چهار بازی و چهار برد برای تیم ملی کشورمان؛ این عملکرد خوبی است که باعث شد امیدهای قهرمانی در آسیا بعد از چهار دهه، در دل مردم بیشتر و بیشتر شود. با داریوش یزدانی درمورد نمایش تیم ملی و بازی با چین صحبت کردیم. یزدانی ترجیح داد بیشتر روی نیمه مثبت تیم صحبت کند و کمتر دست به انتقاد بزند اما هشدارش درمورد پیشبینیپذیر بودن بازی تیم ملی را باید جدی گرفت.
برنامه تهاجمی تیم ملی مقابل عمان را چطور دیدید؟
کیفیت بازی هجومی تیم ایران در این مسابقه خوب بود اما اکثر کارهای ترکیبی موثر این بازی از جناح راست پیریزی میشد و بازی تیم ایران کمی قابلپیشبینی میشد که این مساله در مقابل تیمهای بزرگ میتواند مانع موفقیت تیم ملی شود.
یعنی نگران این موضوع هستید؟
باید باشیم. حملات بهگونهای است که بتوان مانع از طراحیاش شد. بازی ترکیبی سریع در جناح راست و سپس یافتن سردار یا تعویض بازی به منطقه چپ توسط دژاگه بسیار خوب بود و بسیار هم خوب اجرا میشد اما تیمی در قوارههای بزرگتر از عمان قطعا اگر هم نتواند به صورت کامل این طراحی حملات را متوقف کند، دستکم تعداد آن را کاهش میدهد. اگر طارمی و سردار از موقعیتها استفاده بهتری کرده بودند، حداقل با چهار گل عمان را شکست میدادیم اما سوال اینجاست که اگر تعداد حملات ما کاهش پیدا کند، چقدر میتوانیم از فرصت استفاده کنیم؟
روی کارهای دفاعی تیم ملی هم انتقادهای زیادی شد، نظری دارید؟
تیم عمان بهدلیل عدمداشتن کیفیت بازیسازی و مقابله با هافبکهای میانی ما با ارسال توپهای مستقیم سعی در حذف هافبکهای ما و صاحب موقعیتشدن در لحظههای انتقال داشت که خط دفاعی ما کمی روی این توپهای بلند مشکل داشت و عملکرد قابلقبولی نداشت. زمانی که با دفاع چهارنفره بازی میکنیم کیفیت بازی مدافعان کناری در بازیسازی بهخصوص در زمین حریف بسیار مهم است اما مدافعان کناری ما بازی موثری در فاز هجومی ارائه ندادند.
تیم ملی را در نبردهای تن به تن چطور دیدید؟
یکی از نکات اصلی و بسیار مهم در چنین رقابتهایی، شیوه و نوع پرس در میانه میدان است. پرس بسیار عالی تیم در میانه میدان با کمترین نقص انجام شد و جا دارد به بازیکنان و مربیان از این بابت تبریک گفته شود. یادمان باشد بزرگترین مهره کیروش در سازماندهی دفاع تیمی سعید عزتاللهی است که در این مسابقات حضور ندارد. حضور عزتاللهی هم در پرسینگ خیلی موثر بود و هم در تقویت ساختار تدافعی و غیبتش هم قطعا تاثیر دارد. شاید در فاز تدافعی آن قدرت همیشگی را نداشته باشیم اما در پرسینگ به همان خوبی همیشگی کار میکنیم. درمجموع اگر بخواهم از نکات مثبت تیم ملی در این چهار بازی صحبت کنم باید قطعا به این اشاره کنم که پرس در میانه میدان بسیار خوب بود.
بزرگترین نگرانی شما برای بازی با چین چیست؟
همانطور که اشاره کردم بازی هجومی تیم ملی یا به نوعی شروع و پایهگذاری حملات تیم ملی بیشتر از سمت راست و تقریبا همیشه با میدانداری دژاگه انجام میشود که بازی تیم ایران را قابلپیشبینی میکند. مقابل تیمهایی که تا امروز با آنها بازی کردیم، این قضیه نگرانکننده نبود حتی مقابل عراق. ادعا میکنم اگر پنالتی عمان گل میشد یا یک بازیکن ما اخراج میشد از پس این تیم برمیآمدیم. وقتی درمورد چین و مارچلو لیپی صحبت میکنم قصه فرق میکند. باید حواسمان به این باشد که با یک مربی درجه یک طرفیم که بهترین آنالیز را از تیم ملی انجام میدهد و قطعا حواسش به این موضوع هست.
بهطور کلی عملکرد بازیکنها مقابل عمان چطور بود؟
بیرانوند عملکرد بسیار خوبی داشت و بسته نگه داشتهشدن دروازه تیم ملی تا حد زیادی به او بستگی داشت تا سازمان دفاعی تیم ملی. بقیه بازیکنها هم زحمات خودشان را کشیدند و از آنها باید تشکر کرد. نظر خاصی درمورد بازیکنان به صورت فردی ندارم و فقط به این اکتفا میکنم که از بیرانوند تقدیر کنم. او به مردم آرامش و اطمینانخاطر میدهد.
امیری دو اخطاره شد. غیبت او در جناح چپ چه تاثیری در بازی با چین دارد؟
اشاره کردم که تعادل تیم در فاز هجومی بسیار مهم است و باید هر دو جناح فعال و موثر باشند تا تیم ملی یک بازی غیرقابل پیشبینی داشته باشد. جناح چپ را در فاز تهاجمی خیلی خوب ندیدم، البته منکر دوندگی بالای امیری نمیشوم. اعتقادم این است که امیری خودش هم باید قبول داشته باشد که آن وحید آماده و قبراق بازی با اسپانیا نیست. شاید یک بازی استراحت برای او فرصت مناسبی باشد تا کمی برای بازی مرحله بعد آماده شود. اعتقاد دارم کیروش روی نیمکت آنقدر بازیکن خوب دارد که بتواند جناح چپش را هم به خوبی راهاندازی کند. صاحب تیم منسجمی هستیم و مساله بارز و حیاتی برای هر تیم احساس ارزش کردن بازیکنان یک تیم برای تیم است. مسالهای که کیروش وقت کافی روی آن گذاشته و این باور را به تمامی بازیکنان القا کرده که به یک میزان برای تیم با ارزش هستند.
هومن جعفری
- 12
- 2