وقتی کمال کامیابینیا بعد از شش ماه فیکس شد و پرسپولیس دو برد متوالی مقابل تیمهای نفتی خوزستان به دست آورد، خیلیها فکر میکردند مشکلات میانه خط هافبک مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر با بیرون رفتن رضا اسدی و بازی دادن به کمال کامیابینیا حل شده و شرایط هفته به هفته بهتر میشود اما نمایش کمال مقابل هوادار ناامیدکننده بود کما اینکه او در دربی هم شرایط فنی جالبی نداشت.
در این فصل برای میلاد سرلک هم چنین وضعیتی تا حدودی برقرار بوده است. هافبک ملیپوش پرسپولیس در بازی با هوادار مثل کمال هم پاس اشتباه زیاد داد هم در حمله آنقدر که باید مؤثر نبود. سرلک هم این فصل با اینکه بازیکن اصلی یحیی بوده اما به اندازه بازیهای خوب و تأثیرگذارش نمایشی ضعیف و انتقاد برانگیز داشته است.
رقبای این دو بازیکن رضا اسدی و محمد شریفی هستند. اولی به کلی از دور خارج شده و دل و دماغ ندارد و دومی با وجود جسارت بالا در مرتبهای نیست که بتواند در این برهه سخت فیکس شود و کار دربیاورد وگرنه حتماً در بازی با هوادار حتی شده به عنوان بازیکن ذخیره به میدان میرفت.
مهدی شیری خوش شانس بود که سیامک نعمتی هم اشتباه کرد هم بازیکنان تاجیک ۵ مسابقه است که به خاطر نداشتن قرارداد فقط تماشاگر هستند. شیری با وجود این خوش شانسی بزرگ قدر حضورش در ترکیب اصلی را آنقدر که باید نمیداند. او در فاز دفاع روی ضربات سر و شیفت شدن به مرکز دفاع ضعیف عمل میکند. شیری در حمله نیز بازیکن خلاقی نیست و از یک استاندارد مشخص در ارسالها، کات بکها و بازی ترکیبی با هافبکها بیشتر جلو نمیرود.
سیامک نعمتی که با گل دقیقه ۹۱ بازی با هوادار دوباره خودی نشان داد هم این فصل فراز و نشیب داشته ضمن اینکه مصدومیت به او اجازه نداده شرایط ایده آلی از نظر فنی و بدنی داشته باشد. نعمتی مدافع راست تخصصی نیست و به خاطر ترافیک هافبکهای کناری و ضعف شیری عقب میآمد اما شاید باید بیشتر به دروازه رقبا نزدیکتر باشد تا دروازه خودی.
در دفاع چپ سعید آقایی یک فصل ناامیدکننده داشته و با وجود اینکه کادر فنی بارها به او اعتماد کرده اما نه از نظر بدنی و نه ذهنی شرایط جالبی ندارد. آقایی هم نسبت به فصل اول حضورش در پرسپولیس به شدت افت کرده و شاید اگر کادر فنی پرسپولیس مجبور نبود وحید امیری را جلو ببرد، آقایی دیگر در ترکیب اصلی دیده نمیشد. تنها ویژگی مهم او در فاز حمله ارسالهای تیز و ناگهانیاش بود که این فصل خیلی کم اتفاق میافتد چرا که آقایی نای رسیدن به نزدیکیهای هجده قدم حریف را ندارد یا اگر هم میرسد، دقیق عمل نمیکند.
حامد لک هم با لک فصل قبل قابل مقایسه نیست. دروازهبانی که فصل قبل ۱۷ بازی کلین شیت کرد، امسال در ۴ بازی ۵ گل خورده و فقط سه بازی موفق به ثبت کلین شیت شده است. لک که فصل قبل در آسیا و لیگ بارها توانمندیهایش را نشان داده بود، امسال هم گل بد میخورد هم اشتباهات عجیبی مرتکب میشود که از یک گلر لیگ برتری آن هم در سطح شماره یک پرسپولیس بعید است و ثابت میکند برعکس فصل گذشته روی کار فنیاش تمرکز ندارد.
