یک فصل پرفرازونشیب و بی‌پولی برای علی دایی پنجشنبه شب به پایان می‌رسد. پایانی که می‌تواند دوباره اسطوره فوتبال ایران را در بالای سر خود ببیند یا شکستی که باز هم چیزی از ارزش‌ها و خون‌دل خوردن‌های دایی کم نمی‌کند.
او که در این فصل از مسوولان بهنام‌پیش‌رو و نفت تهران رو دست خورد و آنها از رفاقت و قول و قرارهای‌شان با دایی سوءاستفاده کردند حالا باید نظاره‌گر یک فینال تمام‌عیار باشند تا ببینند دایی بدون پول هم آن‌قدر اعتبار دارد که شاگردانش را گردهم جمع کند تا با تمام توان بجنگند.
با علی دایی که دل پری از بدعهدی‌ها و نامردی‌ها دارد، صحبت کردیم. مصاحبه اختصاصی دایی با روزنامه «گل» کار را به سیاست هم کشاند و از آنجایی که شهریار فوتبال ما دستی هم در اقتصاد دارد و یک کارفرما با چندهزار پرسنل است، با او درباره اقتصاد مملکت و وعده‌های برخی از کاندیداها صحبت کردیم. حرف‌های دایی باتوجه به رک بودن او برای کاندیدایی مثل قالیباف به نظر می‌رسد گران تمام شود و حداقل این است که طرفداران دایی به قالیباف رای نخواهند داد. سرمربی نفت دولت احمدی‌نژاد را هم بی‌نصیب نگذاشت.
باتوجه به شرایطی که باشگاه نفت در این فصل برای شما و تیم‌تان به وجود آورد، به نظر می‌رسد قهرمانی نفت در جام حذفی بار دیگر شما را شگفتی‌ساز کند.
شگفتی نیست، اگر قهرمان شویم مزد زحمات بچه‌ها را گرفته‌ایم. من از تمام بچه‌های تیم تشکر می‌کنم. آنها در این فصل شق‌القمر کرده‌اند. تیم‌هایی که دو ماه قبل از ما کارشان را در لیگ شروع کرده بودند دیدید که چه اتفاقاتی برایشان رخ داد. اما خدا را شکر به کمک بچه‌ها و همت آنها هم در لیگ آبروی‌مان حفظ شد و هم به فینال جام حذفی رسیدیم.
واقعا فکر می‌کردید با این همه مشکلات مالی و نبود امکانات، نفت به فینال جام حذفی برسد؟
هر تیمی چنین وضعیتی داشت باید سقوط می‌کرد. اما کاری که بچه‌های من کردند اجازه سقوط نفت را نداد و به فینال جام حذفی هم راه پیدا کردیم. چند روز پیش همه با هم همقسم شدیم تا فینال جام حذفی را ببریم. به حق پنج‌تن که این اتفاق بیفتد.
باتوجه به شکستی که در لیگ مقابل تراکتورسازی داشتید شرایط تیم چطور است؟
در این هفته تمرینات خوبی داشتیم. باتوجه به شناخت کاملی که از تراکتور داریم هدف‌مان قهرمانی است.
در آخرین بازی لیگ مقابل تراکتور شکست خوردید، می‌خواستید دست‌تان رو نشود؟
نه، این‌طور نیست. برای ما آن بازی یا فینال فرقی نمی‌کرد. در تبریز هم برای برد به میدان رفته بودیم. اما متاسفانه موقعیت‌های‌مان را گل نکردیم. امیدوارم این بدشانسی‌ها و گل نزدن‌ها در فینال مقابل تراکتور تکرار نشود چون مقابل آنها خیلی موقعیت از دست داده‌ایم.
اگر علی دایی نبود، شاید شرایط نفت هم مثل تراکتور می‌شد و بازیکنان در آستانه فینال دست به اعتصاب می‌زدند.
ببخشید این‌طور نیست. من کاره‌ای نیستم. در این مدت به‌خاطر زحمت بچه‌ها سعی کردم کنارشان باشم و یک کوچولو دین‌مان را به آنها ادا کنم وگرنه کمترین حق آنها قهرمانی در جام حذفی است.
