تیم ملی فوتبال ساحلی ایران در جدیدترین ردهبندی با یک پله صعود پس از برزیل در جایگاه دوم جهان قرار گرفته و حال تلاش ساحلی بازان ایران فتح جایگاه نخست رنکینگ جهانی است. شاگردان اوکتاویو چندی پیش برای دومین بار عنوان قهرمانی رقابتهای جام بین قارهای که در امارات برگزار شد را از آن خود کردند. همچنین در جام جهانی ۲۰۱۷ برای نخستین بار بر سکوی سومی مسابقات ایستادند و حال با در پیش بودن دهمین دوره جام جهانی (۲۰۱۹ در پاراگوئه) به قهرمانی در این تورنمنت معتبر میاندیشند. فوتبال ساحلی ایران یکی از قدرتهای برتر در سطح جهان محسوب میشود و «ایران» گفت وگویی با پیمان حسینی، دروازهبان شماره یک تیم ملی داشته و او در این خصوص صحبت کرده است.
نظرتان درباره قهرمانی تیم ملی فوتبال ساحلی در رقابتهای جام بین قارهای چیست؟
فوتبال ساحلی ایران در هر تورنمنتی مدعی اول شدن است. قهرمانی امسال در جام بین قارهای برای ما تازگی نداشت، چرا که در سال ۲۰۱۳ هم قهرمان این رقابتها شده بودیم.
جوانتر شدن تیم و حضور ۷ بازیکن دهه هفتادی در این تورنمنت، چقدر در کسب عنوان قهرمانی تأثیر داشت؟
از حضور بازیکنان جوان در کنار بازیکنان باتجربه، ترکیب بسیارخوبی به دست آمد که ما را به تمامی اهدافمان در این تورنمنت رساند.
مهمترین عوامل تأثیرگذار در موفقیتهای تیم ملی فوتبال ساحلی از نظر شما چیست؟
دید بسیار مثبت فدراسیون فوتبال به «فوتبال ساحلی» و حمایت از این رشته؛ برخورداری از کادر فنی با تجربه و همچنین نظم و انضباط خوبی که رئیس دپارتمان به تیم آورده است. البته از نظر مالی انتظار بچهها بیشتر است و فکر میکنم دیگر وقت آن رسیده طلبهایی را که از پاداشهای سالهای گذشته داریم به ما بدهند. تیمی که در تازهترین ردهبندی در رنکینگ دوم جهان قرار گرفته باید بیش از پیش حمایت شود.
شرایط لیگ را چطور میبینید؟
شرایط لیگ ایران تغییر کرده و بهتر شده است. البته این را هم نمیگویم که همه چیز عالی است چون از نظر مالی، در شرایط بسیار بدی قرار دارد و نیاز است فدراسیون در این خصوص ورود کند. در حال حاضر به دلیل مشکلات اقتصادی ۸ بازیکن تیم ملی فوتبال ساحلی از تیم پارس جنوبی هستند که این اصلاً جالب نیست و نشان دهنده ضعف لیگ به دلیل تک قطبی شدن آن است.
برای جام جهانی پاراگوئه چه برنامهای دارید؟
مهمترین هدف ما قهرمانی در جام جهانی است. همه عنوانها برای ما تکراری و تبدیل به خاطره شده و تنها عنوانی که در کلکسیون مدالهای ما وجود ندارد و اتفاقاً شیرینترینش هم هست، مدال طلای جام جهانی است.
آذین آقاجانی
- 14
- 5