به گزارش ورزش سه، یکبار دیگر این صحبتها را مرور کنید:
" کلا که ساعت ۲ شب رسیدیم خونه، تا از روی ابرها بیایم پایین، دیگه ساعت شش و نیم صبح خوابیدیم. خیلی اتفاق مبارک و خوبی بود. خیلی منتظر این لحظه بودم مخصوصا این سه سال آخرش که به همت بچهها و کادر فنی تونستیم به این مهم دست پیدا کنیم و قهرمان بشیم."
گفتگوی کوتاه وریا غفوری با رسانه رسمی باشگاه استقلال به خوبی نشان میدهد کاپیتان آبیها برای این لحظه چقدر انتظار کشیده است.
روزی که وریا به استقلال پیوست شاید خودش هم فکر نمیکرد که برای قهرمانی در لیگ با استقلال باید شش فصل صبر کند، همانطوری که هواداران استقلال هم فکر نمیکردند یک روز بازوبند کاپیتانی استقلال را روی دستان او ببینند.
اگرچه اوج محبوبیت وریا در استقلال به گلزنی در دربی اسفندماه ۹۶ برمیگردد و آن روی دستزدنهای دیوانهوارش بعد از گلزنی برابر پرسپولیس، اما جرقه محبوبیت او را باید در دربی دور رفت همان لیگ جستجو کرد. جایی که بعد از شکست یک بر صفر برابر رقیب سنتی، اشکهای تلخش تشخیص رنگ چشمانش را از همیشه سختتر کرده بود. این گریهها، خمیر مجسمه وریا در ذهن هواداران استقلال بود.
با خداحافظی خسرو حیدری و خروج رحمتی و منتظری از جمع آبیها، بازوبند کاپیتانی استقلال با حضور استراماچونی یک صاحب جدید پیدا کرد؛ وریا غفوری!
وریا حالا به عنوان کاپیتان و مرد اولِ یکی از دو تیم بزرگ فوتبال ایران، فراتر از فوتبال، یک مسئولیت اجتماعی هم روی شانههای خودش احساس میکرد. دغدغههای اجتماعی وریا او را روز به روز در نزد هواداران استقلال و البته بین هواداران غیر افراطی سایر تیمها محبوب و محبوبتر میکرد. در کنار این مسائل کیفیت فنی فوقالعاده او در آن سالها باعث شده بود نهتنها استقلالیها به او افتخار کنند، بلکه مخاطبان عام ورزش هم از حضور چنین شخصیتی در بین ورزشکاران عصر حاضر خرسند باشند.
جدایی تلخ استراماچونی از استقلال لیگ نوزدهم برای وریا یک نقش جدید به دنبال داشت: کاپیتان - مربی!
همسویی وریا با هواداران در اعتراض به آنچه "تضعیف تعمدی استقلال" میپنداشتند، یکبار دیگر او را به اوج قله محبوبیت اردوگاه آبی رساند و حالا هواداران این تیم امیدوار شده بودند که در بین کادر مدیریتی و بازیکنان وقت استقلال، حداقل یک کاپیتان دارند که طرف آنها است.
اگرچه جام حذفی سال ۹۷ باعث شده بود وریا در استقلال بدون جام نمانده باشد، اما هم خودش و هم هواداران استقلال میدانستند که کاپیتانی وریا بدون قهرمانی لیگ یک چیزی کم دارد. همین موضوع هم باعث شده بود رنج وریا و هواداران از قهرمان نشدنهای متوالی استقلال بیش از پیش شود.
با اینحال از شروع لیگ بیست و یکم نشستهای خبری فرهاد مجیدی یک جمله مشترک داشت: "بالا رفتن جام قهرمانی روی دستان وریا"
گزارهای جذاب که تصورش هم برای هواداران استقلال شیرین بود. از شروع فصل همهچیز برای آبیها خوب پیش رفت. هفته به هفته آنها به قهرمانی نزدیک و نزدیکتر میشدند تا اینکه در روز دوم اسفند ماه یک خبر روی کانال تلگرام باشگاه استقلال هواداران را شوکه کرد؛ وریا غفوری به دلیل مشکل انضباطی از سوی فرهاد مجیدی در اختیار باشگاه قرار گرفت!
همین خبر به تنهایی برای به حاشیه رفتن استقلال کافی بود. اما خیلی زود پادرمیانی دوستان نزدیک بین مجیدی و غفوری باعث شد تا کدورت تیمی پیش آمده برطرف شود و وریا به جمع آبیها برگردد.
نیمکتنشینیهای وریا هم باعث نشده بود اسمش از سر زبان فرهاد بیفتد و سرمربی آبیها در نشست خبری قبل از دربی هم بالا رفتن جام روی دستان کاپیتان غفوری را وعده داد.
فیکس بازی کردن وریا در برابر پرسپولیس نشان داد انتخاب شماره یک مجیدی در بازیهای حساس برای سمت راست آبیها همچنان کاپیتان غفوری است.
اگرچه در بازیهای بعدی وریا و حردانی نوبتی بازی کردند و هربار یکی جانشین دیگری میشد اما نوار پیروزیهای استقلال باعث شده بود غفوری هم در مواقع نیمکتنشینی به مانند هواداران استقلال و سایر نیمکتنشینان با گلهای استقلال استارتهای انفجاری بزند و حتی دست سرمربی محبوبش را هم کنار محوطه فنی زمین له کند!
- 18
- 6