برانکو و آچار فرانسه‌هایش

امروزه سرمربیان حتی مدل لباس‌های خاصی را برای روی نیمکت نشستن انتخاب می‌کنند. سیمئونه‌ اتلتیکو را درنظر داشته باشید؛ همیشه با یک شکل لباس. یا کونته یا قبل‌ترها سِر الکس فرگوسن؛ همیشه درحال آدامس‌جویدن بود.

اینها پیامی را به ذهن ما متبادر می‌کند. این‌که سرمربیان بزرگ، هدایت و رهبری‌شان طبق یک سیستم و نظم جلو می‌رود. این‌که آنها مدلی را طراحی می‌کنند که خودشان نیز بخشی از آن مدل هستند و طبق آن جلو می‌روند. مثل مدل برانکو ایوانکوویچ در پرسپولیس در سه فصل اخیر.

او تیمی آشفته و بحران‌زده را تحویل گرفت، اما حال، تیمش بزرگترین و مهمترین خصیصه‌اش نظم است. روانشناسان همیشه به مراجعان‌شان توصیه می‌کنند در هفته برنامه‌ای خاص را برگزینند. آنها مخصوصا به ورزش کردن تأکید می‌کنند. علت انتخاب یک برنامه‌ ثابت و عمل به آن موجب تنظیم هورمون‌های مغزی می‌شود (اخص ورزش کردن) به علاوه موجب شکل‌گیری یک زندگی منظم و در ادامه رسیدن به اهداف موردنظر می‌شود (موفقیت). برانکو از همان فصل اول مدلی را برگزید که شاکله‌ اصلی آن نظم بود.

نظم تحت هیچ شرایطی نباید برهم می‌ریخت. حتی با فوت کاپیتان ‌هادی نوروزی. حتی با سربازشدن احمد نوراللهی و امید عالیشاه و نیز اخراج بازیکن باکیفیت و تاثیرگذاری چون رامین رضاییان. او حتی سیستم بازی‌اش را نیز طبق اصولگرایی خاص خودش به پیش برد. بازیکن‌ها آن‌قدر در آن سیستم بازی کردند تا جا افتادند.

این را همه می‌دانند که او از بازیکن‌های ساده جواهر می‌سازد. محمد انصاری، جواهر پرسپولیس و تیم ملی و این فصل محسن ربیع‌خواه. بازیکن‌های مذکور در سیستم و الگوی برانکو خودشان را پیدا می‌کنند، ارتقا می‌دهند و پخته می‌شوند. از دیگر ویژگی‌های بازیکنان برانکو آچار فرانسه بودن آنهاست. او به بازیکنانی علاقه‌مند است که بتوانند در همه‌ پست‌ها بازی کنند. این آچار فرانسه بودن ذهن ما را به یک صفت شخصیتی نزدیک می‌کند.

صفتی که شاخصه‌ پیشرفت در دنیای امروز در هر حرفه‌ای است: سختکوشی. سختکوشی را به کرات در ادبیات خود برانکو هم شنیده‌ایم. این‌که او همیشه بازیکنانش را سختکوش خطاب می‌کند. یک فرد سختکوش به حتم باید انگیزه بالایی داشته باشد. سختکوشی+ انگیزه= توانمندی. فرمول بالا در یک‌یک بازیکنان پرسپولیس دیده می‌شود. البته نیز بوده‌اند بازیکنانی که این ویژگی را نداشتند و جایی در تفکرات برانکو پیدا نکردند.

مثل سروش رفیعی که هواداران نفهمیدند چرا بازیکن خلاقی چون او به این سادگی‌ها از پرسپولیس به یک تیم نه‌چندان مطرح قطری رفت. نکته این است که رفیعی سختکوشی لازم را برای سیستم برانکو نداشت، بالعکسِ بازیکنی چون امیری، احمدزاده، ربیع‌خواه، علیپور، انصاری و از همه مهمتر ماهینی. هواداران پرسپولیس عقیده دارند بازیکنان مذکور غیرتی هستند و غیرتی بازی می‌کنند.

در صورتی که آنها سختکوشانی هستند که خودشان را در مدل و سیستم برانکو جای داده‌ و پیدا کرده‌اند، اما در ماه‌های پیش رو، برانکو در آستانه‌ یک تاریخ‌سازی باشکوه و به‌یادماندنی است؛ صعود به فینال لیگ قهرمانان آسیا و قهرمانی در آسیا. آیا مدل برانکو ایوانکویچ و بازیکنان سختکوش و منظم او می‌توانند به این مهم دست یابند؟ باید صبر کرد و دید.

عماد رضایی‌نیک