو با جزایر سلیمان و کاستاریکا بازی گذاشتند که این نشان می دهد که چقدر برای آدمهایشان ارزش قائل هستند.
به ما به جای "سِر" لقب "فر" می دهند
من معتقدم این اتفاق در ایران و برای ما در همه جوانب وجود ندارد و فقط مخصوص فوتسال نیست. از بیت المال هزینه می شود تا من وحید شمسایی شوم، اما در انگستان وقتی طرف اینقدر بزرگ می شود به او جایگاه و لقب سِر می دهند و در هفتاد هشتاد سالگی ورزشگاه به اسمش می زنند، جایگاه ویژه ای به او می دهند اما اینجا می گویند فروحید شمسایی، فرهادی ساعی، فرعلی دایی... نمی دانم چه استدلالی پشت این جریان است. من همیشه به موفقیت فکر کردم؛ مگر می شود آدم به امید زندگی نکند. شب مسابقه همه ش ذهن و مغزم درگیر این بود که فردا در زمین چکار کنم، از روزی که وارد فوتسال شدم آرزو داشتم در یک باشگاه بازی کنم، وقتی به تیم ملی دعوت شدم آرزویم بود که بازی کنم، وقتی در اولین بازی رسمی گل زدم و بهترین بازیکن آسیا شدم بازهم دنبال آرزوهای بزرگتر بودم و این خیلی لذتبخش است. انسان اگر جاه طلب نباشد به جایی نمی رسد.
در فوتسال تنها شدم
این روحیه جاه طلبی شاید باعث شد که در میان فوتسالی ها تنها باشم. این واقعیت است که هرجا موفقیتی به دست بیاورید و جایزه ای بگیرید این اتفاق می افتد. من را بارها کنار گذاشتند و هرکاری می کردند که به این عناوین و جوایز نرسم. من همیشه هدف اولم موفقیت تیم بود و بعد از آن به فکر موفقیت خودم هم بودم. بزرگتر از مسی و رونالدو که نداریم؛ آن ها برای تعداد هت تریک هایشان هم با هم رقابت دارند. از طرفی در یک تیم نمی توانید ۵ گلزن داشته باشید و هرکسی یک مسئولیتی دارد و قرعه به نام من افتاد تا این مسئولیت را داشته باشم.
چرخش ها زانویم را خراب کرد
درباره سبک گلزنی ام باید بگویم یکسری چیزها ذاتی است و با تمرین و استمرار به آن توانایی اضافه شده و ارتقا پیدا می کند. من از بچگی این سبک ضربه زنی را دوست داشتم و همیشه فکر می کنم اگر مثل ابرام چرخی می توانستم بچرخم تعداد گلهایم قطعا بیشتر می شد. ولی آقای ابطحی به عنوان اولین مربی ام من را یک پله جلوتر برد و آقای شمس فضا را برای پیشرفت من مهیا کرد. درواقع با تمرین توانستم با این سبک ضربه بزنم هرچند هر دو زانویم به خاطر همین حرکت الان تلق و تلوق می کند و سرو صدایشان در آمده است. این چرخش ها هرچقدر زمانی به من کمک کردند الان دارند اذیتم می کنند.
من در خانه با دخترانم هم بازی کنم دلم نمی خواهد ببازم. کسی که می بازد به نظر من آدم ضعیفی است البته که فیرپلی باید رعالت شود اما فوتبال است منچ نیست. فوتبال و فوتسال بازی لحظه ها است و نمی توان گفت در لحظه چه فکری توی ذهنت است. در جام جهانی ۲۰۰۸ بازی با اروگوئه با کاپیتان حریف دست دادیم و همه چیز در ابتدای بازی فیرپلی بود. اما بازی که شروع شد، به او که رسیدم نیشگونم می گرفت؛ من هم دیدم فیرپلی از ثانیه یک است با آرنج به او ضربه زدم. شما نباید ببازید ولی رفتار و کردار با نباختن خیلی متفاوت است؛ در زمین می جنگید، می زنید و می خورید اما نباید ببازید. در بازی های غیررسمی که جرزنی هم مجاز است.