لک گلری متزلزل مثل رادوشوویچ را به عنوان ذخیره پشت سرش میدید که همین فصل ثابت کرد نمیتواند رقیب خوبی برای او باشد اما حالا همان رقیب نصف و نیمه هم در تمرینات حضور ندارد و این میتواند شرایط لک را خطرناکتر کند.
در خط میانی امید عالیشاه با وجود تلاش فراوان و تجر به بالایش اما بازیهای پرنوسانی ارائه میدهد و با وجود گلسازیاش اما نمیتوان اسم «بازیکن کار دربیار» را برایش گذاشت. مهدی ترابی هم که بعد از چندین بازی ضعیف و پرنوسان مقابل هوادار داشت خوب کار میکرد، مصدوم شد. در جناحین خط میانی احسان پهلوان بازیکن فیکس و محبوب یحیی در فصل گذشته امسال کلاً نیمکتنشین شد و وقتی قرار بود به ترکیب اصلی بیایید، مصدوم شد و چند هفتهای است از نیمکت هم دور شده.
زمانی پرسپولیس از ترافیک وینگر لذت میبرد و برای کادر فنی انتخاب دو هافبک کناری اصلی سختترین بخش چیدن ترکیب نهایی بود اما حالا شرایط کاملاً عوض شده. ترابی و پهلوان مصدومند، نعمتی مصدوم بوده و بعضاً در دفاع راست استفاده میشود، عالیشاه نوسان دارد، امیری مجبور است بعضاً به خط دفاع برود یا حتی مهاجم شود، ضمن اینکه کادر فنی به بازیکنانی مثل علی شجاعی و مهدی مهدیخانی اصلاً اعتماد ندارد.
در خط حمله ابتدا تصور میکردیم اوضاع با داشتن آل کثیر و عبدی و اضافه شدن حامد پاکدل خوب است اما بعد از بازی با هوادار نگرانیها درباره این خط هم زیاد شد. عبدی اصلاً جنگجو و کوبنده نیست و متمرکز و دقیق به نظر نمیرسد. عیسی هم با وجود تلاش فراوان نوسان داشته و نتوانسته آنقدر که باید مثل یک فینیشر همه چیز تمام به کمک تیمش بیاید.
این وضعیت در مورد حامد پاکدل هم مصداق دارد. پاکدل که از ابتدای فصل در نقش جوکر به زمین آمده غیر از بازی اول در سایر مسابقات کاری از پیش نبرده و هر چقدر بیشتر زمان داشته تا کاری کند، بیشتر ناامیدمان کرده است.
درباره اوضاع مرکز دفاع هم خیلی نمیتوان با امیدواری حرف زد. فرشاد فرجی که تنها عنصر ثابت این خط در بازیهای این فصل بوده، بعضاً متزلزل و پر اشتباه نشان میدهد و بخصوص در ضربات ایستگاهی ضعف دارد. علی نعمتی هم هنوز با استرس بازی میکند با وجود تلاش فراوان برای هماهنگی و کاستن از اشتباهاتش بعضاً مقابل استرش و مسأله روانی بازی در پرسپولیس تسلیم میشود.
سیدجلال حسینی کاپیتان پرافتخار پرسپولیس هر فصل که میگذرد، کار سختتری برای مهار مهاجمان جوان حریف پیدا میکند و باید بیشتر از تجربهاش بهره بگیرد اما این تجربه هم تا یک جایی جواب میدهد و اگر بدن همراهی نکند، اوضاع نگرانکننده میشود.
علیرضا ابراهیمی هم وضعیت جالبی ندارد. او تنها در یک بازی در ترکیب اصلی بوده و بیشتر برای بکاپ لحظات آخری یا حضور در خط حمله و استفاده از بازی مستقیم استفاده شده و جایی در برنامههای کادر فنی پیدا نکرده است اما واقعیت اینکه شرایط فنی و روانی او به اندازهای خوب نیست که به ترکیب اصلی برسد و شرایط را دگرگون کند.