حالا که تیم به فینال حذفی رسیده به احتمال زیاد خیلی از کسانی که در این مدت کنار شما نبودند برای دیده شدن جلو می‌آیند. واکنش شما به این افراد چیست؟
ان‌شاءا... که قهرمانی مبارک‌شان باشد. ما که کاری اینجا نداریم و بعد از بازی فینال هم می‌رویم. اگر قهرمان شدیم این قهرمانی مبارک همه کسانی که در این مدت ما را تنها گذاشتند و کنارمان نبودند باشد. مبارک آقایانی باشد که همه کار کردند تا ما نتیجه نگیریم. در این یک سال مسایلی دیدم که اولین بار در عمرم تجربه می‌کردم.
مثل اینکه علی دایی دل پری از مسوولان ناپدید شده باشگاه نفت دارد؟
نه، چرا باید دل پری داشته باشم. مهم نیست. همان‌طور که گفتم به کمک بچه‌ها به دنبال این هستیم که تیم را قهرمان کنیم و بعد هم برویم دنبال زندگی‌مان. ولی چیزی که برایم جالب بود و همان‌طور که گفتم برای اولین‌بار بود که تجربه می‌کردم این بود که دیدم متاسفانه چقدر راحت با آبرو و زندگی افراد بازی می‌کنند. فکر نمی‌کردم چنین آدم‌های بی‌وجدان و سنگدلی هم وجود داشته باشند. در این یک فصل تجربه بزرگی را کسب کردم و با اینکه این همه سال در این فوتبال بودم امسال درس‌های زیادی به من آموخت.
واقعیت درباره شما این است که برخلاف ظاهر تند و بادیسیپلین‌تان بسیار عاطفی هستید و از همین احساسات شما خیلی‌ها سوءاستفاده می‌کنند.
ببینید مطمئنا در زندگی فوتبالی و شخصی خیلی‌ها سوءاستفاده کرده‌اند اما خدا هم ما را لنگ نگذاشته است و لطفش همیشه شامل حال علی دایی بوده است.
باتوجه به اینکه شما فعال اقتصادی هم هستید، می‌خواستم بپرسم آن‌طور که برخی‌ها می‌گویند شرایط اقتصادی ایران در سه سال و نیم گذشته بد بوده است؟
به نظر من با وضعیت اقتصادی که دولت قبلی برای مملکت ما به وجود آورد، الان نسبت به آن دوره شرایط اقتصادی خیلی خیلی بهتر شده است. همین که ارز در مملکت ثبات پیدا کرد خوب بود چون ما در کارمان با ارز کار می‌کنیم و شرایط را بهتر درک می‌کنیم. دولت فعلی توانست ارز را ثبات ببخشد و در جای خوبی نگه دارد. به نظر من که عملکرد اقتصادی دولت باتوجه به ضعف دولت قبلی خوب بوده است و به وضعیت بازار کمک کرده است. البته این را هم بگویم که نمی‌توان این موضوع را کتمان کرد که خیلی وقت است وضعیت قشری از مردم خراب است.
به نظر شما که فعال اقتصادی هستید مشکل اقتصادی مملکت چیست؟
به نظر من مشکل بزرگ ما فسادی است که مملکت را فرا گرفته است. تا زمانی که سیستم بانکی ما درست نشود، وضعیت اقتصادی مملکت درست نخواهد شد.
یکی از کاندیداهای ریاست‌جمهوری جامعه را به جامعه ۴درصدی و ۹۶درصدی تقسیم کرده است. واقعا اختلاف طبقاتی در مملکت ما ۴درصدی و ۹۶درصدی است؟
قبول ندارم. کسانی این حرف‌ها را می‌زنند که خودشان جزو همان جامعه ۴درصدی هستند. این چه حرف‌هایی است که می‌زنند؟! اگر این‌طور است همه این کاندیداها جزو همان جامعه ۴درصدی هستند و باید باشند. نمی‌دانم چرا فکر می‌کنیم رییس‌جمهور باید از قشر پایین جامعه به این جایگاه برسد. رییس‌دولت باید به درد مملکت بخورد. مگر دولت قبل را یادمان رفته است. در آن دوران فقط پسرفت داشتیم و باید برای عقب‌ماندگی‌هایی که آن دولت به بار آورد خیلی کار کنیم تا جبران بشود. باز هم می‌گویم تا سیستم بانکی ما درست نشود وضعیت اقتصادی به همین منوال خواهد بود.