همیشه پول خوب گرفته ام
اولین قرارداد من در فوتسال ۴۵۰ هزار تومان بود. چاق بودم و به خاطر برادرم با من با مبلغ ۲۵۰ هزارتومان قرارداد بستند اما چون سریع پیشرفت کردم و بهترین بازیکن آسیا شدم احمد طاهری مربی ام ۲۰۰ هزارتومان دیگر به قراردادم اضافه کرد. آن زمان بیشترین پول را امیر شمسایی و رضا حیدریان و چند بازیکن دیگر می گرفتند که قراردادشان حدود یک و نیم میلیون تومان بود. من اما از همان سال ۷۸ به خودم قول دادم که بتوانم قراردادها را از نظر مبلغ بالا ببرم. من یکسال در ایتالیا بودم و صدمیلیون تومان فقط به ایران آوردم که آن زمان می شد با آن ۴ واحد آپارتمان در یوسف آباد بخرم. بعد آمدم به ارم کیش قم رفتم، آن ها بیست میلیون برای رضایتنامه ام به استقلال دادند و ۲۲ میلیون هم خودم برای هشت بازی گرفتم.
سال بعد یک مغازه در کیش گرفتم و سپس به تام ایران خودرو رفتم که یک باشگاه خوب و متمول بود. یادم هست سال ۸۵ مبلغ قراردادم حدود سیصدمیلیون تومان بود که بازیکنان فوتبال در آن زمان چنین مبلغی را نمی گرفتند. من برای پول بازی نمی کردم اما اعتقاد دارم که نباید خودم را ارزان بفروشم. کریس رونالدو با این همه ثروت با یوونتوس رایگان قرارداد نمی بندد و گرانترین بازیکن این تیم است. سال ۹۱ رئیس کمیته فوتسال گفت باید سقف قرارداد بگذارید و من هم بازی نکردم. ۲۶ روز به چین رفتم و سه برابر یکسال ایران پول درآوردم، آنجا خواستند یکساله با آن ها قرارداد ببندم اما نمی توانم خارج از ایران زندگی کنم. اهل ادا و اصول نیستم که بگویم به خاطر ایران نمی روم؛ ما همه عاشق مملکتمان هستیم و اما من طبعم به گونه ای است که نمی توانم خارج از ایران زندگی کنم.
ایتالیا هم به خاطر رودربایستی با محمدحسن انصاریفر و صادق درودگر رفتم که می خواستند من پیشرفت کنم، بعد از آن هم از روسیه و اسپانیا پیشنهادهای خیلی خوبی داشتم، از آمریکا پیشنهاد داشتم و گفتند خانوادگی سیتیزن می شوی اما نرفتم. الان هم چند تیم آسیایی برای مربیگری من را خواسته اند و قبول نکردم. این از نظر حرفه ای یک ایراد و ضعف است که من دارم اما خب نمی توانم خارج از ایران زندگی کنم.
هدفم رکورد زدن نیست
اینکه به عنوان مربی-بازیکن سه قهرمانی پیاپی به دست آورده ام برای رکورد زدن نیست اما خب از آن لذت می برم. وقتی در لیگ ایران در یک فصل ۵۵ گل بزنید یا در یک بازی آسیایی ۹ گل یا در یک تورنمنت ۳۴ گل و یا در ۴۰ سالگی آقای گل آسیا می شوید لذتبخش است. این ها را من به تنهایی به دست نیاوردم و با همکاری گروهی به دست آمده است. شک نکنید جاه طلبی های من در مربیگری هم ادامه دارد. من مدیریت را هم دوست دارم اما به شرط آنکه فضا وجود داشته باشد. من دنبال میز و صندلی نیستم. همه ما هرچه داریم از فوتسال است و هرکاری می توانیم باید برای آن انجام بدهیم.
به مراسم بابک معصومی نرفتم
من با بابک معصومی خیلی دوست بودم اما هیچوقت به مراسم درگذشتش نرفتم چون نمی خواهم باور کنم که دیگر نیست. روزهای بسیار خوبی به عنوان هم اتاقی با او داشتم، بابک معصومی یک انسان دوست داشتنی بود. با این وجود چند نفر را نمی توان از فوتسال حذف کرد و یکی از آن ها قطعا حسین شمس است. رابطه من و آقای شمس استاد و شاگردی بوده هست و خواهد بود، دعوا هم زیاد داشتیم، یک ماه با من خوب بود یا دو ماه قهر بودیم اما چیزهای زیادی از او یادگرفتم و همیشه بزرگ و استاد من است. او به گردن من حق دارد، خیلی جاها ضربه هم خوردم و در اوج آمادگی مرا بیرون گذاشت اما آنچه مهم است اینکه اولین کسی که به من میدان داد حسین شمس بود.