این وضعیت کلی بازیکنان پرسپولیس است که تقریباً همگی فصل پرفراز و نشیبی داشتهاند که البته تا الان بیشتر در بخش نشیب بوده است. در واقع تعداد بازیکنان با کیفیت، متمرکز و توانمند پرسپولیس در این فصل به اندازه انگشتان یک دست که نه، حتی دو بازیکن هم نتوانستهاند کار را برای یحیی و تیم شان دربیاورند. در واقع شاید وحید امیری تنها بازیکنی است که میتوان روی او به اندازه یک ملیپوش و ستاره حساب باز کرد و او در این تیم تنهای تنهای تنها به نظر میرسد و تنها دلخوشی کادر فنی است.
وحید امیری البته در دو، سه بازی متأثر از حضور پررنگش در اردو و بازیهای تیم ملی نتوانست مثل همیشه برای پرسپولیس مفید باشد اما همچنان مؤثرترین و مهمترین بازیکن سرخها به حساب میآید. حالا تصور کنید با این اسکواد ضعیف و تیمی که فقط یک بازیکن تأثیرگذار و کار دربیار دارد، چطور و تا کجا میتوان پیش رفت؟ یا سؤال
جدیتر که کادر فنی باید جوابگوی آن باشد، اینگونه مطرح میشود که این بازیکنان کی و در کدام بازی کیفیت بالایی از خود نشان میدهند و کیفیت اجرای تاکتیکهای تیمی را بالا خواهند برد؟
در این شرایط شاید اضافه شدن بازیکنان تاجیک میتوانست تا حدودی این اوضاع نگرانکننده را تغییر دهد اما فعلاً کادر فنی مجبور است در هر بازی با اعمال تغییرات و وصله پینه کردن نفرات به هم بهترین ترکیب را به زمین بفرستد و منتظر اجرای خوب از بیشتر آن نفرات باشد چرا که انتظار نمایش خوب، نه عالی ، از هر ۱۱ بازیکن ترکیب اصلی دیگر چیزی شبیه رؤیا شده است!
مشکل لک فقط فنی نیست
بهروز سلطانی دروازهبان سابق پرسپولیس و تیم ملی در رابطه با عملکرد دروازهبان اول پرسپولیس توصیههای فنی و کارشناسی خودش را ارائه میدهد. او همچنین در رابطه با تساوی سرخپوشان نظرات کارشناسی ارائه میدهد و معتقد است که پرسپولیس باید در مبحث بازیکنانش و تقویت نیمکتش اقدامات اساسی انجام دهد و حضور یک مدیر قوی را تضمینی برای موفقیت و حتی کسب ششمین قهرمانی متوالی سرخپوشان میداند.
در خصوص دریافت گل دوم سرخپوشان که به عقیده بعضی از کارشناسان با اشتباه سنگربان پرسپولیس به ثمر رسید، چه نظری دارید؟
حامد لک دروازهبان بدی نیست اما متأسفانه در آن صحنه اشتباه بدی را مرتکب شد چون باید آن توپ را مشت میکرد اما سنگربان سرخپوشان واکنش خوبی نداشت و موجب شد تا بازیکن تیم هوادار با زرنگی به توپ ضربه بزند و گل دوم تیمش را به ثمر رساند. بروز چنین مشکلاتی هم فقط به دلیل موارد فنی نیست و حتماً دلایل دیگری هم دارد.
منظورتان چه دلایلی است؟
وقتی سنگربانی روی نیمکت پرسپولیس وجود ندارد که اگر لک ضعیف کار کرد و یا اشتباه داشت، او در بازی بعدی جایگزینش شود، ناخداگاه بر روی عملکرد سنگربان اصلی هم تأثیر معکوس خودش را میگذارد. رادو سنگربانی بود که به هر حال وقتی لک اشتباه میکرد قادر بود در بازی بعدی درون دروازه پرسپولیس قرار بگیرد و رقابت را در درون چارچوب حفظ کند اما وقتی رادو هم رفته، مسلماً دروازهبانی نیست که دروازهبان اصلی پرسپولیس احساس خطر کند و تأثیر این مسأله روی دروازهبان پرسپولیس تأثیر منفی داشته است.