سیستم بانکی چگونه درست می‌شود؟
ببخشید، سود بانکی در مملکت ما درست نیست. اقتصاد ما دست بانک‌هاست و اکثر بانک‌ها ورشکست هستند. این وام‌هایی که به برخی‌ها می‌دهند که صنعتگر نیستند وضعیت مملکت را به اینجا کشانده است. اگر می‌خواهیم با فساد اقتصادی مبارزه کنیم باید وام را به صنعتگر واقعی بدهند که با آن کار کند و شانس پیشرفت داشته باشد.
اما وام را به کسانی می‌دهند که کار نمی‌کنند. منظورم هزینه کردن در بخش صنعت است. وام را می‌گیرند به اسم صنعتگر ولی خرج صنعت نمی‌کنند. اگر وام‌های کلان بانکی به آدمش برسد راحت می‌توان اشتغالزایی هم کرد و تولید را رونق بخشید. این‌گونه بیکار هم کمتر می‌شود.
فکر می‌کنید شعارهایی که این کاندیداها می‌دهند عملیاتی است؟ مثل شعار پنج میلیون شغل؟
به نظر من ما نباید گول شعارها را بخوریم. اکثر آقایان شعار می‌دهند، شعارهایی که واقعیت پیدا نمی‌کند. با این سیستم بانکی هزار سال دیگر هم پنج میلیون شغل وجود نخواهد داشت. من در کار خودم تا الان سه هزار کارگر و کارمند داشته‌ام و به جرات می‌گویم که چنین چیزی به واقعیت هم نزدیک نیست و این شعار را واقعی نمی‌دانم.
متاسفانه مردم هم تحت تاثیر این شعارهای عوام‌فریبانه قرار می‌گیرند.
من از شما می‌پرسم کسانی که می‌توانستند این کارهایی که شعارش را می‌دهند انجام دهند اگر واقعا مردم و مملکت‌شان را دوست داشتند چرا باتوجه به پست‌ها و جایگاهی که در نظام دارند به دولت‌های قبلی راهکارهای‌شان را پیشنهاد ندادند.
خب آن زمان می‌آمدند و تمام این پیشنهادها و راهکارهایی که الان مدعی آن هستند را به دولت‌های قبلی پیشنهاد می‌دادند. اگر واقعا هدف‌شان خدمت بود می‌توانستند این وعده‌ها و ایده‌ها را با روسای قبلی دولت‌ها در میان می‌گذاشتند. ببخشید نکند بعضی‌ها می‌خواهند در این مملکت معجزه کنند. اگر این‌طور است من دیگر حرفی ندارم.
شما دو مناظره قبلی کاندیداهای ریاست‌جمهوری را دیدید؟ خیلی شبیه به برنامه ۹۰ بود.
نه، من نه مناظره دیدم و نه وقتش را دارم. من کسی را که از نظرم به حق هست خیلی وقت پیش انتخاب کرده‌ام و رای‌ام از قبل مناظره‌ها مشخص بود.
رای شما احتمالا روحانی است.
این یک مساله خصوصی است. نمی‌خواهم و دوست ندارم کسی به خاطر من به کاندیدایی رای بدهد. شاید علی دایی هم اشتباه کند. به عنوان یک شهروند ایرانی وظیفه‌ام است در انتخابات شرکت کنم و رای بدهم اما نمی‌خواهم با اعلام رای خودم در رای دیگران تاثیرگذار باشم. نه وارد سیاست می‌شوم و نه شده‌ام و تا آخر عمر هم از هیچ کاندیدایی چه در ریاست‌جمهوری و چه در مجلس و شورای شهر حمایت نخواهم کرد. چون دنبال منافع نیستم.
از کاندیداهای ریاست‌جمهوری پیشنهاد هم برای حمایت داشتید؟
بله، خیلی‌ها آمدند اما جواب من مثل همیشه منفی بود. همان‌طور که گفتم هیچ‌وقت دنبال منابع از کسی نیستم. خدا را شکر پایم را اندازه گلیمم دراز می‌کنم و تا حالا یک ریال هم از جایی وام نگرفته‌ام. البته این بد نیست که به‌خاطر اشتغال وام بگیرید اما من این کار را نمی‌کنم. خدا را شکر از ۱۳سالگی کار کرده‌ام تا روی پای خودم باشم. نه از کسی حمایت کرده‌ام تا به خاطرش زمین بگیرم یا وام بگیرم. طوری زندگی کرده‌ام که شب‌ها با آرامش بخوابم.
- 17
- 5