با ریخته گران تجارت نکردم
من با ریخته گران بیزنس نکردم. به عنوان بازیکن به فولاد ماهان اصفهان رفتم که یک تیم درجه یک بود و معتقدم رنسانسی در فوتسال ایران به وجود آورد. من ورزش کردم و بابتش پول گرفتم و خیلی هم به من محبت داشتند. ایشالله آن چیزی که خیر و صلاح است برایش اتفاق بیفتد. چیز عجیبی نبود هنوز هم می گویم ریخته گران برای فوتسال زحمت کشید پول خوب به فوتسال آورد. من نمی دانم ایشان در بیرون از فوتسال چه کار کرده است و کاری هم ندارم. به من گفتند باید پولی که گرفتید را پس بدهید. من مالیاتم را دادم و پاک پاک هستم. اگر وحید شمسایی نه اینجا در هرکجا از نامش استفاده کرده است بیایید من را دستبند بزنید ببرید. پرچم من پرچم آقا امام حسین (ع) است و از کسی جز خدا هم نمی ترسم. من می گویم در آن تیم آقای محمدرضا ساکت، سردار طلایی و اگر اشتباه نکنم فرماندار مبارکه و ...حضور داشتند. یک هیات مدیره بسیار قوی که ما را امیدوار کردند که نه فقط فولاد ماهان که فوتسالمان پیشرفت کند. اما این تیم متاسفانه منحل شد با این حال اگر قرار است کسی پول ها را پس بدهد اول آقایان هیات مدیره هستند.
دکل را به فوتسال ترجیح دادند
زمانی من به تیم تاسیسات دریایی رفتم و آن زمان این خبر پیچیده بود که این تیم متعلق به جایی است که ماجرای دکل های نفتی به آن مربوط است. ما به هرشهری می رفتیم به ما می گفتند "دکل دزد" . تیم تاسیسات دریایی قهرمان آسیا و جزو ده تیم برتر فوتسال جهان شد اما مدیر بعدی آمد دکل را به فوتسال ترجیح داد. زمانی هم که آقای ساکت آمد ما خیلی خوشحال شدیم چون ایشان مدیر خیلی لایقی است و در سپاهان و هیات فوتبال اصفهان عملکرد خیلی خوبی داشت. من با آقای ساکت سلام و علیک دارم و استعفایم از کمیته فوتسال و فوتبال ساحلی به خاطر آقای انصاریفر بود. محمدحسن انصاریفر برای من یک شخصیت ویژه است و خواستم نشان بدهم هنوز در این مملکت مرام و معرفت وجود دارد. من عاشق فوتسال هستم اما به خاطر انصاریفر استعفا دادم.
دایی سلطان فوتبال است
علی دایی سلطان فوتبال است. او اسطوره ای است که می توانید از او الگوبرداری کنید؛ روراستی، تحصیلات، بیزنش و ورزش، علی دایی یک پکیج کامل و یک نمونه عالی برای الگوبرداری است. من مطلبی خواندم از بازیکنان یوونتوس که گفته بودن نمی شود با رونالدو زندگی کرد چون او همه ش تمرین می کند و یک زندگی کاملا حرفه ای دارد. این پشتکار است که او را تبدیل به بهترین بازیکن جهان کرده است. علی کریمی جادوگر بوده و با دریبل ها و تکنیکش دلبری می کرد اما علی دایی با قدرت جنگندگی، گل ها و تلاشش به موفقیت رسید. علی دایی با طحال پاره شده بازی کرد و خود من هم قلبم را در بازی از دست دادم و آنژیو کردم و دوباره برگشتم. علی کریمی یک نوع بزرگ و علی دایی یک مدل دیگر و شاید نمونه های فوتسالی اش من و محمدرضا حیدریان باشیم. محمدرضا حیدریان همیشه خوب است. من فکر می کنم خداوند بیش از هرچیزی به او استعداد داده است.