مسلماً مربی دروازهبانهای پرسپولیس با لک کار میکند اما چرا بعضی از مواقع باز هم شاهد اشتباهات دروازهبان اصلی پرسپولیس هستیم ؟!
قطعاً مربی دروازهبانهای پرسپولیس با سنگربان اصلی تیم کار میکند و زحمت خودش را میکشد و همه موارد و اشتباهات را هم به بازیکن تیم گوشزد میکند اما وقتی سن یک دروازهبان از سن جوانی و به عبارتی نهایتاً از ۱۷،۱۸ سال میگذرد دیگر نمیتوان کار خیلی خاصی با او انجام داد و بعضی از موارد و اشتباهات را برای او تصحیح کرد چون ساختار و پایه آن سنگربان در تکنیکهای خاص دروازبانی شکل گرفته. از همین رو مربی دروازهبانها هم نمیتواند تأثیر خاصی داشته باشد و به نوعی تمام مشکلات سنگربانش را حل کند.
با این وجود چه راهحلی را برای بهبود وضعیت دروازه و سنگربان دروازه پرسپولیس پیشنهاد میکنید؟
باید رادو را راضی به بازگشت کنند یا نهایتاً یک دروازهبان شش دانگ دیگر را برای پرسپولیس جذب کنند.
اما در فوتبال ایران که به آن صورت دروازهبان بیرون مانده شش دانگی وجود ندارد و برای جذب دروازهبان خارجی هم
فعلاً پنجره پرسپولیس بسته است!
بله همه این موارد وجود دارد اما برای به چالش کشیدن و بهبود وضعیت فنی دروازهبان اصلی پرسپولیس راهحلی جدا از این مواردی که گفتم وجود ندارد و اگر رادو نیاید حتماً مسئولان و کادرفنی پرسپولیس برای دروازه پرسپولیس باید یک دروازهبان شش دانگ جدید را جذب کنند.
در خصوص پستهای دیگر تیم پرسپولیس کمبودی را احساس نمیکنید؟
در خط هافبک که تیم با مشکلاتی مواجه است هر چند در خط دفاع و حمله هم شرایط حداقل در چند بازی که دیدیم به شکل ایدهآل وجود نداشته است.
در رابطه با بازی پرسپولیس مقابل پیکان که قرار است در ورزشگاه دستگردی برگزار شود چه نظری دارید؟
متأسفانه هنوز اجازه حضور تماشاگر داده نشده و این موضوع پرسپولیس را باز هم با مشکلاتی مواجه خواهد ساخت. درست است که پیکان میزبان است اما در صورت آزاد شدن حضور تماشاگر قطعاً شرایط بهتری بر بازی حاکم میشد. چه بسا که همه میدانند پرسپولیس و استقلال با تماشاگران شرایط کاملاً متفاوتی دارند و بسیار بهتر بازی میکنند؛ حق طبیعی که در چند میزبانی قبلی از پرسپولیس گرفته شد، موضوعی که امیدوارم در بازیهای بعدی که پرسپولیس میزبان است از این تیم گرفته نشود.
در رابطه با بازیکنان تاجیکستانی پرسپولیس که هنوز مجوز بازیشان صادر نشده چه صحبتی دارید؟
درست است که بازیکنان تاجیکستانی در بازی مقابل الهلال عملکرد خوبی داشتند اما یک بازی ملاک خوبی برای بازیکنان خارجی محسوب نمیشود و بازی در لیگ ایران شرایط خاص خودش را دارد. از سوی دیگر نظر شخصیام این است که سیدجلال به واسطه سالها تجربه گرانبهایش در فوتبال ایران و پرسپولیس بهتر از بازیکنان تاجیکستانی است و دو بازیکن خارجی پرسپولیس تا بیایند و کار را بگیرند کلی زمان گذشته و فصل به نوعی برای پرسپولیس به پایان رسیده است.
پرسپولیس قادر به کسب سه امتیاز بازیاش مقابل پیکان خواهد بود؟
پرسپولیس باید پیکان را شکست دهد چون محکوم به کسب سه امتیاز است و اگر میخواهد از صدر و از گردونه تیمهای مدعی خارج نشود چارهای جز برد مقابل پیکان ندارد.
