برخورد بین من و بادامکی ناخواسته بود و هیچ عمدی نداشت

قاسم حدادی فر که به خاطر شرایط سخت روحی و همچنین برنامه ریزی برای جراحی زانوی مصدوم خود مصاحبه ای طی روزهای اخیر انجام نداده بود در گفتگو با سایت باشگاه ذوب آهن به سوالات ما پاسخ داد.

از عمل جراحی و شرایط بدنی‌ات بگو.

روز جمعه عمل کردم و خدا را شکر شرایط عمل من هم خیلی خوب بود. البته باید یک مدت استراحت کنم و امیدوار هستم هرچه زودتر بازگردم و بتوانم دوباره به فوتبال برگردم

بسیاری حسین بادامکی را مقصر این مصدومیت می دانستند و اینکه خیلی بی ملاحظه در ابتدای بازی با سیاه جامگان تو را از پشت زد؟

ابتدا باید درباره حسین بادامکی صحبت کنم. من زیاد شبکه‌های اجتماعی را دنبال نمی‌کنم اما حرف‌هایی شنیده‌ام  در ارتباط با حسین بادامکی که او به عمد مرا زد. من با حسین بادامکی از قبل آشنا هستم. او انسان بسیار خوبی است و سال‌هاست که او را می‌شناسم. حسین یک انسان خوب و  یک ورزشکار فوق‌العاده است که هم از نظر فوتبالی و هم از نظر اخلاقی یکی از نمونه‌های کشور ما به شمار می‌رود. برخورد بین من و حسین ناخواسته بود و او هیچ عمدی درباره این موضوع نداشت.

به هر حال یک خطا شده و او خودش به من زنگ زد و از اتفاق صورت گرفته ابراز ناراحتی کرد و به من گفت که به عمد مرا نزده است. اصلا او در این موضوع مقصر نبود و دوست دارم هواداران ما درباره این موضوع حسین بادامکی را مقصر ندانند. این اتفاقی بود که افتاد و من آن را تقدیر می دانم.

با وجود مصدومیت دوباره ات همه امیدوارند که تو زودتر به میادین بازگردی؟

در این مدت روزهای خیلی سختی را پشت‌سر گذاشتم و پیام‌های خوبی به من رسید. خیلی‌ها به من کمک کرده و روحیه دادند. از مدیر و مربیانم تا بازیکنان ذوب آهن، سپاهان و تیمهای دیگر و تیم ملی. امیدوار هستم بتوانم خیلی زود برگردم و پاسخگوی محبت آنها شوم. در کل روزهای سختی را پشت‌سر می‌گذارم اما ناامید نیستم. دوست دارم خودم را امتحان کنم و به شرایط خوبم برسم.

*به نظرت می‌شود لقب بدشانس‌ترین بازیکن سال‌های اخیر لیگ را به تو داد؟

دقیقا،همه به من می‌گویند که تو دیگر چقدر بدشانسی! به نظرم من از بدشانسی رکورد روزبه چشمی را هم زدم. البته به هر حال شاید حکمت و قسمتی در آن باشد که این اتفاقات افتاده است اما امیدوار هستم که روزهای خوبم را دوباره تکرار کنم. من به مردم اصفهان و طرفداران فوتبال ذوب‌آهن خیلی بدهکارم. به هر حال آنها همواره به من پیام‌های امیدبخش می‌دهند و برایم آرزوی بهبودی دوباره می‌کنند و امیدوار هستند که بتوانم دوباره به فوتبال برگردم و قدردان زحمات و محبت‌های آنها شوم.

*بیشتر بازیکنان از طریق شبکه های اجتماعی و بعضی هم حضوری به تو دلداری دادند. محسن بنگر هم که به بیمارستان آمد و از نزدیک تو را ملاقات کرد.

بله.از محسن بنگر و دیگر بازیکنان که به بیمارستان آمده و از من عیادت کردند تشکر می‌کنم. واقعا خوشحالم که مردم اینقدر به من محبت دارند. آدم این زیبایی ها را که می بیند غم مصدومیت را کمتر احساس می کند.

*خیلی‌ها تو را با محرم نویدکیا مقایسه می‌کنند. به نظرت این مقایسه درست است؟

اگر از نظر بدشانسی این مقایسه صورت گیرد، به نظرم این شباهت درست است اما از نگاه دیگر، محرم نویدکیا واقعاً یک اسطوره است و من هرگز خودم را با او مقایسه نمی‌کنم. محرم یکی از الگوهای ورزشی من بوده و من او را دوست داشته و عاشق بازی او بوده‌ام. من هرگز خودم را از نظر فوتبالی با او مقایسه نمی‌کنم اما از نظر بدشانسی‌های فوتبال، هر دوی ما در یک سطح بودیم.

*سال گذشته خیلی آماده بودی اما...

دقیقاً من پارسال خیلی آماده بودم و امسال هم یک پیش‌فصل خیلی خوبی را پشت‌سر گذاشتم و هیچ نشانی از مصدومیت قبلی در من نبود و هیچ ترسی نداشتم. شرایط من واقعاً عالی بود. به هر حال این اتفاق رخ داده و ضربه شدیدی به پای من وارد شد و در ابتدا خیلی امیدوار بودم که مشکل خاصی نباشد، اما قسمت بوده که این اتفاق صورت گیرد.سخت است که دوباره شروع کنم و باید چیزی را که از نو ساخته بودم و دوباره خراب شده را، بار دیگر بسازم. خیلی سخت است اما تلاش می‌کنم این دفعه بهتر از دفعه قبل باشم.

*طی روزهای اخیر خیلی ها گفتند شاید قاسم این بار دیگر خداحافظی کند.

درست است.خیلی‌ها این صحبت‌ها را مطرح کردند و می‌گفتند که در این شرایط نمی‌توانم برگردم اما من دوست ندارم در این شرایط از فوتبال خداحافظی کنم. البته من الان ۳۴ سال سن دارم و به نظرم می‌توانم چند سال دیگر خیلی خوب بازی کنم و دوست دارم با خوبی از فوتبال خداحافظی کنم نه با مصدومیت.

*آقایان آذری و قلعه نویی نیز به شدت از اتفاق رخ داده ابراز افسوس کردند.

من از مدیران باشگاه و خود آقای آذری تشکر می کنم. درباره آقای قلعه‌نویی که همه‌جوره به من لطف دارند هم باید بگویم شرمنده او هستم که یک مدت طولانی تنهایش می گذارم. امیدوارم بتوانم برگردم و در پایان فصل به درد تیمش بخورم.

*بعد از مصدومیت همه با لقب الماس از تو حمایت کردند. شاید به خاطر اینکه این لقب به تو حس خاصی برای مبارزه با مصدومیت دوباره می دهد.

از همه دوستانم ممنونم. این لقب برای من خیلی زیاد است اما تلاش می‌کنم بتوانم جواب محبت‌های آنها را بدهم و بعد از این شرایط سخت، دوباره برگردم. در پایان یک تشکر هم از اصحاب رسانه داشته باشم و به خصوص همه دوستانی که در این مدت به من لطف داشتند، تماس گرفتند و من نتوانستم پاسخگوی آنها باشم.