به خاطر استقلال داشتم محروم می شدم
من به خاطر بازی در تیم فوتبال استقلال در آستانه محرومیت قرار داشتم. آن سال قرار بود در بازی های اول و دوم استقلال در جام باشگاه های آسیا بازی کنم که البته داستان هایی به وجود آمد. من فوتبالم بهتر از فوتسال بود و به خاطر قدرت شوتزنی ام هافبک بازی می کردم. اما چیزی که برایم مهم است اینکه خواست خدا بود در مسیر فوتسال بیفتم. رولند کخ سرمربی آن زمان استقلال در ده روز من را پسندید و به تیم فوتبال آورد. او خیلی مصر بود که در هر سه بازی حضور داشته باشم. این هم شاید یک رکورد باشد که بازیکنی در باشگاه های آسیا هم فوتبال و هم فوتسال بازی کرده است.
کخ یک مربی خیلی حرفه ای بود و یکی از بهترین تیم های استقلال را از نظر بازیکن داشت. علیرضا منصوریان، مهدی هاشمی نسب، علی سامره، محمود فکری، محمدنوازی، علیرضا نیکبخت واحدی و خیلی های دیگر بودند اما تیم به خاطر حاشیه های زیاد نتوانست به موفقیت برسد. من نان استقلال را خورده ام اما هیچوقت طرفدار جدی استقلال و پرسپولیس نبوده ام. من چون گل زدن را دوست داشتم شیفته فرشاد پیوس بودم. امیرخان قلعه نویی را دوست داشتم. سیدمهدی ابطحی و سیروس قایقران را همینطور و به علی دایی و علی کریمی و علیرضا منصوریان هم. علاقه و ارادت خاصی به ناصرخان حجازی، علی آقای پروین و منصورخان پورحیدری دارم. اما می دانید چرا من همیشه از علی دایی اینقدر می گویم؟
زمانی که تازه به ایتالیا رفته بودم زبان نمی دانستم و به همراه یکی از دوستان به رستوران یکی از بازیکنان مطرح ایتالیا رفتیم که افراد سرشناسی هم آنجا بودند و متفق القول ایران را با فرش و علی دایی می شناختند. یا وقتی با علی آقا به استرالیا رفتیم تا در مراسم AFC جایزه بگیرم وقتی احترام و برخورد رئیس و مسئولان کنفدراسیون فوتبال آسیا با دایی را دیدم واقعا لذت بردم. آدم به عنوان یک ایرانی واقعا حس بینظیری دارد وقتی می بیند هموطنش اینقدر بزرگ است و نگفتنش عین گناه است. در فوتسال ایران برخی چهره ها ماندگار هستند؛ یکی از آن ها صادق درودگر است که فوتسال ما را از لحاظ مالی و پخش مستقیم تکان داد.
محمدحسن انصاریفر و حسین شمس دو چهره موثر دیگر فوتسال ایران هستند. خیلی ها می آیند و می روند اما این سه نفر اسمشان همیشه در فوتسال ایران وجود دارد. آقای ناظم الشریعه از نظر من افتخاری بی بدیل کسب کرده و تیم را به مقام سوم رسانده است اما حسین شمس را همه می شناسند، علی دایی و علی کریمی بزرگ هستند هرچند الان هم بازیکنان و تیم فوتبال خیلی خوبی داریم.
چه کسی گفته پله هزارتا گل زده
اینکه می گویند رنکینگ بهترین گلزن در فیفا وجود ندارد جالب است. من می گویم فیفا اصلا فوتسال را قبول ندارد، اما چرا فالکائو تا از ۳۹۲ گل عبور کرد کشورش به او تبریک گفت. اصلا چه کسی گفته پله هزار گل زده است و چرا همه به او تبریک گفتند. به نظرم این مسایل خیلی بی مزه است و نمی توانم آن را درک کنم. زمانی به من گفتند یک تایلندی با ۷۱ گل بیشترین گل را در تاریخ ای اف سی زده اما من هرچه با خودم فکر کردم دیدم فقط در سال های ۲۰۰۱،۲۰۰۲،۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ دستکم ۳۰ گل بیشتر این تایلندی زده ام دیگر سال های بعدی تا ۲۰۱۲ را حساب نکردم. نمی فهمم چرا این مسایل رو می شود و برایم مهم نیست. اصلا آن ها که دوست دارند فکر کنند من هیچ گلی نزده ام. من مال ایران هستم و اگر ایرانی بتواند پرچم کشور را بالا ببرد باید به او کمک کنم.