در رابطه با انتخاب مدیر عامل پرسپولیس چه انتخابی را بهترین میدانید؟
چند نفر هستند که قطعاً میتوانند شرایط خوبی را در فاز مدیریتی برای پرسپولیس فراهم سازند. مدیرانی نظیر گرشاسبی، دادکان و کاشانی که هر کدام تجربه موفقی در مدیریت پرسپولیس دارند. خصوصاً محمد دادکان که قطعاً میتواند در پرسپولیس بهترین کارایی را داشته باشد و به نظرم اگر دادکان بیاید پرسپولیس دوباره شرایط ایده آلی پیدا کرده و ششمین قهرمانی متوالیاش را کسب خواهد کرد و تأثیر مثبت بسیار زیادی در همه موارد تیم و باشگاه خواهد داشت.
در رابطه با سرمربی و کادرفنی پرسپولیس چه صحبتی دارید؟
یحیی و کادر فنیاش انصافاً جزو بهترینهای ایران هستند اما به هر حال به دلیل مشکلات مالی و بقیه مسائلی که همه هواداران هم به خوبی از آن با خبرند، دست کادر فنی هم در مقام قیاس با تیمهایی مانند گل گهر و سپاهان باز نیست و یحیی با دست خالی نمیتواند برای بازیکنان و تیم معجزه کند و به نظرم تا زمانی که نیمکت پرسپولیس به لحاظ بازیکن تقویت نشود، تیم پرسپولیس تغییر خیلی زیادی در ادامه نخواهد داشت. چه بسا که در حال حاضر فاصله بین بازیکنان اصلی و نیمکت پرسپولیس زیاد است و بازیکن اصلی هم تا زمانی که از جانب بازیکن نیمکتنشین احساس خطر نکند، خیلی در کارش موفق نخواهد شد و تلاش خیلی زیادی در جهت پیشرفت خودش و ارائه نمایش بهتر انجام نخواهد داد.
با شرایط فعلی پرسپولیس به قهرمانی این تیم امیدوارید؟
تیم پرسپولیس جدا از بعضی مسائل فنی به دلیل مشکلات مدیریتی که دارد در زمینه روحی و تقویت بازیکن روی نیمکت نیز با مشکلاتی مواجه است که باید حل شود که در این صورت حتماً پرسپولیس میتواند قهرمان شود.
چرا شما به عنوان پیشکسوت پرسپولیس در تمرین این تیم حاضر نمیشوید و به طور مثال مشکل فنی دروازهبان پرسپولیس را به او گوشزد نمیکنید ؟!
متأسفانه ما شاهدیم که باشگاه در بعضی از سفرهایش بوقچی و بعضی از نفرات را همراه خودش میبرد اما پیشکسوتانی که بخش مهمی از زندگیشان را برای تیمشان گذاشتهاند، به سفر نمیبرد یا به نوعی احترام لازم به پیشکسوتان گذاشته نمیشود . وقتی چنین مشکلاتی وجود دارد و از پیشکسوت دعوتی برای حضور در تمرین و یا سفرهای تیم انجام نمیشود، مشکلات بیشتر میشود. در زمینه حل مشکلات هم باید بگویم چند دروازهبان لیگ برتری که نمیخواهم نامی از آنها ببرم از من در زمینه مسائل فنی نظر میخواهند و مشکلاتشان را میپرسند اما وقتی سنگربان اصلی پرسپولیس که من برای او احترام زیادی هم قائل هستم به من زنگ نزده و صحبتی با من نداشته است، من نمیتوانم حرفی با ایشان داشته باشد. شرایط فعلی با گذشته به طور کلی فرق کرده چون در زمان دروازهبانی خودمان به طور مثال من با مرحوم حجازی و آقای رشیدی در زمینه موارد فنی تبادل نظر داشتیم و از نظرات هم استفاده میکردیم اما الان چنین شرایط و فضایی کمتر حاکم است.
- 17
- 3