چه اشکالی دارد یک چیزی به اسم ایران باشد. والیبال، کشتی، تکواندو یا هر تیمی که موفق شود باعث خوشحالی همه ما است. مهم این است که مردم ما را قبول داشته باشند. من واقعا دست مردم را می بوسم و حاضرم تمام گل ها و آقای گلی هایم را دور بریزم تا محبت مردم از من دور نشود. می گویند من بین مردم بیشتر محبوب هستم تا فوتسالی ها و از این نظر خداراشکر می کنم. من حاضرم همه چیز را بدهم تا محبت مردم کم نشود. بابت این لطف خدا نمی دانم چطوری تشکر کنم.
از خودم راضی نیستم
من از خودم به عنوان یک پدر و همسر راضی نیستم چرا که خیلی خودم را درگیر فوتسال و کار کرده ام. خداراشکر می کنم که خانواده و دوستان بسیار خوبی دارم. خدا سه دختر دسته گل به من داده است و روزی صدهزارمرتبه از این بابت خداراشکر می کنم.
خدا جنبه اش را من بده!
روزی که آقای گل و بهترین بازیکن شدم گفتم خدایا به من جنبه اش را هم بده. یادم هست در یک بازی در یکی از شهرها میهمان بودیم، جمعیت زیادی آمده بود و خیلی هم فحاشی کردند. در پایان بازی از همان شلوغ کننده ها به سمت من آمدند عکس بگیرند، من داشتم از ناراحتی میمردم هم باخته بودیم و هم فحاشی شده بود اما وقتی به سمتم آمدند ایستادم و با آن ها عکس گرفتم. می دانم اگر با مردم اخلاق و رفتار خوبی نداشته باشم به جایی نمی رسم و خدا آدم را می کوبد زمین.
موافق ورود خانم ها هستم
در فوتسال چند سال قبل در شیراز خانم ها هم به ورزشگاه می آمدند و همه چیز هم خوب بود، در والیبال و بسکتبال هم این اتفاق افتاد. خانم ها باید به ورزشگاه بیایند و لذت ببرند البته باید فضای و امکانات ورزشگاه استاندارد باشد. من اگر فضای فرهنگی مناسبی باشد چرا نباید با خانواده ام به ورزشگاه بروم. چه چیزی قشنگ تر از اینکه بروید ورزشگاه و ورزش مورد علاقه تان را ببینید.
پیشنهاد بازیگری را رد کردم
من دوستان هنرمند زیادی دارم و پیشنهاداتی هم برای بازی داشتم و دارم اما کارم ورزش است. در یک دوره ای خیلی نزدیک شده بود اما جلوی خودم را گرفتم. آقای محمدحسین لطیفی برای یک سریال خیلی جدی با من صحبت کرد و به من محبت داشتند اما خب درنهایت قبول نکردم. بچه هایم دوست دارند کار کنم و خودم هم به درد فیلم می خورم(می خندد) چون کار تبلیغی کردم و با دوربین راحت هستم. اما خداراشکر الان آنقدر بازیگر بزرگ و مطرح داریم مثل استاد پرویز پرستویی، شهاب خان حسینی، امیرجعفری، کامبیزدیرباز، پژمان بازغی و... که با اکثرشان هم دوست هستم. در بین هنرمندان حسین یاری، علی لهراسبی و همایون شجریان خوب فوتبال بازی می کنند، احسان علیخانی هم اگر حالش را داشته باشد خوب است بقیه هم فوتبال را دوست دارند.
از مربیانم معذرت می خواهم
برای اولین بار می خواهم بگویم اگر نسبت به مربیانم در مدت زمان بازی کوتاهی کرده ام از همه عذرخواهی می کنم. تمام دلخوری هایم از هرکسی که داشته ام را کنار می گذارم اما از یک نفر هرگز نمی گذرم. خودش می داند و سرپل صراط یقه اش را خواهم گرفت. او در حق من خیلی بد کرد، خیلی اذیت و سنگ اندازی کرد و خیلی کارها کرد که نباید می کرد. هرچند ممنون که کاری کرد که من محکم تر پیش بیایم.
در آخر هم می خواهم یک جمله بگویم : "دولتمردان به فکر مردم باشید."
- 14
- 4
